ارومیه - ایرنا - پرستاری یعنی عشق و از خود گذشتگی، او را سرپا نگه می دارد و قدرت می بخشد تا چشمانش به خواب بی تفاوت باشد، پاهایش برای ایستادن بر بالین بیمار پردوام، او را از دورهمی های خانوادگی بیرون كشیده و بر بالین بیمار حاضر می كند.

به گزارش خبرنگار ایرنا، پرستار نامی آرام بخش و مرهمی بر زخم هاست، برای بهبودی بیمار تلاش می كند، برای مرگش اشك می ریزد و برای غلبه اش بر بیماری شادی، او عشق می ورزد و عاشقانه از خودگذشتگی می كند تا بیمارش كمبودی احساس نكند.

جمعه و روز تعطیلی برایش معنا ندارد، كمتر و یا اصلا فرصت نمی كند به جمع دورهمی فامیلی و خانوادگی برود، فرصت خوابش محدود است، فرزندش را كمتر می بیند، شب و روز نمی شناسد، سختی ها را تحمل می كند، استرس و اضطراب ناراحتی بیمار آزارش می دهد، گاهی در میان فشارهای روحی و روانی پنهان می شود اما دوباره بلند شده فكر و ذكرش خوب شدن حال بیماری كه به بخش آورده اند، می شود.

پس از اتمام شیفت كاری، از بیمارستان كه راهی خانه می شود تمام حواسش پیش بیمار بدحالیست كه ساعتی قبل آورده بودند، قطرات اشك از چشمش سرازیر می شود، نمی داند چطور مسیر را طی كرده و به منزل برسد، كسی نمی داند او چقدر بغض فرو خفته دارد، چقدر در خفا برای بیمار بدحالش گریه كرده است.

او برابر سختی هایی كه می كشد چندان از حقوق و مزایا مناسبی بهره مند نیست ولی باز عشق می ورزد و بربالین بیماران حاضر می شود، بر این باور است پرداخت به این شغل بدون عشق ممكن نیست.

روزها می گذرد و صفحه تقویم ورق می خورد و می رسد به پنجم جمادی الاول، روزی به نام پرستار و ما نیز به بهانه این روز پای صحبت هایشان می نشینیم تا از تلخی، شیرینی و زیبایی های این حرفه مقدس بگویند.



«مریم حبیبی» پرستار نمونه بیمارستان امام رضا (ع) ارومیه می گوید: پرستاری با شادی و غم همراه است وقتی بیماری بدحال آورده می شود با مشاهده وضع وخیم او اندوهگین می شویم، دل مان می گیرد اما وقتی همین بیمار بهبود می یابد و دوباره به زندگی عادی باز می گردد شادی سراپای وجودمان را می گیرد مثل اینكه دنیا را به ما داده باشند.

وی ادامه می دهد: شب و روز و تعطیلی نداریم حتی در دوران كرونا دور كاری را تجربه نكردیم بلكه با استرس این دوره سخت را سپری كردیم.

حبیبی اضافه كرد: در مناسبت های مختلف همانند شب چله، چهارشنبه سوری و عید نوروز و سایر اعیاد كنار خانواده نیستیم اگر چه این دوری سخت است ولی سال هاست به آن و ایستادن بر بالین بیمار عادت كرده و شیرینی این لحظه برایمان زیباست.

این پرستار نمونه افزود: زمستان كه برف سنگین می بارد گاهی برای رفت و آمد به محل كار مشكل داریم و شده برخی اوقات سه كیلومتر مسیر را پیاده طی كنم تا به بیمارستان برسم.

وی كه 18 سال است در حرفه پرستاری فعالیت می كند، گفت: در هر شرایطی حضور داشته ایم چنانكه در ایام كرونا همه شغل ها دور كاری را تجربه كردند ولی ما همچنان كنار بیماران بودیم.

حبیبی اظهار كرد: بیمارانی كه به بیمارستان آمده و بستری می شوند عضوی از خانواده ما محسوب می شوند، اسم و نوع بیماری او در ذهن و فكرمان می ماند و موقع رفتن شماره شان را می گیریم تا بعدها باهم صحبت كنیم البته آنها هم در روزهای خاص به سراغ مان می آیند و یادی از ما می كنند.



پرستاری سرشار از استرس است

«سارا فولادی» دیگر پرستار یك مركز درمانی در ارومیه گفت: حرفه پرستاری سرشار از استرس است لحظاتی چون مرگ پدر و مادر جلوی فرزندان و یا فرزندان جلوی پدر و مادر، صحنه های تلخی هستند كه روح و روان را آزار می دهند ولی وقتی نوزادی به دنیا می آید، بیماری بهبود پیدا می كند، حال مان خوب استد.

او افزود: به نظر من پرستاری كه عاشق كارش نباشد نباید كار كند چون بدون داشتن عشق نمی تواند این مسیر سخت را طی كند.

