به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ HyVIS، نام پروژه اروپایی است كه توسط IIT-Istituto Italiano di Tecnologia (موسسه فناوری ایتالیا) در حال اجرا است. در این پروژه با همگرایی فناوری نانو و اپتیك، سیناپس های بیونیك برای پروتز های شبكیه ایجاد می شود كه برای بازیابی بینایی در افرادی كه از بیماری هایی مانند رتینیت پیگمانتوزا و دژنراسیون ماكولا وابسته به سن (AMD) رنج می برند، قابل استفاده است. این پروژه كه به مدت چهار سال ادامه خواهد داشت، 3 میلیون یورو از بودجه اتحادیه اروپا تحت برنامه افق 2020 دریافت كرده است.

رتینیت پیگمانتوزا و AMD، حداقل در مراحل اولیه خود، اختلالاتی هستند كه بر گیرنده های نور تأثیر می گذارند، یعنی سلول هایی كه سیگنال نور را دریافت می كنند و این نور را از طریق سیناپس نورون های شبكیه به عصب بینایی منتقل می كنند. تخمین زده می شود كه در سال 2040 حدود 288 میلیون نفر به AMD مبتلا شوند كه هزینه آن بیش از 400 میلیارد دلار است. اگرچه گیرنده های نوری در این بیماری ها در طول زمان تحلیل می روند، اما نورون های شبكیه همچنان فعال هستند.

ایده پشت پروژه HyVIS امكان بهره برداری از عملكرد نورون های باقی مانده برای تشكیل سیناپس های بیونیك است، در این پروژه از نانودستگاه های پیشرفته و نورون های شبكیه، برای بازگرداندن حساسیت به نور استفاده می شود.

الیزابت كلمبو، هماهنگ كننده پروژه و محقق مركز علوم و فناوری اعصاب سیناپسی موسسه فناوری ایتالیا می گوید كه پروژه HyVIS امكان بازیابی فعالیت نورون های داخلی شبكیه را فراهم خواهد كرد. هدف این است كه اطمینان حاصل شود كه در حضور نور، این نورون ها با وضوحی در حد 5 میلی متر فعال شوند.

رویكرد HyVIS مبتنی بر برخی ویژگی هایی است كه قبلاً آزمایش شده اند. مثلا پیش از این مشخص شده بود كه تزریق میكرو گلوتامات (انتقال دهنده عصبی تحریك كننده اصلی در سطح شبكیه) در زیر شبكیه در مدل های تجربی دژنراسیون شبكیه، ممكن است تحریك نورون ها را در پی داشته باشد. علاوه بر این، توانایی ساختار های خاصی به نام نانوكانال های پلاسمونیك برای تقویت میدان الكترومغناطیسی قرار است در این پروژه به كار گرفته شد. به طور خاص، این دستگاه نانوكانال پلاسمونیك، پس از تماس با نورون های پس سیناپسی، با پلیمر های هوشمندی پر می شود. این ساختار ها در پاسخ به محرك های نور، انتقال دهنده های عصبی را آزاد می كنند و فرآیند آزادسازی انتقال دهنده های عصبی در بدن را شبیه سازی می كنند. این دستگاه همچنین با مولكول های چسبنده پیش سیناپسی مناسب پوشانده می شود تا محیط سیناپسی داخل بدن شبیه سازی شود. این راه حل یك پیشرفت فناورانه بالقوه در مقایسه با پروتز های شبكیه موجود است.

این فناوری نوآورانه توسط دو گروه تحقیقاتی موسسه فناوری ایتالیا كه تجربه قابل توجهی در نانومواد و نانوساخت و علوم اعصاب دارند، توسعه خواهد یافت. HyVIS برخی از مهم ترین گروه های تحقیقاتی اروپایی در این زمینه را گردهم می آورد كه در توسعه پروتز هایی كه قبلاً برای اهداف بالینی تأیید شده اند، مشاركت داشته اند.

كنسرسیوم اروپایی این پروژه شامل موسسه فناوری ایتالیا، دانشگاه صنعتی آیندهوون (هلند)، موسسه چشم پزشكی مولكولی و بالینی (سوئیس)، دانشگاه سوربن (فرانسه)، دانشگاه توبینگن (آلمان) و ماكسول بیوسیستمز (سوئیس) هستند.

پروتز عصبی شبكیه ارائه شده توسط پروژه HyVIS نه تنها دارای یك اثر اجتماعی قوی است، بلكه راهبرد درمانی جدید برای نابینایی دژنراتیو ارائه می كند و در نتیجه كیفیت زندگی افراد مبتلا به دیستروفی شبكیه را بهبود می بخشد. این فناوری تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد و سیستم های بهداشت عمومی نیز خواهد داشت.