مارک تراورز، روان شناس معروف آمریکایی به ما توضیح می دهد که چگونه مثبت اندیشی زورکی و بیش از اندازه می تواند به سلامت روان ما آسیب بزند. اگرچه نفس مثبت اندیشی می تواند ابزاری قدرتمند برای پشت سر گذاشتن شکست ها و چالش های زندگی باشد اما تحمیل کردن و همیشگی بودن آن ممکن است صدماتی به سلامت روان ما وارد کند و به ما اجازه ندهد که ریشه حقیقی مشکلات مان را پیدا کنیم. در ادامه سه دلیل را برای این که چرا مثبت اندیشی زورکی آسیب زاست، بیان می کنیم:

هیجانات واقعی را سرکوب می کند
مهار کردن احساسات و نقاب زدن روی آن ها با یک لبخند برای رها شدن از یک موقعیت اجتماعی آزار دهنده می تواند مهارت اجتماعی خوبی باشد؛ اگر چه استفاده همیشگی از یک لبخند و فرار از روبه رو شدن با ناراحتی تان می تواند نشانه یک الگوی رفتاری مسموم و کهنه باشد. در پژوهشی که توسط مجله آکادمی مدیریت منتشر شده؛ کارمندانی که سعی می کنند در طول روز احساسات خود را زورکی و تقلبی مثبت نشان بدهند و سرشان تنها به کار خودشان باشد به مرور زمان در وضعیت احساسی بدتری نسبت به دیگران قرار داشتند. به طور کلی لبخند زدن برای حفظ ظاهر، خود فریبی است و تنها مواجهه با امر اجتناب ناپذیر یعنی رویارو شدن با احساسات واقعی را به تعویق می اندازد. جدا کردن دایمی خود از احساسات واقعی درونی بیشتر از این که مفید باشد آسیب زاست.
منجر به باورهای غیرواقع بینانه می شود
مقاله ای در مجله روان شناسی اجتماعی-تجربه ای منتشر شده که نشان می دهد، لبخند زدن مکرر ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد. این خود عملِ لبخند زدن نیست که باعث افزایش شادی و احساسات مثبت می شود بلکه لبخند اگر بازتابی از شادی درونی باشد وزن بیشتری در ترازوی سلامت روان ما دارد. به بیان ساده این باور که «من خوشحالم چون لبخند می زنم» در اصل باید این باشد که «من چون خوشحالم، لبخند می زنم» یا به جای «من شکست ناپذیرم هیچ چیزی نمی تواند من را آزار دهد» باید بگوییم: «من آن قدر قوی هستم که از پس این مشکل به خصوص بر بیایم.»
تصور نادرستی ارائه می دهد
این مسئله امروزه به صورت ویژه در فضای مجازی روشن شده است که افراد به ندرت نقاط ضعف و شکست های زندگی خود را به اشتراک می گذارند که این یکی از ده ها دلیلی است که فضای مجازی با وجود گستردگی، حمایت اجتماعی لازم را برای افراد فراهم نمی کند. در مجموع تظاهر مستمر به خوشحالی و مثبت اندیشی ممکن است منجر به ارائه تصویر نادرست از وضعیت عاطفی واقعی ما و موجب سردرگمی عاطفی شود و ممکن است بر دیگران طوری اثر بگذارد که به روش های غیرمفیدی با شما ارتباط برقرار کنند و مهم تر از همه مانعی برای دریافت کمک و حمایت های اجتماعی شود.
برای نوشتن این مطلب از «خبرآنلاین»
کمک گرفته شده است