به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، "ناتان كوپلند" چیزهایی در مورد كاشت ها یا ایمپلنت های مغزی می داند. وی بیش از یك دهه پیش در یك تصادف رانندگی از قفسه سینه به پایین فلج شده است و اكنون در یك آزمایش ثبت نام كرده كه به او كمك كرد تا حس لامسه خود را به كمك یك بازوی رباتیك بازیابد.

دانشمندان با كاشت تراشه هایی در مغز وی به او امكان كنترل یك دست رباتیك را دادند.

"كوپلند" به لطف این آزمایش جدید رابط مغز توانست هنگام برخورد دست رباتیك خود با سطوح یا اجسام مختلف، آنها را احساس كند. این بازخورد لمسی به او اجازه می داد تا اشیا را در نیمی از زمان معمول در مقایسه با آزمایش های بدون سیگنال های حسی و لامسه كه از 20 ثانیه به 10 ثانیه رسید، بگیرد و حركت دهد.

"كوپلند" طی سالیان اخیر از دست رباتیك استفاده می كرد و در استفاده از آن حرفه ای بود.

تیم تحقیقاتی دانشگاه "پیتزبورگ" برای سرعت بخشیدن به دست رباتیك وی، حسگرهایی از جمله حسگرهای گشتاور را در نوك انگشتان دست رباتیك قرار دادند. ضمن اینكه چهار آرایه میكرو الكترود كاشته شده در مغز وی، دستورات حركتی را خوانده و سیستم حسی او را تحریك می كند.

بنابراین وقتی "كوپلند" یك شیء مانند یك توپ را می گیرد، سیگنال های الكتریكی از حسگر گشتاور روی دست رباتیك به مغز وی منتقل می شود كه موجب تحریك الكترود متصل به انگشت متناظر وی می شود.

به گفته "كوپلند" مشاركت وی در آزمایش های گذشته و سال ها وقت صرف كردن روی كنترل بازوی رباتیك موجب شد تا با این روند جدید بیگانه نباشد. وی گفت: من قبلاً هم با احساسات ناشی از تحریك مغزی كاملاً آشنا بودم. این احساس مانند فشار و سوزن سوزن شدن ملایم احساس می شود.

تیم تحقیقاتی دانشگاه "پیتزبورگ" تنها گروهی نیستند كه رابط های ماشین و مغز را بررسی می كنند. به عنوان مثال تراشه های كاشته شده درون سر "كوپلند" توسط شركتی موسوم به "بلك راك نوروتك"(Blackrock Neurotech) كه رقیب شركت "نورالینك" "ایلان ماسك" است، ساخته شده است.

این آزمایش جدید از پشتیبانی آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی پنتاگون(DARPA) برخوردار بود. علاوه بر این، "شارلین فیشر" یكی از محققان درگیر در این مطالعه یكی از مهندسان سخت افزار در شركت "اپل" است.

اگرچه این فناوری در مرحله اولیه اثبات مفهوم است، اما محققان از آن به عنوان جدیدترین موفقیت و گامی به جلو برای رابط های تراشه مغز یاد می كنند.

"رابرت گانت" محقق ارشد این مطالعه از گروه پزشكی فیزیكی و توانبخشی دانشگاه "پیتزبورگ" می گوید: ما از نظر واقع بینانه جلوه دادن احساسات و آوردن این فناوری به خانه های مردم هنوز راهی طولانی در پیش داریم، اما هرچه به بازآفرینی ورودی های طبیعی به مغز نزدیكتر شویم وضعیت بهتری خواهیم داشت.

انتهای پیام