به گزارش ایسنا، كار كردن كودكان باعث استثمار آن ها می شود، برای آن ها مضر است و فرصت های زندگی سالم را از آن ها سلب می كند؛ ولی با این حال كار كودكان، در سراسر جهان رایج است. هر نوع كاری كه توسط كودكان انجام می شود و آن ها را از توانایی، شأن و رشد فردی محروم می كند و همچنین برای سلامت جسمی و روانی آن ها مضر است، به عنوان كار كودكان تعریف می شود.

هیچ آمار معتبر بین المللی در مورد كار كودكان وجود ندارد. با این حال، آخرین برآورد سازمان بین المللی كار نشان می دهد كه 152 میلیون كودك در سراسر جهان، كودك كار هستند كه تقریباً برابر با یك كودك از هر 10 كودك در سراسر جهان است. طبق بررسی ها، بیش از 95 درصد از این كودكان، در كشورهای در حال توسعه هستند.

در ایران، مطالعات مختلفی به بررسی كار كودكان در زمینه های مدیریت خشم، اعتماد اجتماعی، وضعیت تغذیه، سوء مصرف مواد و رشد كودكان كار پرداخته اند؛ ولی با این وجود هیچ یك از این مطالعات، موضوع سوء استفاده از آن ها در محیط كار، به ویژه شیوع آن و عوامل مرتبط با آن را بررسی نكرده اند.

به همین دلیل پژوهشگران با انجام یك مطالعه مقطعی در شهریورماه 1397 تا اردیبهشت 1398، 250 كودك را در هفت مركز حمایت از كودكان كار شهر تهران مورد بررسی قرار دادند و شیوع سوء استفاده از كودكان در محیط كار و عوامل مرتبط با آن را ارزیابی كردند.

بر اساس بررسی های این مطالعه، تعداد قابل توجهی از كودكان (77.6 درصد) حداقل یك نوع بدرفتاری را تجربه كردند و سوء استفاده عاطفی (حدود 70 درصد) و بی توجهی (52 درصد) شایع ترین نوع بدرفتاری بوده است. در این مطالعه عنوان شده است كه آزار جسمی به میزان حدود 6 درصد و آزار جنسی حدود 3.5 درصد شیوع داشته است.

همچنین یافته های این تحقیق حاكی از آن است كه زندگی كردن كودكان به تنهایی و یا با یك والد مجرد، می تواند به عنوان عوامل خطر بدرفتاری با كودكان باشند. در حالی كه كودكانی كه در مشاغل خانگی كار می كردند، پسرها و آن هایی كه سن بیشتری داشتند، آزارهای كم تری را در محل كار تجربه كرده بودند.

به گفته پژوهشگران این مطالعه، با توجه به شیوع بالای كودك آزاری در محیط های كاری، آموزش كارفرمایان در مورد رفتارهای آزاردهنده، عواقب قانونی و حقوق كودكان برای بهبود درك آن ها از مسئولیت های خود و در نتیجه پیشگیری از بدرفتاری با كودكان ضروری است.

این محققان معتقدند كه دولت باید راهبردهای پیشگیری از سوء استفاده در محل كار؛ مانند بازرسی های منظم را ایجاد و اجرا كند تا كارفرمایان را پاسخگو نگه دارد. همچنین لازم است سازمان های غیردولتی، داوطلبان و فعالان اجتماعی كه به طور مستقیم یا غیرمستقیم با كودكان كار كار می كنند، از سوء استفاده های احتمالی تجربه شده در محیط های كاری و عوامل خطر آن آگاه باشند. این امر به ارائه خدمات مؤثرتری برای پیشگیری، درمان و حمایت از كودكان كار كمك می كند. برای مثال، سازمان های غیردولتی كه با این كودكان، كار می كنند با اولویت بندی خدمات خود، می توانند منابع بیشتری را برای توانمندسازی آموزشی كارگران دختر، كودكان كوچك تر، كودكانی كه در مشاغل خارج از خانه كار می كنند و كسانی كه به تنهایی یا با یك والدین زندگی می كنند، اختصاص دهند.

در انجام این تحقیق سعیده جلیلی مؤید، سید حسین محققی كمال، حمیرا سجادی، مروئه وامقی و غلامرضا قائدامینی هارونی؛ پژوهشگران دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، به همراه سارا مكی علمداری از دانشگاه A&M تگزاس غربی ایالات متحده آمریكا با یكدیگر مشاركت داشتند.

یافته های این مطالعه شهریور ماه سال جاری، به صورت مقاله علمی با عنوان «كار كودكان در تهران، ایران: سوء استفاده های تجربه شده در محیط های كاری» در نشریه كودك آزاری و بی توجهی ( Child Abuse & Neglect) منتشر شده است.

انتهای پیام