دریافت اطلاعات ...
 
روابط عمومی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی
شنبه ۷ مهر ۱۴۰۳

روان پرستاران، با توجه به ناآرامی و پرخاشگری بیماران روان، اغلب دچار فرسودگی شغلی می شوند
 
به مناسبت هفته گرامی داشت مقام پرستار و جایگاه والای پرستاران روان؛

روان پرستاران، با توجه به ناآرامی و پرخاشگری بیماران روان، اغلب دچار فرسودگی شغلی می شوند

سوپروایزر بالینی مركز آموزشی - درمانی روانپزشكی رازی (امین آباد)، به مناسبت هفته گرامی داشت مقام پرستار گفت: روان پرستاران، روزانه، بار سنگین مراقبت و حمایت از بیماران روان را به عهده دارند و اغلب آنان آنقدر غرق در مراقبت از بیماران می شوند كه بتدریج دچار فرسودگی شدید جسمی و روحی شده و حتما تعدادی از آنان، خود نیز دچار مشكل خواهند شد.

علیرضا معماری در گفت وگو با خبرنگار وبدای دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، در بیان سختی مضاعف كار پرستاران در بیمارستان روانپزشكی، افزود: پرستاری در بخش های روان، فرسودگی شغلی زیادی دارد، به علاوه در معرض انواع صدمات و آسیب های جسمی و روانی ناشی از تحریكات و بی قراری بیماران هستند و در درازمدت، خود نیز فرسوده و آسیب پذیر می شوند.

وی شرایط بیماران بخش های روان را در مقایسه با بیماران بخش های عادی بیمارستان ها، بسیار متفاوت ذكر كرد و اظهار داشت: تفاوت شرایط بیماران بخش های روان، سختی كار پرستاران این بخش ها را دو چندان كرده است، بطوری كه بیماران روان، اغلب دچار ناآرامی، بی قراری و پرخاشگری هستند و اكثر آنان به خود، دیگران و حتی پرستاران و مراقبان در بخش ها، آسیب جسمی و روانی وارد می كنند.

سوپروایزر بالینی بیمارستان روانپزشكی رازی همچنین گفت: این بیماران اغلب به علت ماهیت بیماری خود، به ایستگاه پرستاری مراجعه می كنند و بیشتر وقت خود را به جای روی تخت بودن، در جلو و در كنار ایستگاه پرستاری و پرستاران می گذرانند.

معماری افزود: این درحالی است كه بیماران در بخش های روانپزشكی، به دلیل عوارض بیماری، در معرض خودكشی، دگركشی، آسیب به اموال و ... می باشند، و به علت توهمات مختلف و هذیانات عجیب و غریب، و با به زبان آوردن آنها، پرستار را در مراقبت از خود، به چالش كشیده، و یا به دلیل عدم آگاهی به بیماری خود و با توجه به وضعیت آشفته روانی ایشان، بطور مكرر، درخواست های تكراری مطرح می كنند.

وی در عین حال، تاكید كرد: به دلیل مشكلات نگهداری و پرستاری از بیماران روان، برخی از خانواده ها با سپردن بیمارشان به مركز روانپزشكی، آدرس محل سكونت خود را تغییر می دهند و یا با بهانه های مختلف از ترخیص و برگرداندن بیمار سر باز می زنند و لذا، تنها پناهگاه و حامی این بیماران، فقط پرستاران و كادر درمان مراكز روانپزشكی هستند كه به صورت 24 ساعته در كنار بیمار بوده و با او ارتباط تنگاتنگ دارند.

معماری كه از پرستاران با تجربه بیمارستان های مختلف است، كاهش سختی كار " روان پرستاران " را در جابجایی دوره ای پرستاران بین بخش های روان و بخش های عادی، جهت تجدید قوا و تقویت روحیه برای كار مجدد در بخش های روان ذكر كرد، و افزود: متاسفانه این راه چاره نیز در بیمارستان های تك تخصصی مانند بیمارستان روانپزشكی رازی (امین آباد)، مقدور نیست.

وی همچنین با اشاره به حضور بیماران آسایشگاهی در مركز روانپزشكی رازی كه بیش از نیمی از 1100 بیمار این مركز آموزشی و درمانی را شامل می شود، اظهار داشت: بیمارانی كه بیش از 30 سال به دلیل مجهول الهویه بودن و یا نداشتن نام و نشانی از خانواده هایشان، در این مركز نگهداری می شوند، حس وابستگی اعضای خانواده، در آنان و در پرستاران این بخش ها كه سالهاست با چهره های این بیماران آشنا هستند، ایجاد كرده است.

سوپروایزر بالینی بیمارستان روانپزشكی رازی افزود: شرایط بیماران آسایشگاهی كه بیمارستان را خانه خود می دانند و همه دوران جوانی، میان سالی و سالمندی خود را در اینجا می گذرانند، خستگی مضاعف بر روان آنان و فرسودگی دو چندان برای پرستاران این بخش ها نیز ایجاد می كند، بویژه اینكه باید بار مشكلات مربوط به كمبود مایحتاج یك زندگی با تمام وسایل مورد نیاز این افراد را نیز به دوش بكشند.

وی با اشاره به شرایط زندگی دسته جمعی در طول روزها و سال های متمادی و مواجهه با مشكلاتی مانند شیوع بیماری كرونا، گفت: دوران كرونا برای كادر درمان روانپزشكی رازی، دوران سخت تری بود، بیمارانی كه درك درستی از كنترل مسایل بهداشتی و رعایت پروتكل های بهداشتی ندارند و كادر پرستاری می بایست با توجه به شرایط این بیماران، آنان را از ابتلا به كرونا محفوظ نگه دارند، كار در این دوران را بسیار سخت كرد، اما جای شكر دارد كه پرستاران این مركز درمانی و آسایشگاهی، از این بحران نیز به سلامت عبور كردند و سال گذشته، همزمان با اولین مرحله از واكسیناسیون كادر درمان، واكسیناسیون همه بیماران این مركز روانپزشكی نیز انجام شد.

معماری در پایان این گفت وگو، با اشاره به فعالیت موسسه خیریه حامیان بیماران روانی بیمارستان روانپزشكی رازی كه حمایت آنان، بخش اعظم نیازهای این بیماران را تامین می كند، ادامه داد: پرستاران این بیمارستان نیز با نیروی ایمان، تعهد و احساس عطوفت نسبت به همنوع، به كار در این مركز ادامه می دهند و به مظلوم ترین بیماران كه بظاهر، در جمع بزرگی بسر می برند، اما از تنهاترین انسان های روی زمین محسوب می شوند، خدمت می كنند.

گفتنی است؛ مركز آموزشی - درمانی روانپزشكی رازی كه در منطقه امین آباد شهر ری واقع شده، بزرگترین و قدیمی ترین مركز روانپزشكی منطقه خاورمیانه است كه تحت پوشش دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و با بهره گیری از توان تخصصی متخصصان و اساتید دانشگاه و كادری مجرب و حرفه ای، انواع اختلالات اعصاب و روان را بصورت سرپایی (كلینیك ها) و بستری در بخش های مختلف، درمان می كند.

انتهای پیام/

تهیه و تنظیم خبر: نعیمی پور
   تاریخ: ۱۹:۳۲ - ۲۵/۰۹/۱۴۰۰   بازدید: ۱۹۳