به گزارش خبرگزاری صداو سیما مركز مهاباد، بیش از 60 درصد از افراد مبتلا به دیابت به نوروپاتی دیابتی مبتلا می شوند. شاید دیده باشید دیابتی ها از سوزن سوزن شدن و گرفتگی دست ها و پاها شكایت دارند كه موقتی بوده و متناوبا رخ می دهد. این اولین مرحله آسیب اعصاب است (شاخه های حسی اعصاب محیطی اولین گروهند كه آسیب می بینند). به مرور دردها بیشتر و شدیدتر و طولانی تر می شوند.
در این میان كلید اصلی جلوگیری از این آسیب های عصبی، كنترل موثر قند خون است. آسیب های عصبی ناشی از دیابت در هر جایی از بدن می تواند رخ دهد اما 4 نوع اصلی آن عبارت است از: نوروپاتی محیطی، نوروپاتی اتونومیك، نوروپاتی كانونی و نوروپاتی پروگزیمال.
با این حال پیشنهادهایی برای كنترل موثر نوروپاتی دیابتی وجود دارد:
حفظ و كنترل قند خون: كنترل قند خون یكی از مهمترین اقداماتی كه فرد مبتلا به دیابت برای پیشگیری یا محدود كردن آسیب های عصبی می تواند انجام دهد. رعایت یك رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، و تكرار تست قند خون چند بار در روز به وسیله دستگاه گلوكومتر، همراه با مصرف داروهای كنترل كننده قند خون بسیار مهم است.
آگاهی از علائم: شما به عنوان یك فرد دیابتی باید نسبت به علائم نوروپاتی آگاهی داشته باشید و در صورت مشاهده اولین نشانه ها با پزشك تان تماس بگیرید. نشانه ها شامل بی حسی، سوزن سوزن شدن و درد در پاها، احساس ضعف و ... است. با پزشك تان در مورد هر گونه تغییر در هضم غذا، دفع مدفوع، ادرار كردن، و حتی عملكرد جنسی بعلاوه دردهای عصبی ناگهانی صحبت كنید.
چك كردن روزانه زخم ها: مبتلایان به نوروپاتی دیابتی هرگونه زخم یا تاول كوچك در اندام بخصوص پاهایشان را باید فورا درمان كنند چون در غیر این صورت زخم تمایل به عفونی شدن خواهد داشت. هر گونه نشانه های زخم بین انگشتان و كف پا باید به طور كامل بررسی شود. برای این كار می توان از آینه نیز كمك گرفت. كوچك ترین زخم در ناحیه پا نباید نادیده گرفته شود.
شستشوی مداوم پاها: پاها هر روز باید با آب ولرم و پاك كننده های ملایم حداقل یك بار شستشو داده شوند. بعد از شستشو پاها بخصوص مابین انگشتان را باید به طور كامل خشك كرد. برای جلوگیری از هر گونه ترك یا زخم ناشی از خشكی پا، از كرم های مرطوب كننده می توان استفاده كرد. اصلاح وضعیت ناخن ها، استفاده از كفش های مناسب و استفاده مداوم از جوراب هنگام استفاده از كفش، سدهای محافظتی در برابر ابتلا به زخم پای دیابتی هستند كه منجر به قطع عضو می شود.
انتخاب كفش مناسب: شما باید به عنوان یك فرد دیابتی، كفش های مناسب و راحت خریداری نموده و از پوشیدن كفش های پلاستیكی، پنجه تنگ، پاشنه بلند، جلو یا پشت باز و همچنین كفش ها و دمپایی های لغزنده خودداری نمایید. قبل از پوشیدن كفش، داخل آن را از نظر وجود اجسام خارجی بررسی كنید. هرگز پا برهنه نباشید. حتی در منزل سعی كنید از دمپایی و جوراب مناسب استفاده كنید.
مشورت با پزشك در مورد روش های درمانی: هدف از درمان رهایی از مشكلات ایجاد شده و پیشگیری از تخریب بیشتر اعصاب است. نخستین گام كنترل قند خون است، زیرا از پیدایش مشكلات جدید و بدتر شدن عوارض قبلی پیشگیری می كند. در مواردی كه قرص ها نمی توانند قند خون را به خوبی كنترل كنند، تزریق انسولین معمولا مفید واقع می شود. گاهی قرص هایی كه برای درمان افسردگی استفاده می شوند، برای درمان نوروپاتی ناشی از دیابت به كار می روند و دارای اثرات مفید در بهبود كیفیت خواب نیز هستند. هنگام شب می توان از مسكن ها استفاده كرد. برای بهبود عوارض گوارشی پیشنهاد می شود تعداد وعده های غذایی را افزایش دهید و میزان غذای مصرفی در هر وعده را كم كنید. همچنین از مصرف غذاهای پرچربی و پرفیبر پرهیز كنید. برای جلوگیری از ضعف و سرگیجه، تغییر وضعیت ایستادن و نشستن را آهسته انجام دهید. گاهی برای بهبود ضعف اندام ها ممكن است فیزیوتراپی توصیه شود.
اجتناب از مصرف سیگار: پرهیز از سیگار كشیدن، بهترن گزینه برای حفظ سلامت كلی در دیابتی ها است. سیگار خود عامل خطر ابتلا به نوروپاتی دیابتی محسوب می شود و اثرات زیانبار بر سیستم گردش خون دارد.