بهبود حافظه بیماران مبتلا به آلزایمر با كمك داروی ام اس! پژوهشگران آمریكایی در بررسی جدید خود نشان داده اند كه شاید دارویی كه برای درمان ام اس تجویز می شود، بتواند به بهبود حافظه بیماران مبتلا به آلزایمر كمك كند. به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از استان مركزی؛ آلزایمر نوعی بیماری است كه باعث آسیب دیدگی مغز می شود. این بیماری سبب از دست دادن حافظه و توانایی شخص در صحبت كردن، تفكر و انجام فعالیت های روزانه می شود. متخصص فیزیوتراپی با همكاری افراد خانواده به افراد مبتلا به آلزایمر در جهت ادامه روند طبیعی زندگی كمك می كند.

علت بروز بیماری آلزایمر

بیمار آلزایمر در اثر بروز تغییرات در مغز ایجاد می شود. برخی از علائم این عارضه ممكن است به از بین رفتن پیام رسان های شیمیایی در مغز (نوروترانسمیتر) مرتبط باشد. این پیام رسان ها ارتباط صحیح سلول های عصبی در مغز را امكان پذیر می سازند.

دو مورد زیر در مغز افراد مبتلا به آلزایمر طبیعی نمی باشد:

1-پلاك های آمیلوئیدی، توده هایی از پروتئین به نام بتا آمیلوئید می باشند. این پلاك ها در اطراف سلول هایی كه در مغز با یكدیگر مرتبط هستند تجمع پیدا می كنند.

2-توده های نوروفیبریلار از پروتئینی به نام تاو تشكیل می شوند. در حالت طبیعی، این پروتئین به ارتباط سلول های در مغز كمك می كند. در اثر آلزایمر، پروتئین های تاو به شكل توده تجمع پیدا كرده و برخی از سلول های عصبی از بین می روند. در این حالت ایجاد ارتباط در مغز دشوارتر می شود.

با مرگ سلول های مغزی، مغز تحلیل رفته و با گذشت زمان آسیب دیدگی مغزی باعث بروز مشكلات مرتبط با حافظه، هوش، قضاوت، زبان و رفتار می شود.

پزشكان به درستی اطلاع ندارند كه آیا پلاك های آمیلوئیدی و توده های نوروفیبریلار از عوارض جانبی آلزایمر هستند و یا این كه علت بروز این بیماری محسوب می شوند.

علائم بیماری آلزایمر

از دست دادن حافظه اولین نشانه آلزایمر محسوب می شود. معمولاً شخص دارای مشكلات مربوط به حافظه متوجه بروز این مشكل نمی شود و دوستان و افراد خانواده به این مساله پی می برند.

بروز مشكل در حافظه كوتاه مدت در دهه ششم و هفتم زندگی شایع می باشد؛ ولی به معنی بروز آلزایمر نمی باشد.

مشكلات عادی حافظه با نوع مشكلات حافظه ناشی از آلزایمر متفاوت می باشند. برای مثال در حالت عادی ممكن است شخص موارد زیر را فراموش كند:

بخشی از یك تجربه محل پارك شدن خودرو نام افراد در اثر بیمار آلزایمر ممكن است موارد زیر بروز كنند:

از یاد رفتن كل تجربه فراموش كردن ظاهر خودروی شخص فراموش كردن یك شخص خاص به طور كامل علائم و تفاوت آلزایمرخفیف، متوسط و شدید

بیماری آلزایمر خفیف

معمولاً افراد مبتلا به آلزایمر خفیف دارای علائم زیر هستند:

اجتناب از قرار گرفتن در موقعیت های جدید و ناآشنا تأخیر در واكنش ها دشواری در یادگیری و به یادآوری اطلاعات جدید آهسته شدن روند آغاز مكالمه قضاوت های نادرست و تصمیم گیری های غلط نوسانات خلقی، افسردگی، بدخلقی و بی قراری این علائم معمولاً در موقعیت های جدید بیشتر آشكار می باشند.

در این حالت در برخی از افراد اختلال شناختی خفیف ایجاد می شود. افراد مبتلا به این عارضه بیشتر در معرض بروز آلزایمر یا دیگر انواع دمانس (زوال عقل)قرار دارند. البته دمانس در تمامی افراد دارای اختلال شناختی خفیف ایجاد نمی شود.

آلزایمر متوسط

افراد مبتلا به آلزایمر متوسط دارای علائم زیر هستند:

مشكل در تشخیص دوستان و افراد خانواده تشدید بی قراری خصوصاً در زمان بعد از ظهر و شب دشواری در خواندن، نوشتن و كار با اعداد دشواری در لباس پوشیدن دشواری در تصمیم گیری سردرگمی در ارتباط با تشخیص صحیح زمان گم شدن در مكان های آشنا دشواری در یافتن لغات مناسب در مكالمه بیماری آلزایمر شدید

افراد مبتلا به آلزایمر شدید دارای علائم زیر هستند:

فراموش كردن نحوه استحمام، تغذیه یا لباس پوشیدن بدون كمك دیگران دشواری در حفظ تعادل یا راه رفتن و امكان افتادن بر زمین تشدید سردرگمی در زمان بعد از ظهر و دشواری در خواب ناتوانی در استفاده از كلمات برای برقراری ارتباط از دست دادن كنترل روده یا مثانه

عارضه هایی با علائم مشابه آلزایمر

در ابتدای ابتلا به آلزایمر معمولاً مهارت های ظریف حركتی (مانند توانایی بستن دكمه های لباس یا استفاده از ظروف آشپزخانه) یا حس لامسه دچار مشكل نمی شود. بنابراین وجود علائم حركتی مانند ضعف یا لرزش دست و یا علائم حسی مانند بی حسی می تواند نشان دهنده وجود بیماری به غیر از آلزایمر باشد. برای مثال بیماری مانند پاركینسون ممكن است سبب ایجاد علائم حركتی به همراه دمانس شود.

