تاب آوری؛ متغیر اجتماعی مهمی در دوران مبارزه با ویروس كووید 19 است، در روزهایی كه ذهن و فكر همه مردم به نوعی با كرونا پیوند خورده است، حفظ تاب آوری اجتماعی چالشی است كه مردم و دولت ها را درگیر خود كرده است. پروانه پیشنمازی - دكترای علوم ارتباطات در گفت وگویی به مهمترین عوامل حفظ تاب آوری اجتماعی و بحران متاثر از كرونا اشاره می كند.
پروانه پیشنمازی در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به تاب آوری به عنوان یكی از اصلی ترین فاكتورهای توانایی مردم برای مقابله با بحران، افزود: تاب آوری در واقع به معنای انعطاف پذیری و كشسانی یك پدیده است.
به گفته وی، در رابطه با بحث مدیریت بحران نیز تاب آوری به همین معناست و موضوع مورد بحث آن توانایی بازگشت جامعه از یك پاندمی یا شرایط ناگوار است. هم اكنون كه ما درگیر مشكل همه گیری كرونا هستیم، این موضوع بیش از پیش اهمیت پیدا می كند و نكته قابل توجه این است كه در اكثر بلایای طبیعی ما نقطه پایانی متصور می شویم و پس از آن وارد فاز بازیابی و بازتوانی می شویم، اما متاسفانه در رابطه باكووید 19 هیچ نقطه پایانی قابل تصور نیست و تا اوضاع كمی بهبود پیدا می كند با موج جدیدی مواجه می شویم و جامعه با بحران جدیدی رو به رو می شود.
این كارشناس یادآور شد: در چنین شرایطی حفظ تاب آوری كار مشكلی است و با توجه به پروتكل های بهداشتی كه اصلی ترین آن ها حفظ فاصله اجتماعی است در دراز مدت روح و روان افراد را متاثر می كند.
وی با اشاره به لزوم كوتاه كردن دوره این بیماری تا حد توان، افزود: با گذشت یك سال و نیم از مبارزه ما با ویروس كرونا میزان تاب آوری ما بسیار كاهش پیدا كرده است. كرونا علاوه بر بعد جسمانی بعد روانی انسان ها را نیز متاثر كرده است. در چنین شرایطی طول دوره این بیماری بسیار اهمیت دارد و در كشورهایی كه واكسیناسیون با سرعت بیشتری انجام شده است مردم اندك اندك در حال بازگشت به حالت طبیعی هستند.
وی ادامه داد: متاسفانه با تعلل در امر واكسیناسیون علاوه بر بالا رفتن تعداد مرگ و میر، تاب و توان مردم نیز كاهش می یابد. این مسئله دوسویه است و اگر باید مردم پروتكل ها را رعایت كنند، نهادهای بالادستی نیز باید واكسیناسیون را انجام دهند. بازگشت پذیری مردم ما پیش از شیوع بیماری كووید 19 به علت فاكتور زمان به شدت آسیب پذیر شده است. اگر مردم اطمینان نداشته باشند كه دوره بیماری رو به پایان است و به بهبود شرایط ایمان نداشته باشند، حفظ تاب آوری آنها غیرممكن خواهد بود.
وی وضعیت معیشت را یكی از اصلی ترین فاكتورهای موثر بر تاب آوری برشمرد و ادامه داد: علاوه بر همه جنبه های روانی و جسمی ، بحث معیشت مردم نیز مطرح است. رعایت صددرصدی پروتكل ها مستلزم حضور نیافتن در محل كار است. اما ادامه این روند منطقی و شدنی نیست و مشكلات اقتصادی زیادی گریبان اقتصاد كشور را خواهد گرفت. مشكل معیشت ارتباط مستقیم با زندگی مردم دارد و چنین فاكتور مهمی تاثیر بسیار زیادی روی تاب آوری خواهد داشت.
این دكترای ارتباطات عنوان كرد: از سویی حضور فیزیكی مردم سبب شیب بالا رفتن ریسك برای ابتلا می شود و از سوی دیگر حضور نیافتن آنها اقتصاد و معیشت مردم را درگیر خواهد كرد. در چنین شرایطی تنها دولت است كه باید از این قشر حمایت كند كه این راهكار نیز در دراز مدت ممكن نیست.
پیشنمازی اصلی ترین شاخص حفظ تاب آوری را امید به روزهای بهتر در آینده خواند و گفت: اصلی ترین نكته ای كه ما باید آن را به مردم منتقل كنیم این است كه یادآوری كنیم كه این شرایط ابدی نیست و نهایتا این پاندمی نیز به انتها خواهد رسید. چیزی كه اهمیت دارد به سلامت گذشتن از این شرایط است. در این شرایط باید تلاش كنیم تا بتوانیم با حداقل ابتلا و فوت، از ویروس كرونا گذر كنیم.
به گفته وی، ایمان به این موضوع و تلاش برای حفظ آرامش و امید به آینده همان چیزی است كه برای بالا بردن تاب آوری نیاز است. همه از خسارات و مشكلات و سختی هایی كه با شیوع این بیماری گریبانگیر مردم شده باخبریم ، اما آنچه كه اهمیت دارد حفظ اراده و امید به آینده روشن تر است.