دریافت اطلاعات ...
 
روابط عمومی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

خون مصنوعی برای اولین بار در امور درمانی استفاده شد.
 
استفاده از خون رشد یافته در آزمایشگاه برای اولین بار در انتقال خون.
خون مصنوعی برای اولین بار در امور درمانی استفاده شد.
استفاده از خون رشد یافته در آزمایشگاه برای اولین بار در انتقال خون.
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، داوطلبان انسانی اولین انتقال سلول های قرمز خون رشد یافته آزمایشگاهی را در اولین اقدام علمی پیشگامانه دریافت كردند. داوطلبان حدود 5-10 میلی لیتر خون دریافت كردند كه حاوی حدود 15 میلیارد گلبول قرمز بود. تاكنون، داوطلبانی كه سلول های خونی رشد یافته در آزمایشگاه را دریافت كرده اند، از سلامت خوبی برخوردار هستند.
خون مصنوعی برای اولین بار در امور درمانی استفاده شد.
برای رشد این گلبول های قرمز، محققان ابتدا سلول های بنیادی را از نمونه خون استخراج كردند. سپس آنها این سلول های بنیادی را هدایت كردند تا در آزمایشگاه به گلبول های قرمز تبدیل شوند. امید است كه این سلول های خونی رشد یافته در آزمایشگاه در درمان اختلالاتی كه گلبول های قرمز خون را تحت تأثیر قرار می دهند. مانند كم خونی سلول داسی شكل و تالاسمی، مورد استفاده قرار گیرند.

در حالی كه این اولین بار است كه خون در آزمایشگاه رشد می كند، مطمئناً این اولین نوآوری رشد یافته در آزمایشگاه نیست. دانشمندان سال ها از مدل های آزمایشگاهی برای بررسی همه چیز از عملكرد اندام ها و بافت ها، درك فرآیندهای بیماری و آزمایش درمان های جدید استفاده كرده اند.در اینجا برخی از امیدواركننده ترین نوآوری های آزمایشگاهی تا به امروز آورده شده است.

ارگانوئیدها ( شبه ارگان )

در سال های اخیر ارگانوئیدهای مشتق شده از انواع مختلف سلول های بنیادی، در تحقیقات رایج تر شده اند. ارگانوئیدها با ساختار و عملكرد اندام های انسان در اندازه كامل مطابقت دارند. این به محققان اجازه می دهد تا بررسی كنند كه چه تعداد بیماری یا ویروس مختلف ممكن است بر سلامت انسان تأثیر بگذارد. آنها همچنین به محققان اجازه می دهند كه سلول های بنیادی (كه از آنها رشد كرده اند) را كه می توانند تقریباً به هر سلولی در بدن تبدیل شوند، درك كنند.

به عنوان مثال، مغزهای ارگانوئیدی به دانشمندان كمك كرده است تا تأثیر مخرب ویروس زیكا بر رشد مغز را درك كنند. آنها همچنین نقش كلیدی گسترده تری در درك شرایط مختلف عصبی مانند ALS دارند. مغزهای ارگانوئیدی بسیار سودمند هستند زیرا به محققان این امكان را می دهند كه در زمان واقعی هر گونه تغییری را كه ممكن است در مغز رخ دهد مشاهده كنند، چیزی كه برای انسان ممكن نیست. این به ما كمك می كند بهتر بدانیم چه زمانی و چگونه برخی بیماری ها را درمان كنیم.

قلب های ارگانوئیدی نیز با موفقیت در آزمایشگاه رشد كرده اند. پس از یك هفته رشد، آنها از نظر عملكردی معادل قلب یك جنین 25 روزه هستند كه قادر به ضربان بین 60 تا 100 بار در دقیقه هستند. پیشرفت های اخیر همچنین سلول های قلب را قادر ساخته است كه از سلول های بنیادی رشد كنند و راه را برای رشد اندام های قلبی بزرگ تر و كارآمدتر هموار كنند.

همچنین نشان داده شده است كه سلول های این ارگانوئیدها عملكرد عضله قلب آسیب دیده را هنگامی كه به حیوانات داده می شود، بهبود می بخشند. كار مشابه نشان می دهد كه آنها همچنین اطلاعات ارزشمندی را در مورد آنچه در حمله قلبی، نارسایی قلبی و تعدادی از بیماری های ژنتیكی قلبی رخ می دهد، ارائه می دهند.