عارضه های دیگری كه علائمی مشابه بیماری آلزایمر دارند عبارتند از:

زوال عقلی ناشی از دمانس عروقی مشكلات مربوط به تیروئید مانند كم كاری یا پركاری تیروئید افسردگی مشكلاتی مانند بیماری های كلیه یا كبد و عفونت هایی مانند اچ آی وی

نحوه درمان آلزایمر

این سوال برای همه هست كه برای درمان آلزایمر چه باید كرد حفظ كیفیت زندگی با انجام اقدامات خاص امكان پذیر می باشد. پزشك، خانواده و دوستان می توانند با همكاری همدیگر برنامه مراقبتی لازم را طرح ریزی كنند. برنامه مراقبتی شامل موارد زیر می باشد:

فیزیوتراپی

بیماری آلزایمر مشكلات زیادی را برای بیمار و خانواده او ایجاد می كند. در پاسخ به این سؤال كه برای درمان آلزایمر چه كنیم و یا راه درمان آلزایمر چیست بایستی توجه شود كه فیزیوتراپی یكی از روش های بهبود علائم آلزایمر و كاهش سرعت روند پیشروی بیمار محسوب می شود.

متخصص فیزیوتراپی در طرح ریزی برنامه درمانی جهت بهبود قابلیت حركتی بیمار دارای مهارت و تجربه زیادی می باشد. تحقیقات زیادی، تأثیر فیزیوتراپی در بهبود سلامت مغز را اثبات كرده اند. فعالیت جسمانی منظم در طول مراحل مختلف ابتلا به آلزایمر سبب بهبود در موارد زیر می شود:

تعادل جریان خون به مغز استقامت انعطاف پذیری قدرت عضلانی بر طبق تحقیقات انجام شده، فیزیوتراپی با در نظر گرفتن چهار مورد زیر سبب كاهش سرعت پیشروی علائم آلزایمر می شود:

روش های درمانی جدید برای آلزایمر

بهبود حافظه و كند كردن روند تغییرات شناختی ناشی از این بیماری، یك چالش دائمی برای پژوهشگرانی است كه در پی توسعه روش های درمانی جدید هستند. پژوهشگران ""دانشگاه راچستر""(University of Rochester) آمریكا دریافتند كه داروی موسوم به ""گلاتیرامر استات""(Glatiramer acetate) كه در حال حاضر برای بیماران مبتلا به ام اس تجویز می شود، حافظه موش های مبتلا به آلزایمر را بهبود می بخشد.

""كری اوبانیون""(Kerry O"Banion)، استاد علوم اعصاب دانشگاه راچستر و از پژوهشگران این پروژه گفت: این پژوهش، اطلاعات را در مورد كاربرد بالقوه گلاتیرامر استات در آلزایمر گسترش می دهد. این دارو، درمان آلزایمر نیست اما شاید گامی برای ارائه یك روش درمانی باشد كه روند بروز نشانه های این بیماری ناتوان كننده را كند می كند.

پژوهشگران در آزمایش روی موش های مبتلا به آلزایمر دریافتند كه گلاتیرامر استات، تغییراتی را در میكروگلیا كه بخشی از سیستم ایمنی مغز است، پدید می آورد و به بهبود رفتار شناختی كمك می كند. این تغییرات، با كاهش پلاك های آمیلوئید و بروز تغییراتی در آسیب شناسی پروتئین ""تاو""(Tau) در مغز مرتبط بود كه نشان می دهد نشانه های مولكولی بیماری آلزایمر، تحت تأثیر قرار گرفته اند. پژوهش های پیشین نشان داده اند كه گلاتیرامر استات می تواند آسیب مغزی را در موش های مبتلا به آلزایمر تغییر دهد اما مكانیسم های دقیقی كه بر مغز تأثیر می گذارند، هنوز ناشناخته هستند.

""داولینگ دیونیزیو سانتوس""(Dawling Dionisio-Santos)، از پژوهشگران این پروژه گفت: یافته های این پژوهش، شواهد بیشتری را در مورد این موضوع ارائه می دهند كه درمان های اصلاح كننده سیستم ایمنی می توانند در درمان آلزایمر مؤثر باشند. این پژوهش، شواهدی را برای پشتیبانی از آزمایش هایی ارائه می دهد كه استفاده از گلاتیرامر استات را در بیمارانی كه در معرض خطر ابتلا به آلزایمر هستند، بررسی می كنند.

این پژوهش، در مجله ""Frontiers in Neuroscience"" به چاپ رسید.

انتهای پیام/ج

https://drforogh.com/

https://www.shahrekhabar.com