عكس تزئینی است دكتر فریبرز درتاج در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینكه از هر 34 پسر 1 نفر و از هر 144 دختر 1 نفر با اوتیسم شناخته شده است، اظهار كرد: اختلال طیف اوتیسم (ASD) به طیف وسیعی از بیماریها كه با درجاتی از اختلال در رفتار اجتماعی، ارتباطات و زبان و طیف محدودی از علایق و فعالیتها كه به صورت تكراری انجام می شوند، اطلاق می شود. افراد مبتلا به ASD غالباً سایر بیماریهای همزمان از جمله صرع، افسردگی، اضطراب و اختلال بیش فعالی با كمبود توجه (ADHD) را نیز نشان می دهند. همچنین سطح عملكرد مغزی در افراد مبتلا به ASD (از خفیف تا شدید) بسیار متغیر است.
از هر 160 كودك در جهان، یك نفر اختلال اوتیسم دارد
رییس انجمن روانشناسی تربیتی ایران، ادامه داد: در رابطه با همه گیری اوتیسم (ASD) تخمین زده شده است كه در سراسر جهان از هر 160 كودك، یك نفر مبتلا به ASD باشد. این برآورد نشان دهنده یك رقم متوسط است و شیوع گزارش شده در مطالعات مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است. بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیك طی 50 سال گذشته نیز، به نظر می رسد شیوع اوتیسم (ASD) در سطح جهانی در حال افزایش است، كه این افزایش آشكار را می توان با دلایلی از جمله افزایش آگاهی، گسترش معیارهای تشخیصی، ابزارهای تشخیصی معتبرتر و گزارش دهی بهتر، توجیه كرد.
44 درصد از كودكان اوتیسم ضریب هوشی بیش از 85 دارند
این عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، افزود: احتمال تشخیص اوتیسم در پسران چهار برابر دختران است و هنوز بیشتر كودكان پس از 4 سالگی تشخیص داده می شوند، در حالیكه اوتیسم را می توان با اطمینان از اوایل 2 سالگی تشخیص داد. 31 درصد از كودكان مبتلا به ASD دارای ناتوانی ذهنی و 44 درصد دارای نمره ضریب هوشی در دامنه متوسط به بالا یعنی ضریب هوشی بیشتر از 85 هستند.
به گفته درتاج، در 18 دسامبر 2007، مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه 62/139 را تصویب و 2 آوریل هر سال را، روز جهانی آگاهی از اوتیسم (WAAD) نامگذاری كرد. در این قطعنامه نگرانی عمیقی از شیوع و میزان بالای اوتیسم در كودكان در تمام مناطق جهان و چالشهای ناشی از آن وجود دارد. این سازمان از همه كشورها، اُرگانهای سازمان ملل، سازمانهای بین المللی و گروههای غیردولتی خواسته است تا برای آگاهی از بیماری اوتیسم گام بردارند و بر لزوم كمك به بهبود كیفیت زندگی مبتلایان به اوتیسم تأكید كنند تا آنها نیز بتوانند زندگی عادی و معنی داری را به عنوان بخشی جدایی ناپذیرِ جامعه داشته باشند.
احتمال 2 تا 18 درصدی بروز اختلال اوتیسم در فرزند دوم خانواده هایی كه فرزند اولشان مبتلا به اوتیسم است
عضوشورای مركزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره كشور معتقد است: متأسفانه هیچ تشخیص پزشكی قطعی برای اوتیسم وجود ندارد. شواهد علمی موجود نشان می دهد كه ژنتیك در اكثر قریب به اتفاق موارد درگیر است و كودكانی كه از والدین با سنین بالا متولد می شوند بیشتر در معرض خطر ابتلا به اوتیسم هستند. والدینی كه فرزندی مبتلا به اوتیسم (ASD) دارند، 2 تا 18 درصد احتمال داشتن فرزند دوم مبتلا به اوتیسم را دارند. مداخله در دوران كودكی برای ارتقاء رشد مطلوب و رفاه افراد مبتلا به اوتیسم (ASD) مهم است.
هیچ درمان شناخته شده ای برای اوتیسم وجود ندارد
وی ادامه داد: نظارت بر رشد كودك به عنوان بخشی از مراقبتهای بهداشتی معمول مادر و كودك توصیه می شود. مهم است كه، پس از شناسایی، به كودكان مبتلا به اوتیسم (ASD) و خانواده های آنها متناسب با نیازهای فردی؛ اطلاعات، خدمات، ارجاعات و پشتیبانی عملی مربوطه ارائه شود. هیچ درمانی شناخته شده ای برای اوتیسم (ASD) وجود ندارد.
پیچیدگی مراقبت های بهداشتی افراد مبتلا به اوتیسم
رییس انجمن روانشناسی تربیتی ایران، تصریح كرد: اگرچه مداخلات روانشناختی مبتنی بر شواهد، مانند درمان رفتاری و برنامه های آموزش مهارت برای والدین و سایر مراقبان، می تواند مشكلات ارتباطی و رفتار اجتماعی را كاهش دهد، و این امر بر سلامت و كیفیت زندگی فرد تأثیر مثبت بگذارد، اما مراقبت های بهداشتی افراد مبتلا به اوتیسم پیچیده تر است و به طیف وسیعی از خدمات یكپارچه، از جمله ارتقاء بهداشت، مراقبت، خدمات توانبخشی و همكاری با بخشهای دیگر مانند آموزش، اشتغال و مراقبت های اجتماعی نیاز دارد.