فولادی ادامه داد: دوران كرونا بدترین و سخت ترین دوران كاری ما بود، خودم سه فرزند دارم كه موقع بیرون آمدن از خانه برایم یاداشت می گذاشتند «مامان مواظب خودت باش»، گذشته از این وقتی كنار بیماران كرونایی بوده و مریض را می دیدم كه به نفس نفس افتاده این حالت برایم سخت و غذاب آور بود.

این پرستار تاكید كرد: یكی از بچه هایم دچار مشكل تنفسی شده بود بسیار نگران بودم، همسرم می گفت تو طوری كار نكرده ای كه بچه ات آسیب ببیند، واقعا هم معجزه بود كه اتفاقی برایش نیفتاد و روند رشد طبیعی اش را طی كرد، الان 10 سال از آن موقع می گذرد، دعای خیر بیماران خیلی كمكم كرد.

فولادی گفت: خانمی تازه صاحب فرزند شده ولی حالش بد بود، كودك هشت ساله اش شب و روز جلوی اتاق مادر بود، می گفت تا مادرم خوب نشود نمی روم روزهایی كه شیفت نبودم زنگ می زدم و جویای حالش می شدم من و همكارانم برای خوب شدن مادرش نذر كردیم، بازگشت مادر به زندگی لبخند بر لبان مان نشاند.

وی یادآور شد: حمایت ها بسیار كم و هیچ مطابقتی با سختی كارمان ندارد، بیشتر وقت ما در كنار بیمار هستیم ولی حمایت های مادی و معنوی قابل مقایسه با سختی كارمان نیست در حالیكه در كشورهای دیگر بخاطر حساسیت این شغل خیلی مورد توجه و حمایت است.

وی افزود: رضایتمندی بیمار ارتباط مستقیمی با رضایتمندی كاركنان بویژه پرستاران دارد و انتظار داریم مسوولان در این خصوص تدابیری بیندیشند تا مشكلات این قشر بر طرف شود.



پرستاری را با علاقه و عشق به همنوع انتخاب گردم

محمدی پرستار نمونه بیمارستان امام رضا (ع) گفت: از كودكی عاشق پرستاری بودم، 21 سال تمام شیفت های شب طولانی را بر عهده دارم و اگر دوباره قرار باشد شغلی را انتخاب كنم باز هم حرفه پرستاری را انتخاب خواهم كرد زیرا لذت خدمت به خلق قابل مقایسه با هیچ چیز دیگری نیست.

وی ادامه داد: صحنه احیای بیماران زمانی كه همراهانشان نگرانند خوشایندترین و زیباترین صحنه هاست و جزو شادترین لحظات كاری ما و برعكس مرگ بیمار جزو لحظات اندوهناك و ناراحت كننده است.

محمدی افزود: بعضی براین باورند لحظات دردناك نظیر فوت بیمار برای كادر درمان عادی است در حالیكه آنها در آن لحظه بغض خود را فرو می خورند و از درون برای بیمارشان می سوزند و غصه می خورند.

او می گوید: شیفت شب ها عوارض مختلفی در حافظه، اندام های بدن، تیرویید، پوكی استخوان و مشكلات روحی، روانی و جسمی را برای فرد موجب می شوند ولی پرستار تمام این سختی ها را به جان می خرد تا بیماران زودتر بر بیماری غلبه كرده و بیمارستان را ترك كنند.

این پرستار نمونه تاكید كرد: باید برای كار پرستاری عشق و علاقه باشد چون بدون آنها نباید وارد این كار شد لذا هر كس این حرفه را انتخاب می كند، ایثارگر و از خودگذشته است.

او از مرگ همكارانش در دوران كرونا گفت و یادآور شد: در این دوران كسی حاضر نبود بر بالین بیمار باشد حتی اعضای خانواده، ولی همكارانم بدون وقفه در كنار آنها ماندند و برخی بخاطر ابتلا به این ویروس منحوس جان خود را برای مراقبت از بیمار و غلبه بر بیماری فدا كردند.



6 هزار پرستار در استان فعالیت می كنند

صیادی رییس نظام پرستاری آذربایجان غربی گفت: 6 هزار پرستار در سطح استان و در مراكز درمانی و بیمارستان ها فعالیت می كنند.

به گزارش ایرنا، پرستاری در رده سخت ترین مشاغل دنیا قرار دارد و تنها افرادی در این حرفه دوام می آورند كه عاشق كارشان باشند. ساعات كاری طولانی متغیر، شب بیداری، دوری از خانواده و حجم كار زیاد ذهن و بدن شخص را فرسوده می كند ضمن اینكه حقوق و مزایای پرستاران در مقایسه با نوع كارشان و تنش های روحی و روانی كه بر آنها وارد می شود، كم است.