42 درصد دانشجویان افكار خودكشی داشته اند

نتایج یك نظرسنجی از دانشجویان در انگلستان نشان می دهد 42 درصد دانشجویان افكار خودكشی داشته اند و 24 درصد از این تعداد برای اولین بار در دوران تحصیل دانشگاهی این افكار را تجربه كرده اند.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسكانیوز، تعطیل شدن مدارس و دانشگاه ها تنها نتیجه پاندمی كرونا نبود. این بیماری با قرنطینه، كاهش شدید روابط اجتماعی و محدویت هایی كه به همراه داشت، سبب وارد شدن آسیب های روانی به دانشجویان شد.

در این راستا و برای شناسایی آسیب های روانی ناشی از كرونا، موسسه انگلیسی كیبل با انجام یك نظرسنجی، سلامت روان دانشجویان این كشور را مورد بررسی قرار داده و نتایج آن را در گزارشی منتشر كرده است.

بیش از 12 هزار دانشجو از 140 دانشگاه در این نظرسنجی شركت كردند و نتایج آن نشان می دهد، حدود 42 درصد دانشجویان افكار خودكشی را تجربه كرده اند. از این تعداد، 24 درصد یعنی بیش از یك نفر از هر 10 دانشجو، می گویند كه افكار خودكشی اولین بار در دوران تحصیل دانشگاهی برای آن ها ایجاد شده است. همچنین 16 درصد گفته اند در یك سال گذشته، افكار خودكشی داشته اند.

كیبل، مركز مشاوره تحقیقات بازار دانشجویی انگلیس است كه این نظرسنجی را در دوران پاندمی كرونا انجام داده است. این نظرسنجی نشان می دهد با ادامه محدودیت های اجتماعی و سایر تاثیرات شیوع بیماری، 45 درصد گفته اند از معاشرت حضوری یا آنلاین با دیگران اجتناب كرده اند و همچنین 55 درصد دانشجویان گفته اند هر روز یا حداقل یك بار در هفته احساس تنهایی می كنند.

گزارش این مركز نشان می دهد؛ انزوایی كه دانشجویان تجربه می كنند، سلامت روان آن ها را به طور قابل توجهی كاهش می دهد. به طوری كه چهار نفر از هر 10 دانشجو (39 درصد) گفته اند كه سلامت روانی شان از زمان ورود به دانشگاه كمتر شده و 53 درصد هم از تجربه هفت علامت ضعف روانی در مدت یكسال گذشته، خبر دادند.

افكار خودكشی در دانشجویانی كه سطح اقتصادی و اجتماعی پایین تری داشته اند، بیشتر بوده است. دیگر یافته این نظرسنجی است.

42 درصد از دانشجویان در پاسخ به این سوال كه چرا وقتی احساس كرده اند مشكلی وجود دارد، به مراكز مشاوره دانشگاه مراجعه نكرده اند؟ گفته بودند نمی دانستند به مشاور چه بگویند و چگونه احساسات خود را بیان كنند.

17 درصد دانشجویان در مورد مشكلات خود با هیچ كس صحبت نمی كنند

یكی از نتایج تامل برانگیز این گزارش این است كه 17 درصد دانشجویان در مورد مشكلات خود اصلا با هیچ كس صحبت نمی كنند، نه خانواده، نه دوستان و نه استادان.

در این گزارش آمده است؛ معرفی منشور بهداشت روان در بین دانشگاه ها نخستین گام برای كمك به دانشجویان است. همچنین لازم است استانداردهایی تعریف شود كه بر اساس آن مسئولیت پذیری دانشگاه ها ارزیابی شود. به عبارت دیگر، تجربه و صدای دانشجو باید مبنا و محور تصمیم گیری های دانشگاه باشد.

موسسه كیبل در نهایت راهكارهایی را برای حفظ سلامت دانشجویان به دانشگاه ها ارائه می دهد؛ نخست این كه سلامت روان دانشجویان باید از ابتدای ورود به دانشگاه سنجیده شود. دوم، سطح مناسبی از پشتیبانی باید در دانشگاه ها فراهم شود و دسترسی به این پشتیبانی ها برای دانشجویان آسان و طبیعی باشد.

در مرحله بعدی، دانشگاه ها موظف اند به دانشجویان یاد بدهند كه سلامتی روان چیست و چگونه آن را حفظ كنند؟ همچنین باید به دانشجویان كمك شود تا با زندگی در دانشگاه سازگار شده، دوستان صمیمی پیدا كنند و از تنهایی رها شوند. به نظر می رسد ضروری است كه روسای دانشگاه هم سوگند بقراط را یاد كنند كه بر اساس آن، پیشگیری بهتر از درمان است.