اثرات متفاوت اوتیسم بر روی افراد
این عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی همچنین این را هم گفت كه ADS با تأثیرات اجتماعی و اقتصادی نیز همراه است. از سوی دیگر ASD ممكن است به طور قابل توجهی ظرفیت فرد را برای انجام فعالیتهای روزمره و مشاركت در جامعه محدود كند و اغلب بر عملكرد تحصیلی و اجتماعی و همچنین فرصتهای شغلی فرد تأثیر منفی گذارد. در حالی كه برخی از افراد مبتلا به ASD قادر به زندگی مستقل هستند، برخی دیگر دارای معلولیت شدید هستند و نیاز به مراقبت و پشتیبانی مادام العمر دارند.
درتاج اظهار كرد: اغلب بار عاطفی و اقتصادی قابل توجهی به افراد مبتلا به این اختلالات و خانواده های آنها تحمیل می شود. مراقبت از كودكان با شكل شدید بیماری ممكن است طاقت فرسا باشد، بویژه در صورتی كه دسترسی به خدمات و حمایت ناكافی باشد، بنابراین توانمندسازی مراقبان به طور فزاینده ای به عنوان یكی از مؤلفه های مهم مراقبت از كودكان مبتلا به ASD شناخته می شود.
مورد تبعیض و نقض حقوق بشر قرار گرفتن افراد مبتلا به اوتیسم
به گفته وی، از چالشهایِ افراد مبتلا به اوتیسم این است كه اغلب مورد تبعیض و نقض حقوق بشر قرار می گیرند، از جمله محرومیت ناعادلانه از مراقبتهای بهداشتی، آموزشی و فرصتهای تعامل و مشاركت در جامعه خود؛ این افراد ممكن است به دلیل عواملی مانند عدم تحرك جسمی و تنظیمات غذایی ضعیف در معرض ابتلا به بیماریهای مزمن غیرواگیر قرار بگیرند و بیشتر در معرض خشونت، آسیب و سوءاستفاده قرار گیرند. پژوهشها نشان داده كه تقریباً دو سوم كودكان اوتیسم بین سنین 6 تا 15 سال مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.
عضوشورای مركزی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره كشور، با بیان اینكه در ماه می 2014، شصت و هفتمین مجمع جهانی بهداشت، قطعنامه ای با عنوان "تلاشهای همه جانبه و هماهنگ برای مدیریت اختلالات طیف اوتیسم (ASD)" تصویب كرد، كه بیش از 60 كشور از آن حمایت كردند، تصریح كرد: در ماه می 2014، شصت و هفتمین مجمع جهانی بهداشت، قطعنامه ای با عنوان "تلاشهای همه جانبه و هماهنگ برای مدیریت اختلالات طیف اوتیسم (ASD)" تصویب كرد كه بیش از 60 كشور از آن حمایت كردند.
وی همچنین این را هم گفت كه این قطعنامه WHO را به همكاری با كشورها عضو برای تقویت ظرفیتهای ملی برای مقابله با ASD و سایر اختلالات رشد مكلف می كند. همچنین تلاشهای آنها بر كمك به افزایش تعهد دولتها و حمایت های بین المللی در مورد اوتیسم، ارائه راهنمایی در مورد ایجاد سیاستها و برنامه های عملیاتی كه ASD را در چارچوب وسیع تری برطرف می كند، كمك به توسعه شواهد در مورد استراتژیهای مؤثر و مقیاس هایی برای ارزیابی و درمان ASD و سایر اختلالات رشد و ..... هم متمركز است.
درتاج معتقد است كه بر اساس این قطعنامه WHO، با مشورت متخصصان، انجمن والدین و سازمانهای جامعه مدنی، برنامه آموزش مهارتهای والدین كودكان مبتلا به ASD را گسترش داده است كه در حال حاضر تحت آزمایش میدانی قرار دارد.
ضرورت گسترش جهانی دانش اوتیسم
انگ و تبعیض؛ موانع اصلی تشخیص اوتیسم
رییس انجمن روانشناسی تربیتی ایران، تاكید كرد: دانش جهانی در مورد اوتیسم باید گسترش یابد و اطلاعاتی در مورد اهمیت تشخیص زود هنگام ارائه شود. شیوع اوتیسم در تمام مناطق جهان رو به افزایش است. اوتیسم زنان و مردان را از هر نژاد در همه كشورها تحت تأثیر قرار می دهد، به ویژه تأثیر زیادی روی كودكان دارد و عدم درك آن تأثیر زیادی بر روی این افراد، خانواده ها و جوامع آنها دارد و دقیقاً به همین دلیل افزایش آگاهی از اوتیسم ضروری است. مداخله زودهنگام بهترین فرصت را برای حمایت از این افراد در طول عمر فراهم می كند.
درتاج در پایان تصریح كرد: انگ و تبعیض همراه با افراد مبتلا به اختلالات عصبی، از موانع اساسی در تشخیص و درمان است و مسئله ای كه باید توسط سیاستگذاران در كشورهای در حال توسعه حل شود. مداخلات برای افراد مبتلا به ASD و سایر اختلالات رشدی باید با اقدامات گسترده تری همراه باشد تا محیط های جسمی، روانی، اجتماعی آنها در دسترس تر، فراگیرتر و حمایت كننده تر باشد.
انتهای پیام