به گزارش ایسنا، دوم آوریل مصادف با 13 فروردین ماه در تقویم به نام روز جهانی اوتیسم به ثبت رسیده است، معمولا نامگذاری روزها در تقویم فرصتی را رقم می زند تا جامعه در خصوص آن مسئله حساسیت بیش تری به وجود آید و مردم آگاهی خود را در رابطه با آن موضوع بالا ببرد.

روز و هفته اوتیسم فرصت مغتمنی است كه زمینه سازی لازم برای آگاهی بخشی به افراد جامعه و به ویژه والدین دارای فرزند خردسال صورت بگیرد تا اگر والدین احساس كردند كه كودكشان دارای علائم این اختلال است در اسرع وقت به پزشك مراجعه و روند درمان فرزند خود را پیگیری كنند، اما متاسفانه شاهدیم كه این علائم در كودكان مبتلا به اوتسیم در ابتدا جدی گرفته نمی شود و والدین از ترس برچسب خوردن به كودكشان از مراجعه به پزشك خودداری می كنند.

این در حالیست كه بسیاری از این كودكان مبتلا به اختلال اوتسیم اگر به موقع روند درمانشان پیگیری شود می توانند به طور 100 درصدی به زندگی عادی برگردند، قطعا اگر سن طلایی مداخله در این بیماری بگذارد كار درمان دشوار می شود و شاید كودك نتواند مانند یك فرد عادی در جامعه زندگی كند.

باتوجه به اینكه كودكان دارای طیف اختلال اوتسیم همانند افراد دارای معلولیت می توانند از مزایای خدمات مددكاری و حوزه توانبخشی بهزیستی برخوردار شوند، بنابراین والدین نباید نگرانی چندانی بابت روند درمانی فرزند خود داشته باشند.

علائم كودكان مبتلا به اوتسیم

خانم حمیدی یكی از مادران دارای كودك مبتلا به اوتیسم در چهارمحال و بختیاری در گفت وگو با ایسنا، اظهار كرد: حسین از بدو تولد وابستگی شدیدی به من داشت، بعد از سن دو سالگی متوجه اختلالات گفتار، ارتباط گیری با دیگران و ... در فرزندم شدم كه پس از انجام تست های غربالگری وجود اختلال اوتسیم در فرزندم در سن سه سالگی تائید شد.

وی ادامه داد: كودكم به شدت از برقراری ارتباط با اطرافیان حتی پدرش واهمه و ترس داشت، زمانی كه در جمع های خانوادگی قرار می گرفت بشدت بی قرار بود و گریه می كرد، در حرف زدن نیز دچار مشكل بود و تنها چند كلمه محدود مانند مامان را به زبان می آورد.

این مادر بدغذایی و مقاومت در برابر پوشیدن برخی لباس ها مانند جوراب را از جمله علائم كودك مبتلا به اوتیسم خود عنوان كرد و گفت: فرزندم همچنین علاقه شدیدی به دیدن چرخش اجسامی مانند پنكه و ماشین لباس شویی داشت، به گونه ای كه ساعت ها بی حركت در مقابل پنكه و یا ماشین لباس شویی می ایستاد و این چرخش را تماشا می كرد.

خانم حمیدی یادآور شد: در ابتدا بسیاری از اطرافیان وقتی رفتارهای فرزندم را می دیدند می گفتند كه كودكت دچار عقب ماندگی ذهنی است، من بسیار از این رفتار اطرافیان آزرده خاطر می شدم و بعد از مراجعه به خانه گریه می كردم، اما با شروع روند درمان پسرم تا حدودی به زندگی عادی برگشت.

وی با تاكید بر اینكه رفتارهای اطرافیان به شدت بر روی روند بیماری كودكان مبتلا به اوتیسم تاثیر دارد، خاطرنشان كرد: پسرم به شدت از افراد غریبه و فامیل واهمه داشت، پس از آغاز درمان اطرافیانم در تلاش بودند كه دایره امنی برای پسرم فراهم و تا حدودی باب میل او رفتار كنند تا در جمع احساس بدی نداشته باشد.

