رئیس مركز تحقیقات رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی اعلام كرد؛ كودكان، نه تنها از كرونا آسیب می بینند، بلكه این آسیب ها می تواند بسیار شدید و درازمدت باشد
رئیس مركز تحقیقات رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و عضو دبیرخانه رصدخانه اجتماعی كووید 19 امروز یكشنبه با ارائه مقاله ای مربوط به پیامدهای اجتماعی پاندمی كووید 19 بر جمعیت كودكان در اولین كنگره ملی « رصد اجتماعی كووید 19 » اعلام كرد: كودكان، نه تنها از كرونا آسیب می بینند، بلكه این آسیب ها می تواند بسیار شدید و درازمدت باشد.



به گزارش خبرنگار وبدای دانشگاه، دكتر مروئه وامقی در توضیح این مطلب گفت: در شروع همه گیری كرونا، در مورد كودكان همه معتقد بودند كه كرونا روی كودكان تاثیر ندارد و بچه ها مبتلا نمی شوند، و شواهدی هم از كشورهای چین و امریكا نشان داد كه ابتلا و مرگ كودكان 10 تا 20 برابر كمتر از میانسالان و 25 تا 100 برابر كمتر از سالمندانی است كه مبتلا و بستری می شدند.

وی افزود: منتها بعد از مدتی متوجه شدند كه این شرایط بستگی به این دارد كه كودك در كجا زندگی می كند و چه بستری برای زندگی دارد و چه آسیب پذیری دارد، و آمار و ارقام نیز نشان داد كه اگر كل مبتلایان زیر 20 سال جهان را در حدود 11 درصد داشته باشیم، این رقم در كشورهای پر درآمد، حدود 7 درصد است.

این عضو هیات علمی دپارتمان مدیریت رفاه اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی تصریح كرد: در ابتدا، ابتلا و مرگ و میر كودكان را به آسیب پذیری، بیماری های كودكان، تغذیه، نداشتن فرهنگ بیماری های عفونی همزمان، چاقی، مربوط می دانستند، و بعد متوجه شدند كه میزان ابتلا ، حتی در بزرگسالان نیز كه در كشور های پیشرفته زندگی می كنند، دست خوش نابرابری های اجتماعی و كمبود درآمد است.

دكتر وامقی گفت كه پیامدهای مستقیم و غیرمستقیم در این ارتباط وجود دارد، بطوریكه فاصله گذاری و قرنطینه در دوران كرونا اثرات كوتاه مدت برای كودكان دارد و اثرات درازمدت آن نیز به دلیل دوران رشد كودكان، وقتی آثار شرایط كرونایی در یك دوره از زندگی آنان اتفاق می افتد، می تواند تا آخر عمر اثر خودش را باقی بگذارد.

وی با اشاره به اینكه پیامدهای اجتماعی كووید در كودكان را در چهار حوزه دسته بندی كردند، اظهار داشت: در حوزه " سلامت "، و نه فقط دوران كرونا و همه گیری، بلكه نداشتن غذای كافی، مشكلات سلامت روان نمونه هایی از مشكلات سلامت كودكان است و مشكلات مربوط به " آموزش كودكان " و آموزش مجازی و آموزش هایی كه در دوران كرونا در دسترس بسیاری از كودكان در جهان و از جمله در ایران قرار نگرفته است، و پیامدهای ناشی از "مشكلات اقتصادی خانواده ها"، كه كودكان را درگیر می كنند، و مسایل مربوط به " ایمنی كودكان " كه چه در درون خانواده و چه در فضای مجازی، خشونت های بیشتر، قطع یا كاهش خدمات حمایتی مربوط به كودكان و خانواده ها كه آسیب های كوتاه مدت و بلندمدت ایجاد می كند كه رفتن به سمت اشتغال كودكان و یا ازدواج های زودرس كودكان، از جمله پیامدهای آسیب رسان به كودكان است.

این محقق و استاد دانشگاه تاكید كرد: بنابر این، كودكان نه تنها از كرونا آسیب می بینند، بلكه این آسیب ها می تواند بسیار شدید و بسیار درازمدت باشد و بشكل نابرابری در جوامع دیده شوند، بطوری كه كشورهای توسعه یافته تلاش می كنند تا وضعیت اقتصادی خودشان را به وضعیت قبل برگردانند ولی كشورهای در حال توسعه، با مسایل مربوط به كاهش درآمدها دست به گریبان هستند و توزیع نابرابر واكسن وجود دارد، ضمن آنكه نابرابری در دسترسی به امكانات آموزشی در كشورهای مختلف نیز مشاهده می شود.

دكتر وامقی تصریح كرد كه در كشور ما مطالعه زیادی در این ارتباط صورت نگرفته، بلكه یك مطالعه ملی كه افراد زیر 18 سال را نیز در این مطالعه مورد بررسی قرار داده، وجود دارد كه براساس این مطالعه با 13 هزار نمونه ، سهم گروه زیر 18 سال، 9/6 درصد از كل مبتلایان است، و سهم فوت شدگان یك دهم درصد از كل مبتلایان را شامل شده، ضمن آنكه بلحاظ آموزشی، در كل كشور و در اواخر سال 99، به میزان 9/8 درصد برای ادامه تحصیل ثبت نام كرده بودند و دلیل بازماندگان از تحصیل به دلیل مشكلات مربوط به آموزش های مجازی بود.

