اگرچه براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، ایران هنوز جزء كشورهایی است كه در آن نرخ خودكشی پایین است(4خودكشی درصدهزارنفر) اما این آمار در سال 2019 به 2/5 نفر رسیده است. همچنین آمارهای پزشكی قانونی نشان می دهد كه این نرخ هرساله حركت صعودی داشته و درآخرین اعلام رسمی در سال 98 شاهد رشد 8/0 بوده ایم و تعداد خودكشی های كامل(منجر به مرگ) 5143 نفر بوده است.


اگرچه براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، ایران هنوز جزء كشورهایی است كه در آن نرخ خودكشی پایین است(4خودكشی درصدهزارنفر) اما این آمار در سال 2019 به 2/5 نفر رسیده است. همچنین آمارهای پزشكی قانونی نشان می دهد كه این نرخ هرساله حركت صعودی داشته و درآخرین اعلام رسمی در سال 98 شاهد رشد 8/0 بوده ایم و تعداد خودكشی های كامل(منجر به مرگ) 5143 نفر بوده است.
نكته قابل تامل در این آمار پیشی گرفتن تعداد خودكشی مردان در مقابل زنان است و از 5143 مورد خودكشی، 1517 مورد مربوط به زنان و مابقی
(3626 مورد) مربوط به مردان است. از سوی دیگر براساس اعلام كارشناسان اجتماعی و تعیین دلیل خودكشی ها در پزشكی قانونی، بیشترین علت خودكشی در مردان مربوط به مسائل اقتصادی و فقر و تنگدستی است.
هرچند كه نمی توان اقدام به خودكشی را با هیچ دلیلی توجیه كرد،اما واقعیت این است كه فشار اقتصادی بر مردم بسیار زیاد است و در این بین برخی از افراد كه تحمل كمتری دارند دست از این زندگی می كشند. البته در دلایل اقدام به خودكشی زنان نیز، فقر و مشكلات اقتصادی در بین زنان مطلقه و بیوه بیشترین عامل خودكشی است.
حتی اگر آمار كشورمان نسبت به آمارجهانی خودكشی پایین باشد، بازهم خودكشی بیش از 5هزارنفر در سال آماركمی نیست و چه بسیار خانواده هایی كه از این اقدام داغدار و بی سرپرست شده اند. توقع معجزه از مسئولان نداریم كه به یكباره همه چیز را ایده آل نمایند،اما حداقل این انتظار وجود دارد كه سریع تر دستوركاری برای تسهیل معیشت روزانه مردم اتخاذ كنند تا مردم نفسی
بكشند.