سحرانه جوادی آسایش، روانشناس كودكان استثنایی در گفت وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس درباره بیماری «اوتیسم» بیان داشت: اوتیسم یك اختلال عصبی -رشدی است كه در 3 سال اول زندگی كودك خود را نشان می دهد.

وی ادامه داد: در خصوص ارتباط و تعامل كودك دچار مشكلاتی می شود و رفتارهای كلیشه ای یا رفتارهایی از خود نشان می دهد كه  با كودكانی كه رشد نرمال دارند، متفاوت است.

این روانشناس كودكان استثنایی افزود:این كودكان اگر در همان 3 سال اول زندگی شناسایی شوند و بلافاصله مداخلات توانبخشی صورت گیرد، شدت اختلال كمتر خواهد بود.

جوادی اضافه كرد: اما اگر منتظر باشند كه این كودك سالم بوده و خود بخود خوب می شود و هیچ اقدامی نكنند، متاسفانه روز به روز طیف بیماری به سمت شدیدتر حركت می كند.



این روانشناس كودكان استثنایی درباره علائم این بیماری،گفت:بیشتر كودكان اوتیسمی تعاملات ضعیفی دارند؛مثلا وقتی صدایشان می كنید توجه نكرده و ارتباط چشمی برقرار نمی كنند و نمی توانند به اندازه كودكی كه رشد نرمالی دارد واضح صحبت كنند و بتوانند یك گفت وگویی را تا پایان انجام دهند.وی تأكید كرد:بنابراین خیلی مهم است خانواده ها رفتارهای یك كودك اوتیسمی را بدانند و بلافاصله در جهت مداخله درمانی اقدام كنند؛ البته چون علت مشخصی ندارد، درمان مشخصی نیز ندارد.

جوادی خاطرنشان كرد: رفتارهای كلیشه ای خاصی دارند؛ مانند بال بال زدن،پریدن و دور خود چرخیدن؛ در نتیجه وقتی مادری متوجه می شود كه فرزند زیر سه ساله اش را صدا می كند اما به سمتش برنمی گردد و درك دستوری نداردمثلا برو آب بیاور ندارد؛ اینها مواردی است كه باید شك كند.

وی متذكر شد:همچنین اگر گفتاری دارد اما گفتار كودك ادامه پیدا نمی كند و اگر هم در حد محدود گفتاری داشته باشد و دوباره آن را تكرار می كند؛ بنابراین كودكان اوتیسمی به لحاظ گفتاری و ارتباطی دچار مشكل می شوند.

این روانشناس كودكان استثنایی درباره «خیره شدن كودكان اوتیسمی به لباسشویی»،ابراز داشت: كلا به چرخش علاقه دارند و این بر می گردد به حركات كلیشه ای كه دارند؛ یا خودشان را می چرخانند یا دوست دارند چیزهایی را بچرخانند؛ مثل تسبیح . اینها به خاطر تغییرات سیناپسی است كه در مغز اتفاق می افتد.

جوادی تصریح كرد: اختلالات اوتیستیك سه طیف خفیف، متوسط و شدید دارد و به ترتیب  به سمت خفیف كه می رویم درگیری های شناختی كمتر می شود و در طیف شدیدتر مشكلات شناختی بیشتر است.

وی درباره اینكه «آیا این بیماری درمانی دارد؟»، اظهار داشت: چون علت مشخصی ندارد، درمان مشخصی نیز ندارد؛ بلكه تنها راه مداخله، توانبخشی مثل كار درمانی، گفتار درمانی و رفتار درمانی است كه باید بلافاصله صورت گیرد تا كودك را از دنیایی كه خودش در آن زندگی می كند بیرون بیاورد و به دنیای محیطی جلب توجه كند.

این روانشناس كودكان استثنایی گفت: از خانواده ها درخواست داریم در حال حاضر كه دنیای دیجیتال است كودكان را جلوی تلویزیون،موبایل و لپ تاب رها نكنند؛چراكه خود بخود آنها را به سمت در خود ماندگی سوق می دهیم و خیلی حواس شان باشد كودكان به بازی، توجه محیطی و ارتباط نیاز دارند و باید با كودك ارتباط برقرار كنند.

جوادی یادآور شد: اینكه یك كودك سه چهار ساله روبروی تلویزیون نشسته و همه آفرین می گویند اصلا كار درست و خوبی نیست؛ بلكه توصیه می كنیم آنها را از این دنیا بیرون بیاورند و تا ارتباط  را یاد گیرند و اگر علائم یاد شده را دیدند، حتما اقدام كنند.

انتهای پیام/