این مادر دارای كودك مبتلا به اوتیسم با اشاره به اینكه هم اكنون فرزندم 10 ساله است، توضیح داد: فرزندم در مدرسه عادی مشغول به تحصیل است، اما میزان یادگیری او كمتر از همسالانش است و نیاز به تمرین بیش تری دارد.

خانم حمیدی ادامه داد: سعی می كنم برای اینكه روابط اجتماعی فرزندم تقویت شود به او مسئولیت واگذار كنم و پسرم نیز مسئولیت محوله را به طور دقیق انجام می دهد، همچنین به علت حساسیت در پوشیدن لباس، البسه ای را برای او انتخاب می كنم كه بسیار نرم و لطیف باشد.

وی در پایان با بیان اینكه در خانواده هیچ موردی از ابتلا به اختلال اوتیسم نداشتیم، اظهار كرد: دو فرزند دیگرم نیز سالم هستند و هیچ مشكلی ندارند، در دوران بارداری نیز به غیر از اندكی استرس مشكل خاصی نداشتم.

سن طلایی درمان اوتیسم دو تا پنج سال است

فرود نكوبین مسئول موسسه توانبخشی اوتیسم در چهارمحال و بختیاری با بیان اینكه منشا اختلال اوتیسم معمولا عصبی و زیستی است، اظهار كرد: اما هنوز مشخص نشده است كه چه روند و چه جریانی در فرد باعث به وجود آمدن این اختلال می شود، یكسری فرضیه ها برای شكل گیری این اختلال وجود دارد كه این فرضیه ها در حال آزمون بوده و به یك اجماع كلی نرسیده است.

وی ادامه داد: تغذیه مادر در دوران باداری از جمله فرضیه های مطرح شده در خصوص این بیماری است، اما چگونگی شكل گیری اختلال اوتیسم جزو ناشناخته ها محسوب می شود، منشاء وراثتی، آب و هوایی، سن مادر، ازدواج فامیلی و ... در خصوص این بیماری رد شده است.

نكوبین با بیان اینكه تشخیص اختلال اوتیسم در كودك از 18 ماهگی امكانپذیر است، یادآور شد: توانمندی های كودك در این سن شامل توانمندی ارتباطی، تماس چشمی و گفتار است و اگر كودك در این موارد دچار اختلال است والدین باید حتما برای غربالگری مراجعه كنند.

مسئول موسسه توانبخشی اوتیسم در چهارمحال و بختیاری افزود: پس از مراجعه والدین دارای فرزند مشكوك به اختلال اوتسیم یك تست 10 سوالی از والدین انجام می شود، اگر پاسخ چهار تست مثبت شود آن زمان والدین برای پیگیری وضعیت كودك تست های بعدی را باید انجام دهند.

وی با اشاره به اینكه اختلال اوتسیم به سه سطح تقسیم بندی می شود، گفت: در سطح اول معمولا بعد از مداخلات درمانی تا نزدیك به 100 درصد كودك به زندگی عادی بر می گردد، اما سطوح بعدی این میزان كمتر خواهد بود.

نكوبین تاكید كرد: بهترین زمان و سن طلایی برای مداخله در روند اختلال اوتسیم بین سن دو تا پنج سال است، پس از مراجعه گفتاردرمانی، روان درمانی و كاردرمانی بر روی كودك دارای این اختلال انجام می شود، حتی اگر كودك به زندگی عادی برنگردد، باز هم بسیاری از مشكلات این كودك حل خواهد شد.

مسئول موسسه توانبخشی اوتیسم در چهارمحال و بختیاری بیان كرد: مداخله و درمان كودكان مبتلا به اختلال اوتیسم بعد از سن پنج سالگی دشوار است، برخی از والدین به علت نگرانی از برچسب خوردن به كودك و ... از مراجعه به مراكز اوتسیم خودداری می كنند و این علائم را جدی نمی گیرند و به مسائل ارثی ربط می دهند.

وی توضیح داد: اگر روند درمان كودك مبتلا به اختلال اوتسیم جدی گرفته نشود، در آینده ممكن است چند نفر از اعضای خانواده درگیر این كودك شوند.

انتهای پیام