شبكه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| مسئول روابط عمومی بهزیستی استان تهران با حضور در دفتر انجمن روابط عمومی ایران با رئیس این انجمن دیدار كرد و به بحث و تبادل نظر پرداخت.

به گزارش شارا به نقل از روابط عمومی بهزیستی استان تهران، محمود ابراهیمی در این دیدار با معرفی سازمان بهزیستی و تبیین شرایط خدمات رسانی در استان تهران و ضرورت توجه بیش از پیش به مقوله معرفی سازمان و نكات برجسته آن، اظهار داشت: تشكیل چنین جلساتی به نفع جامعه هدف سازمان است و با توجه به اینكه بهزیستی ارگانی حمایتی است كه هم حمایت می كند و حمایت هم می شود، باید از توان همه دستگاه ها و تشكل ها برای انجام وظایف و تكالیف مردمی آن بهره برد.

ابراهیمی افزود: بهترین مصداق كمك های بیرون از سازمان در ایام كرونا رخ داد، جایی كه خیران و مردم به مدد سازمان هایی چون بهزیستی و خانواده های تحت حمایت آن آمدند كه متاسفانه از این ظرفیت عظیم انسانی و ایرانی غفلت می شد.

مسئول روابط عمومی بهزیستی استان تهران در پایان خاطرنشان كرد:در بحث تغییر نگاه و جایگاه سازمانی و اداری به موضوع روابط عمومی و آموزش فعالان این حوزه در بهزیستی استان تهران، نیازمند كمك و مساعدت انجمن روابط عمومی ایران هستیم.

رئیس انجمن روابط عمومی ایران در این نشست، بهزیستی را سازمانی مردم نهاد توصیف كرد و گفت: كارهای خیرانه ای كه ما در پی انجام آن ها هستیم را بهزیستی انجام می دهد.

خسرو رفیعی در ادامه افزود: خوشبختانه ما هم به عنوان نهادی مدنی و فرهنگی توفیق داریم كنار بهزیستی قرار داریم.

وی به بیان تاریخچه پنجاه ساله انجمن روابط عمومی ایران پرداخت و تصریح كرد: در دوره پنجاه ساله فعالیت انجمن روابط عمومی شاهد خدمات بزرگی بوده ایم كه این انجمن در سال 1373 و پس از انقلاب اسلامی به عنوان اولین نهاد مدنی از وزارت كشور مجوز فعالیت دریافت كرد.

رفیعی با اشاره به نقش انكارناپذیر فضای مجازی در مباحث روابط عمومی، بیان داشت: در تمام شبكه های اجتماعی و مجازی كشور حضوری فعال داریم و هدف اصلی ما این است تا فعالیت های حوزه روابط عمومی را در كشور ارتقا داده و گسترش دهیم.

وی در پایان اظهار داشت: ما در یك بسته كامل، هر آنچه كه قابلیت آموزش دادن داشته باشیم در اختیار بهزیستی استان تهران قرار می دهیم و جایگاه و نقشی ویژه برای حوزه پژوهش و افكارسنجی در این سازمان مدنی قائلم كه در این مسیر نیز از ارائه كمك های لازم مضایقه نمی كنیم.