استانداردترین زمان برای غربالگری، تشخیص و درمان اختلالات شنوایی زیر یكسال است یك متخصص گوش با بیان اینكه زمان تشخیص كاهش شنوایی در كودكان بسیار حائز اهمیت می باشد، تاكید كرد: بهترین و موثرترین زمان تشخیص اختلالات شنوایی زیر یكسال و درمان آن بین 1 تا 3 سالگی و قبل از تكمیل شدن گفتار كودك است. به گزارش خبرگزاری علم و فناوری تهران بزرگ؛ حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی و لامسه) نقش مهمی در آنچه ما از جهان اطرافمان درك می كنیم دارند.

حس شنوایی یا حس شنیداری حسی است كه ما را از صداهای موجود در محیط پیرامون آگاه می سازد، این سر و صدا یا امواج صوتی از طریق گوش ما به مغز می روند، سپس مغز این اطلاعات حسی را پردازش می كند؛ حس شنوایی با آگاه سازی صداهای موجود قدرت تشخیص خطرناك ناشی از صدا را می دهد، همچنین به ما كمك می كند تا با یكدیگر ارتباط برقرار كنیم، حالا اگر حس شنوایی خوب كار نكند چه اتفاقی ممكن است بیفتد.

دكتر زهرا عباسی متخصص گوش با بیان اینكه تست غربالگری شنوایی نوزادان مسئله بسیار مهمی است، تصریح كرد: تكامل گفتار، تكامل رفتار و برقرار كردن ارتباط با یكدیگر مربوط به حس شنوایی می شود در نتیجه بهترین و استانداردترین زمان برای غربالگری و تشخیص و درمان اختلالات شنوایی زیر یكسال است.

وی با بیان اینكه تست اولیه غربالگری كه در 24 و 48 ساعت بدو تولد انجام می شود، كمترین مثبت كاذب را گزارش می دهد، اظهار كرد: ارزیابی شنوایی كودك با یك تست اولیه غربالگری كافی نیست و باید پیگیری های بعدی صورت بگیرد تا اگر علائم و مشكلاتی وجود داشت درمان شود.

این متخصص گوش با بیان اینكه بهترین زمان تست شنوایی ماه اول است، گفت: اگر نوزادی در بیمارستان بستری است و به تست های شنوایی دسترسی ندارد حتما باید قبل از ترخیص تست ها را انجام دهد.

عباسی ادامه داد: تعداد دفعات ارزیابی شنوایی نوزادان از بدو تولد به شرایط پزشكی مادر و كودك بستگی دارد كه تعداد این تست ها به وسیله كمیته جهانی شنوایی نوزادان و كودكان تعیین می شود.



وی اظهار كرد: اگر كودك شرایط خاصی داشته باشد لازم است از بدو تولد تا 30 ماهگی، چندین مرتبه تست شنوایی حلزون (OAE) برای او انجام شود، یعنی حداقل 6 بار (بدو تولد تا یك ماهگی، 3 ماهگی، 6 ماهگی، یك سالگی و... تا 30 ماهگی) تحت نظر باشد، همچنین یك بار هم تست شنوایی عصب و مغز (ABR) را انجام دهد؛ چون ممكن است در ریسك كسانی باشند كه دچار كم شنوایی هستند؛ كم شنوایی های تاخیری یا پیش رونده كه پایدار بماند و یا بعدا به صورت تدریجی این كم شنوایی برای او ایجاد شود.

عباسی بیان كرد: نسبت فامیلی پدر و مادر كودك، وجود افراد كم شنوا یا سمعك دار در خانواده پدر و مادر، چند قلویی، كم بودن وزن كودك (زیر 1500 گرم) هنگام تولد، دارای زردی بالای 20 باشد كه منجر به تعویض خون شود، بستری بیشتر از 5 روز در بخش مراقبت های ویژه (ICU و NICU)، داشتن ناهنجاری سر، صورت و گردن، كودك با سندرم های خاصی مثل سندرم داون متولد شود، مادر كودك در حین بارداری به بیماری های خاص یا عفونت های خاص مثل سرخك مبتلا شده باشد، مادر در حین تولد نوزاد داروهای خاصی مصرف كند و همچنین كودك نارسی كه زودتر از 37 هفته به دینا آمده باشد را از شرایط خاصی برشمرد و تصریح كرد: اگر كودك هیچكدام از این شرایط را نداشته باشد تست های شنوایی سنجی تنها در بدو تولد تا 1 ماهگی و 3 ماهگی یا 6 ماهگی انجام می شود و ارزیابی های شنوایی تنها به تست حلزون (OAE) محدود می شود و نیازی به انجام تست (ABR) نیست.

این متخصص گوش افزود: اگر كودك در سنین بالا دچار تاخیر گفتار شود یا به عفونت های گوش مبتلا شود نیز لازم است برای آنها هم تست ABR انجام شود.

