عكس تزئینی است دكتر پیمان دوستی در گفت وگو با ایسنا، اظهار كرد: نگرانی های ابتدایی دوران پاندمی كرونا لزوما معطوف به سرویس های مراقبت های بیمارستانی برای كنار آمدن با موجی از بیماران با علائم جسمانی بود و این امر كاملا طبیعی است، چرا كه بر حسب ضرورت، با شروع پاندمی رسیدگی به بیماران بد حال اولین اولویت است.

این روانشناس افزود: با این حال مطالعات انجام شده بر روی بیماران و بهبودیافتگان بیماری كووید 19 حاكی از آن بود كه این افراد ابعاد روانشناختی ای مانند ترس، انكار، انگ، نگرانی درباره سلامت اعضای خانواده، نشخوار فكری و تغییر در خواب و رفتار را نشان می دهند.

دوستی ادامه داد: سایر مطالعات انجام شده نشان می دهد بهبودیافتگان این بیماری عواملی چون استرس، استرس پس از سانحه، اضطراب، افسردگی و بی خوابی را تجربه می كنند. همچنین دیگر مطالعات انجام شده بر روی مبتلایان این بیماری نیز نشان دهنده درك انزوای اجتماعی حاصل از ابتلا به كووید 19 و ترس از آسیب پذیر بودن است.

وی با اشاره به انجام مطالعاتی بر روی بهبودیافتگان كووید 19 در ایران، گفت: مطالعه من و همكارانم بر روی 97 نفر از بهبودیافتگان این بیماری بود كه به سه گروه آنها را تقسیم كردیم. گروه اول شامل افرادی بود كه به شكل خفیف بیماری را تجربه كرده بودند، گروه دوم شامل افرادی بود كه علائم تنفسی را تجربه كرده بودند اما شدت بیماری به حدی نبود كه نیاز به بستری و مراقبت های بیمارستانی پیدا كنند و گروه سوم شامل افرادی بود كه مشكلات شدید تنفسی را تجربه می كردند و در بیمارستان بستری شده بودند.

این روانشناس تصریح كرد: یافته های ما نشان داد افرادی كه این بیماری را شدیدتر تجربه كرده بودند تا چند ماه پس از بهبودی نیز نشخوار ذهنی، احساس درماندگی و فاجعه پنداری ناشی از بیماری را نیز تجربه می كردند.

دوستی افزود: از سوی دیگر بهبودیافتگان هر سه گروه صرف نظر از اینكه تا چه میزان بیماری را شدید تجربه كرده بودند، حتی چند ماه پس از بهبودی نیز استرس ادراك شده بالایی را تجربه می كردند و این استرس ادراك شده، بالاتر از میزان تعیین شده ابزار سنجش ما برای نقطه برش جمعیت عمومی بود.

انتهای پیام