تیركشیدن درد در بازو، ساعد و دست می تواند به علت بیرون زدگی دیسك های گردن، آسیب های مفصل شانه، درگیری اعصاب در ناحیه مچ یا آرنج باشد.

شایع ترین این ها بیرون زدگی دیسك های بین مهره های گردن و خصوصا دیسك بین مهره های ششم و هفتم این ناحیه است كه سیگاركشیدن، سابقه دردهای تیركشنده در ناحیه كمر و كاركردن طولانی مدت با رایانه و گوشی های تلفن كه وزن سر به مدت طولانی فقرات گردنی را به جلو می كشد، عوامل بسیار شایعی در بروز دردهای تیركشنده در دست ها به دنبال آسیب دیسك های گردن است. این درد، صبح ها بعد از برخاستن از خواب بیشتر احساس می شود.

شیوع دردهای منتشر شده در اندام فوقانی در زنان و مردان یكسان است و بیشتر در40تا60سالگی بروز می یابد.

این دردهای تیركشنده در اندام های تحتانی می تواند به بیرون زدگی دیسك های بین مهره ای در ناحیه كمر، تنگی كانال نخاعی، اسپاسم و درگیری عضلات ناحیه كمر، باسن و منجرشده و تحلیل رفتن اعصاب این نواحی در اثر عواملی مانند دیابت است.

بیرون زدگی دیسك در ناحیه كمر بیشتر در دیسك های بین مهره های چهارم و پنجم و اول خاجی در پایین كمر بروز می یابد و در مردان شایع تر است.

این درد در30تا50سالگی در انجام فعالیت های سنگین یا نشستن طولانی مدت پشت میز خود را نمایان می كند. عواملی مانند سیگاركشیدن، چاقی و ضربات شدید و بلندكردن بارهای سنگین می تواند خطر بیرون زدگی دیسك كمر را بیشتر كند.

درد تیركشنده ناشی از تنگی كانال نخاعی در هر دو پا می تواند با لنگیدن همراه باشد و در پایین آمدن از پله و سرازیری كه تنه صاف است تشدید می شود و در بالارفتن از پله و سربالایی كه تنه خمیده به جلو است به علت گشادشدن كانال نخاعی بهبود می یابد.

نشستن هم درد ناشی از تنگی كانال نخاعی را تسكین می بخشد. بالارفتن سن، سیگاركشیدن و فعالیت های سنگین هم از عوامل خطرساز تنگی كانال نخاعی است. تنگی كانال نخاعی در50تا60سالگی بیشتر بروز می یابد و در زنان شایع تر است.

72ساعت استراحت مطلق و استفاده از گردنبندها و كمربندهای طبی به نسبت شدت علائم بین یك تا سه هفته می تواند برای كاهش درد مؤثر باشد.

فیزیوتراپی همراه با دستگاه های ضددرد و التهاب و تكنیك های دستی و آموزش تمرین های كششی و تقویتی و انجام آنها در منزل می تواند درمانی مفید و بی عارضه باشد.

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ناپروكسن، ملوكسیكام، سلكوسیب و داروهای استروئیدی خوراكی، آرام بخش ها، شل كننده های عضلات و داروهای ضدتشنج عصب هم برای بهبود درد و ناراحتی بیمار مؤثرند.

دكتر پرهام پارسانژاد - فیزیوتراپیست / روزنامه جام جم