محمد داوری در گفت وگو با ایسنا، در این باره اظهار كرد: وقتی از مهارت های اجتماعی سخن می گوییم یكی از ابعاد تربیت را مدنظر داریم. مهارتهای اجتماعی یكی از مهمترین ابعاد تربیتی است.

وی افزود: ساحت های شش گانه تربیتی سند تحول بنیادین عبارتند از تربیتی اعتقادی، عبادی و اخلاقی، تربیت اقتصادی و حرفه­ ای، تربیت علمی و فناوری، تربیت اجتماعی و سیاسی، تربیت زیستی و بدنی و تربیت زیبایی شناختی و هنری؛ در این میان ساحت تربیت اجتماعی حائز اهمیت است. دانش آموزان ما در دوران كرونا در اكثر این ابعاد به ویژه در ساحت تربیت اجتماعی و تربیت بدنی آسیب دیدند.

این كارشناس حوزه آموزش و پرورش با بیان اینكه شاید بتوان ساحت های تربیت هنری، شناختی و اخلاقی را از طریق مجازی تا حدودی پوشش داد، اما ابعاد مختلف تربیت اعم از روانی، عاطفی و اجتماعی را به راحتی نمی توان در قالب فضای مجازی دنبال كرد گفت: دوره كودكی و نوجوانی یعنی 12 سالی كه بچه ها در اختیار مدرسه هستند و مهمترین زمان برای رشد و بلوغ اجتماعی محسوب می شود. بلوغ اجتماعی دارای ظرافت ها و ابعاد مختلفی است كه هدف آن تامین سلامت اجتماعی و كسب مهارت های زندگی اجتماعی است.

داوری ادامه داد: همانطور كه گفته شد در این بعد از تربیت در دوران آموزش مجازی با مشكلات قابل توجهی مواجه شده ایم، ضمن آنكه چالش هایی نیز در بین اعضای خانواده و میان والدین و فرزندان به علت ماندن طولانی مدت در خانه ایجاد شده كه به این بعد از تربیت آسیب وارد كرده است اظهار كرد: به ویژه در شرایط كنونی كه مدارس تعطیل هستند سنگینی بار مسئولیت تربیت اجتماعی بر دوش خانواده افتاده است.

وی با اشاره به اینكه خانواده ها باید در این زمینه فعال تر عمل كرده و به عنوان مثال مسئولیت هایی در خانه و در روابط اجتماعی با اطرافیان به كودكشان بدهند گفت: وضعیت آسیب های اجتماعی در جامعه مناسب نیست و این آسیبها خودش را در شاخص هایی مانند پایین بودن سرمایه و اعتماد اجتماعی نشان می دهد كه ریشه آن را باید در ضعف های تربیت اجتماعی جست. وقتی كه ما یك معاونت تحت عنوان تعاون در وزات تعاون، كار و رفاه اجتماعی داریم ولی از فرهنگ تعاون و همكاری خبری نیست یعنی خانه از پای بست ویران است.

این كارشناس حوزه آموزش و پرورش با بیان اینكه علاوه بر خانواده، رسانه ها به خصوص صداوسیما باید به موضوع آموزش مهارت های اجتماعی ورود جدی داشته باشند گفت: شكافی در دانش و تربیت اجتماعی داریم. بچه ها دانش اجتماعی دارند، اما در كسب مهارت و تربیت اجتماعی دچار چالش هستند به همین علت جامعه به بلوغ اجتماعی نمی رسد و اختلالات اجتماعی زیادی رقم می خورد.

وی بر ضرورت آموزش به خانواده ها درباره چگونگی تربیت مهارت های اجتماعی تاكید كرد و گفت: این مهم برعهده خانواده است؛ قبلا مدرسه خانه دوم بود ولی حالا خانه مدرسه اول شده است و والدین باید نقش مدیریتی و مربی گری داشته باشند. والدین نمی توانند معلم باشند اما باید مادرمربی و پدرمربی باشند و نقش پدرومادری را با مربی گیری تركیب كنند و مهارت های اجتماعی را به فرزندان خود آموزش دهند.

داوری افزود: آموزش مهارتهای بین فردی، مهارتهای كلامی و غیركلامی، مفاهیم زندگی اجتماعی چون مسئولیت پذیری، تقسیم كار، همدلی، همكاری و بسیاری موارد دیگر از این جمله است.

وی به نقش مدرسه در آموزش مهارتهای اجتماعی نیز اشاره كرد و گفت: مدرسه باید تربیت اجتماعی را به عنوان مسئولیت مشترك همه دبیران تلقی كند و پیوستی برای دبیران تعریف كند كه این موضوع را در آموزش مجازی لحاظ كنند و برنامه هایی چون مثلا گروه بندی و تعیین سرگروه برای آموزش كار جمعی و گروهی را در فعالیت های كلاسی بگنجانند.

این كارشناس حوزه آموزش و پرورش تاكید كرد كه مدرسه تعطیل است، ولی زندگی اجتماعی و فراگیری مهارت های اجتماعی نباید تعطیل شود. مدرسه هم می تواند تكالیفی را درنظر بگیرد و از معلمان بخواهد كه پیوست تدریسشان كنند. با این مثلث والدین، رسانه و مدرسه قدری می توان این خلاء را پر كرد. امیدواریم مدارس زودتر حضوری شوند. هرچند قبل از كرونا هم تربیت اجتماعی چندان بهایی نداشت و صوری بود.

انتهای پیام