عباسی با بیان اینكه اگر كودكی بدون سابقه فامیلی و نرمال باشد تست شنوایی اولیه كافی است و نیاز به تست غربالگری دیگری نیست مگر در زمان بروز علائم بالینی، اذعان داشت: علائم بالینی به سن بستگی دارد، اگر نوزاد یا شیرخوار زیر 6 ماه در برابر صدا تغییری در چهره خود ایجاد كند بعد از 6 ماهگی به طرف صدا و محرك صوتی برگردد و خیره شود، بعد از 12 ماهگی نوزاد شروع به تغییراتی در آواها، تقلید صداهایی كه می شنود به مروز زمان گفتن كلمه هایی مثل مامان و بابا و بعدها شروع به گفتن كلمه هایی دیگر و یا جمله می كند كه اگر این سیر تكاملی به صورت نرمال اتفاق بیفتد جای نگرانی نیست، اما هر زمانی كه در این سیر تكامل اختلالی مشاهده شود و یا كودك ارتباط طبیعی و اجتماعی سنش را نداشته باشد باید تست های شنوایی تكرار شود تا اگر دچار كم شنوایی بود به موقع درمان شود.

وی با بیان اینكه زمان تشخیص كاهش شنوایی در كودكان بسیار حائز اهمیت است، تاكید كرد: بهترین و موثرترین زمان درمان كم شنوایی در سن پایین (بین یك سالگی تا 3 سالگی) و قبل از تكمیل شدن گفتار كودك می باشد؛ چون بعد از 3 سالگی ارتباط بین شنوایی و مغز بیشتر می شود، به عنوان مثال فرد بزرگسالی كه هیچگونه صدا و محرك صوتی به مغزش نرسیده و دچار تكامل گفتاری است درمان قطعی نخواهد داشت چون دركی از كلمات و گفتار ندارد.

عباسی ادامه داد: یك فرم كم شنوایی ثابت داریم كه همیشه یك جور است و نوعی كم شنوایی هایی هستند كه به صورت متناوب بالا و پایین می شوند كم شنوایی هایی كه پیش رونده هستند و فرمشان بالا و پایین است، ولی كسی كه از وسیله كمك شنوایی استفاده می كند مثل سمعك حتما كاركرد دستگاه باید هر چند یكبار توسط همكاران شنوایی سنجی ارزیابی بشود و حتما بهداشت گوش اینكه انسداد مجرای گوش وجود نداشته باشد هم باید ارزیابی شود تا مشخص شود جریان صوت برقرار است و صدا به گوش مریض به صورت نرمال می رسد پس اگر این مسائل را رد كرده باشد ممكن است و گاهی شنوایی ها بالا و پایین باشند ولی حتما دستگاه كنترل بشود و مجرا و پرده گوش به صورت نرمال معاینه بشود تا معلوم بشود از نوع بالا و پایین شونده است یا نه.

وی با بیان اینكه 50 درصد از كم شنوایی های مادرزادی ژنتیكی است، تاكید كرد: علل ژنتیكی بیشتر وراثت اتوزومال غالب است یعنی اولا ژن ها روی كروموزوم های اتوزومال قرار گرفته اند و ثانیا در برابر الل (متقابل یا دوجانبه) دیگر بروز بیشتری دارند و غالب هستند و وابسته به جنس نیستند كه منتقل شوند.

این متخصص گوش ادامه داد: منظور از مادر زایی این نیست كه كم شنوایی از مادر به فرزند منتقل شود بلكه اگر در پدر و یا مادر این ژن وجود داشته باشد در بچه ها ممكن است تظاهر كند و اگر هر دو داشته باشند احتمال آن بیشتر می شود، همچنین اگر در یك فرزند خانواده وجود داشته باشد باز احتمال اینكه فرزند دیگر دچار كم شنوایی شود بیشتر است.

عباسی تصریح كرد: 50 درصد دیگر كم شنوایی اكتسابی است كه ممكن است عامل آن زردی كودك، عفونت های مادر در زمان بارداری، عفونت های كودك بعد از دوران تولد مثل منژیت، عفونت های مختلف ویروسی، مصرف داروهای اتوتوكسیت (سمی) مثل جنتامایسین و یا برخورد ضربه ی محكم به سر باشد.

این متخصص گوش با اشاره به پیشگیری كم شنوایی در نوزادان، به مادران باردار توصیه كرد: مادران حتما قبل از بارداری تست های لازم را انجام دهند تا واكسینیشن كافی داشته باشند و همچنین مادر و نوزاد واكسن های روتین را بزنند.

عباسی به چند نكته مهم اشاره كرد و افزود: مادران در زمان بارداری از تماس های غیر ضروری مثل روبوسی مخصوصا بوسیدن كودكان پرهیز كنند چون اگر كودكی ناقل و بودن علامت باشد موجب كری در كودك می شود، همچنین از تماس با حیوانات به خصوص حیواناتی كه انگل زدایی و واكسینه نشدند پرهیز كنند چرا كه بیماری هایی مثل توسكوپلاسموز و بیماری های انگلی از طریق حیوانات منتقل می شوند و تا جایی كه می توانند از گوشت خام و سبزی شسته نشده استفاده نكنند چون این موارد كم شنوایی هایی تدریجی ایجاد می كنند یعنی ممكن است نوزاد در بدو تولد بدون هیچ علائمی نرمال باشد ولی یك سال یا دو سال بعد دچار این مشكل و عفونت شود.

این متخصص گوش در پایان تاكید كرد: هرگز از محرك های صوتی و یا صدای بلند برای آزمایش كم شنوایی كودكان استفاده نكنید چون اگر كم شنوایی خفیفی در آنها باشد با صدای بلند بروز كند و خود را نشان دهد.

انتهای پیام/