وی با ارائه نتایج مطالعه دیگری در همین زمینه كه برای كودكان خانواده های آسیب پذیر در شهر تهران انجام شد، تاكید كرد كه همه مطالعات تاكنون نشان می دهند كه كودكان در دوران كرونا در چهار حوزه « آموزشی، سلامت، شرایط اقتصادی و ایمنی » دچار مشكل شدند.

بگفته دكتر وامقی، " مشكلات آموزشی به دلیل مشكلات آموزش مجازی، كمبود امكانات ارتباطی از راه دور و یا نبود این امكانات در مناطق دور افتاده و یا عدم امكان پرداخت هزینه اینترنت و استفاده اشتراكی در خانواده ها از این امكانات و مشكلات كودكان خانواده در این ارتباط و یا پهنای كوتاه اینترنت در برخی از مناطق كه اجازه اتصال آنان به شبكه آموزشی شاد (اصلی ترین شبكه آموزشی) را فراهم نمی كند" ، كودكان و خانواده های آنان را در دوران كرونا درگیر كرده است.

وی افزود: دانش آموزانی كه می توانند به شبكه آموزشی وصل شوند هم ، از سختی كار با این شبكه و یادگیری از این منبع آموزشی، گلایه مند هستند، چرا كه برخی از معلمان آمادگی برای آموزش مجازی نداشتند و مهارت آموزش مجازی ندارند و لذا محتوای این آموزش ها برای دانش آموزان قابل استفاده نیست و یا ضعیف است.

وی همچنین گفت: ناكافی بودن پاسخگویی به مشكلات درسی، از عمده شكایت های دانش آموزان بود، ارزیابی حضور دانش آموزان در كلاس و ارزیابی تحصیلی آنان به دلیل آموزش های مجازی، یكی از نگرانی ها و پر استرس ترین مسایلی است كه دانش آموزان به آنها اشاره كردند.

وی افزود: اینترنت ضعیف و شرایط نامناسب برای دانش آموزان نیز یكی از مواردی بوده كه باعث سرزنش اولیاء مدارس نسبت به دانش آموزان شده است و درگیری خانواده ها با موضوع آموزش كودكان را به دنبال داشته است.

این استاد و محقق علوم اجتماعی تصریح كرد: شاید گفته شود كه همه دانش آموزان این مشكلات را داشتند، اما اینطور نبوده است، چرا كه در خانواده های با درآمد خوب و مرفه، علاوه بر داشتن اینترنت پرسرعت ، سامانه های مختلف برای یادگیری و آموزش دروس بكار گرفته می شود، درصورتی كه برای دانش آموزان خانواده های كم درآمد این امكان وجود ندارد و یا كلا امكانات ارتباطی ندارند و یا از امكانات ضعیف برخوردارند.

وی تاكید كرد كه با توجه به شرایطی كه بیان شد، می توان گفت كه آموزش و تحصیل دانش آموزان در دوران كرونا بسیار صدمه دید.

این استاد و محقق دانشگاه در مورد مشكل سلامت كودكان در دوران كرونا نیز گفت كه به دلیل همه گیری و جلوگیری از انتقال بیماری، كودكان در جمع های خودشان، مدارس و اماكن عمومی حضور نیافتند و نگرانی های متعدد آنان از شرایط و امكاناتی كه آیا می تواند با نیازهای آموزشی آنان همراهی كند، سبب تاثیر بر سلامت روانی كودكان داشته است.

وامقی بااشاره به لزوم توجه برنامه ریزان و سیاستگذاران به وضعیت سلامتی كودكان دارای معلولیت نیز اظهار داشت: خانواده های این كودكان از ابتدا با تعطیلی بسیاری از مراكز توانبخشی مواجه شدند و یا برای تردد به مراكز ، مجبور به استفاده از وسایل نقلیه عمومی مانند مترو بودند، كه در برخی خانواده ها كه وسیله شخصی نداشته و امكان هزینه كردن هم نداشتند، مشكلاتی را در بر داشت.

وی تصریح كرد كه در دوران كرونا، بیكاری برخی خانواده ها، نداشتن درآمد كافی، فقری كه برخی خانواده ها گزارش می كردند، بسیار دردناك بود، و در این شرایط مسلما وقتی كودك در یخچال را باز می كند و می بیند چیزی در یخچال نیست، فشار مضاعفی را باید تحمل كند، علاوه بر اینكه بحث "روابط درون خانواده" كه خشونت، یكی از تاثیرات آن برای كودكان بود.

وی در پایان سخنرانی خود و در جمع بندی مطالب بیان شده، افزود: كودك بودن، بخودی خود، آسیب پذیر است، و در خانواده كم درآمد بودن، آسیب پذیری مضاعف دارد. چرا كه مسایل كودكان دیگر ، برای این خانواده ها تشدید می شود و اگر كودكی باشد كه كم درآمد باشد و جزو خانواده های افغانی و یا دارای مادر سرپرست خانواده باشد كه در دوره كرونا، شغل خود را هم از دست داده باشد، سبب خواهد شد كه شرایط برای كودكان بسیار دشوار شود، و لذا، باید هر چه سریعتر بفكر كودكان خانواده های كم درآمد بود، چون می تواند پیامدهای جبران ناپذیری برای نسل آینده داشته باشد.

انتهای پیام/

تهیه و تنظیم خبر: نعیمی پور