ریه های ارگانوئید همچنین در درك COVID-19 و آزمایش درمان های جدید مفید هستند و در كنار كمك به دانشمندان در درك بیماری های دیگر، مانند بیماری مزمن انسدادی ریه، آسم و انواع خاصی از فیبروز ریوی، مفید هستند. این نوع ارگانوئیدهای ریه انسان تقریباً هشت هفته طول می كشد تا در آزمایشگاه رشد كنند.

اندام های كاملاً رشد یافته

دانشمندان همچنین توانسته اند با موفقیت اندام هایی با عملكرد كامل را در آزمایشگاه رشد دهند. به عنوان مثال، تعداد كمی از مردم در واقع با مثانه های كاملاً رشد یافته و كارآمد ساخته شده از سلول های خود در اطراف ما راه می روند. اینها در آزمایشگاه با رشد سلولهای مثانه خود بیمار و سپس پرینت سه بعدی آنها به شكل صحیح تولید می شوند. سپس با جراحی در بیمار كاشته می شود. این فرآیند حدود دو ماه طول می كشد تا تكمیل شود. اما از آنجایی كه این سلول ها از سلول های خود بیمار رشد می كنند، خطر دفع عضو جدید توسط بدن را از بین می برد. واژن های رشد یافته در آزمایشگاه نمونه دیگری هستند. اینها معمولاً در زنانی كه بدون واژن به دنیا می آیند رشد كرده و كاشته می شوند، مانند كسانی كه از بیماری نادری به نام سندرم مایر-روكیتانسكی-كوستر-هاوزر رنج می برند. این فرآیند تا حدودی شبیه مثانه است كه به موجب آن سلول های اندام تناسلی خارجی آن ها برای رشد واژن در یك بیو راكتور استفاده می شوند.

یكی از بزرگترین چالش هایی كه محققان اكنون با آن روبرو هستند، توسعه پوست رشد یافته در آزمایشگاه است. پوست بزرگترین عضو بدن است و از سه لایه مجزا تشكیل شده است. اما یافتن راهی برای ادغام این لایه ها به همان شكلی كه در بدن هستند، برای دانشمندان دشوار است.

در حالی كه سلول های پوستی سال هاست با موفقیت در آزمایشگاه ها رشد می كنند، هنوز بین 2 تا 3 هفته طول می كشد تا سلول های پوستی به اندازه كافی رشد كنند تا ناحیه ای كه در حال پیوند روی آن هستند پر شود. با این حال، كشت همزمان آنها با سلول های درم زیرین (یكی از سه لایه پوست) باعث بهبود عملكرد و عملكرد سلول های پوستی رشد یافته در آزمایشگاه شده است. چالش دیگری كه محققان با آن روبرو هستند رشد پوستی است كه حاوی عناصری مانند غدد عرق و مو است. اینها ضروری هستند زیرا به پوست كمك می كنند یكی از بسیاری از وظایف مهم خود را انجام دهد: یعنی تنظیم دمای بدن.

گوش ها

دانشمندان با موفقیت یك گوش انسان را با استفاده از سلول های غضروفی بیمار رشد داده و پرینت سه بعدی كردند.امید است كه این پیشرفت به درمان افرادی كه با میكروتیا یا آنوتیا متولد می شوند كمك كند، یك نقص مادرزادی كه باعث می شود گوش به درستی شكل نگیرد یا اصلاً شكل نگیرد. این بیماری تقریباً یك مورد از هر 2000 تا 10000 تولد را نشان می دهد. اما در حالی كه گوش خارجی ظاهر را بهبود می بخشد، همچنان چالش غلبه بر كم شنوایی به دلیل عدم وجود اولیه گوش وجود دارد كه می تواند بر گفتار نیز تأثیر بگذارد.

تقریباً 6800 نفر در بریتانیا و بیش از 15 برابر در ایالات متحده منتظر پیوند عضو هستند. پیشرفت ها در اندام های رشد یافته آزمایشگاهی ممكن است جایگزینی برای كسانی باشد كه منتظر پیوند هستند و می تواند از سلول های خود بیمار تولید شود.نوآوری های آینده به دنبال سایر اندام های رشد یافته آزمایشگاهی مانند كلیه ها و كبد هستند، زیرا این اندام ها بخش بزرگی از اندام هایی را نشان می دهند كه افراد منتظر پیوند به آنها نیاز دارند.

منبع : medicalxpress
   تاریخ: ۲۲:۲۷ - ۲۳/۰۹/۱۴۰۱   بازدید: ۱۴۷