عكس تزئینی است دكتر مژگان احمدپور در گفت وگو با ایسنا، به بیان عوارض روانشناختی تمسخر نوجوانان توسط اقوام و یا والدین پرداخت و با بیان اینكه آسیب های روحی ناشی از این امر تا مدت ها در ذهن نوجوان حك شده و در روان او باقی می ماند، اظهار كرد: متاسفانه والدین به اثرات این تمسخرها توجه نمی كنند و با سكوت در مقابل این رفتار اقوام، شخصیت نوجوان را زیر سوال می برند. مطالعات نشان می دهد كه كاهش اعتماد به نفس و عزت نفس نوجوان، ناتوان شدن نوجوان در بر قراری ارتباط سالم با دیگران، خود كم بینی، از دست دادن مهارت نه گفتن، ناتوانی در مهارت های اجتماعی و تحصیلی، ترس و اضطراب، افسردگی، بی اعتمادی و آسیب رساندن به خود می تواند از جمله عوارض روانشناختی این مساله برای نوجوان باشد.

این روانشناس ادامه داد: مهم ترین مساله ای كه منجر به كاهش اعتماد به نفس افراد می شود «تمسخر» است. از سوی دیگر با این تمسخرها نوجوان از معاشرت و گفتگو با دیگران می ترسد و همواره سعی در كناره گیری از دیگران دارد. در واقع نوجوانانی كه مورد تمسخر قرار می گیرند معمولا دچار خود كم بینی شده و ترجیح می دهند از برقراری ارتباط كناره گیری كنند.

به گفته وی، تمسخر نوجوان می تواند منجر به ایجاد این تصور در او شود كه دیگران از او بهتر هستند و او لیاقت رسیدن به خواسته هایش را ندارد.

همچنین این مدرس دانشگاه معتقد است كه خشم و عصبانیت ناشی از تمسخر می تواند به كابوس های شبانه، شب ادراری و رفتارهای آسیب رسان نظیر روی آوردن نوجوان به اعتیاد نیز منتهی شود.

نوجوانی دوره طغیان است

تمسخر نوجوان حتی برای شوخی هم قشنگ نیست

احمدپور تصریح كرد: تمسخر نوجوان حتی به منظور شوخی هم قشنگ نیست. بعضا اقوام با هدف شوخی و لطیف شدن محافل، نوجوان را با برچسب هایی مثل "لاغر مردنی"، "دماغ گنده"، "شكمو" و... مورد خطاب قرار می دهند و متوجه نیستند كه این برچسب ها در روحیه نوجوان باقی مانده و می تواند منجر به احساس بد شكلی بدنی و خود پنداره ضعیف در او شود. نوجوانی دوره حساس و طغیان است و این ذهنیت های نا درست می تواند منجر به اختلال در شخصیت و روحیه نوجوان شود.

این روان درمانگر همچنین این را هم گفت كه افرادی كه به راحتی دیگران را مسخره می كنند، دچار "خود كم بینی" بوده و بعضا ممكن است در كودكی مورد تمسخر والدین و یا اطرافیان قرار گرفته باشند.

این روانشناس با تاكید بر اینكه نباید نوجوان را سوژه ای برای خنده قرار داد و اگر هدف افراد شادی است بهانه و سوژه های مختلفی برای خنده وجود دارد، درباره سكوت والدین به هنگام تمسخر فرزندان، یاد آور شد: سكوت والدین در این شرایط به هیچ عنوان صحیح نیست. بعضا والدین به خیال خود با این سكوت سعی در حفظ احترام اقوام را دارند در حالی كه می توان در عین حفظ احترام به خواهر و برادرهای خود و با آرامش، محور بحث را تغییر دهند و اگر این تمسخرها ادامه پیدا كرد در مقابل این رفتار بایستند.

احمدپور معتقد است كه والدین وظیفه دارند در چنین شرایطی از فرزند خود طرفداری كنند چراكه آثار این تمسخرها می تواند تا بلند مدت بر روحیه نوجوان باقی بماند.

وی افزود: این سكوت والدین احترام به اقوام نیست بلكه مرگ خاموش اعتماد به نفس نوجوان است. حتی نوجوان نیز نباید در مقابل این تمسخرها سكوت كند و با حفظ احترام عمو، خاله و... می تواند به آنها بگوید كه بر روی این موضوع و مساله حساس است تا اقوام بحث را ادامه ندهند.

این مدرس دانشگاه در پاسخ به این پرسش كه بعضا والدین معتقدند نوجوانان بیش از اندازه حساس هستند و باید به اصطلاح "جنبه" خود را بالا ببرند و از شوخی اقوام ناراحت نشوند، تاكید كرد: این مساله ارتباطی با حساس بودن نوجوان ندارد. تمام افراد بر روح و روان و ظاهر خود حساس هستند. كسی حق ندارد با تمسخر دیگران خود را در معرض توجه قرار داده و باقی افراد را بخندند. مطمئنا والدین باید با حفظ آرامش نسبت به این موضوع واكنش نشان دهند. نوجوانی اوج دوره طغیان و طوفان درگیری است. این تمسخرها باعث می شود نوجوان از دایی و عمو و خاله خود كناره گیری كند و محیط امن خانه برایش نا امن شود. نباید به سادگی از این مساله گذشت.

احمدپور در پایان سخنان خود تاكید كرد: برخورد والدین با تمسخر نوجوان از سوی دیگران و اقوام می تواند سرنوشت نوجوان را تغییر دهد. عدم آگاهی از شیوه صحیح فرزندپروری والدین از جمله مسائل مهم است. والدین هم خودشان نباید نوجوان را تحقیر كنند و هم نباید به دیگران اجازه تحقیر نوجوان را دهند.

انتهای پیام