عكس خبر تزیینی است. به گزارش ایسنا، سبك زندگی سالم امروز در دنیا به عنوان یك روش علمی برای پیشگیری و درمان بیماری ها به كار می رود. هفته جهانی «پزشكی مبتنی بر سبك زندگی سالم» كه در تقویم ایران هنوز ناشناخته باقی مانده است بر آگاهی رسانی درباره شش ركن اساسی مرتبط با سبك زندگی تمركز دارد؛ این شش ركن عبارتند از: تغذیه، ورزش، خواب، استرس، سوء مصرف مواد و ارتباط اجتماعی. هر یك از روزهای هفته جهانی «پزشكی مبتنی بر سبك زندگی سالم» كه بر اساس این شش موضوع نامگذاری شده اند انسان ها را به چالش های داشتن رژیم غذایی مناسب، ارتباط اجتماعی مثبت، خواب خوب، تحرك جسمانی، مدیریت استرس و پرهیز از سوء مصرف مواد مخدر دعوت می كند.

در همین باره با اعضای گروه پژوهشی سبك زندگی جهاد دانشگاهی علوم پزشكی تهران به گفت وگو نشستیم كه در پی می خوانید:

سبك زندگی سالم؛ تلاش برای دستیابی به رفاه كامل جسمی، روانی و اجتماعی

دكتر منیژه سلیمانی فر - مدیر گروه پژوهشی سبك زندگی جهاد دانشگاهی علوم پزشكی تهران با تعریف سبك زندگی سالم به ایسنا می گوید: سازمان جهانی بهداشت سبك زندگی سالم را تلاش برای دستیابی به حالت رفاه كامل جسمی، روانی و اجتماعی توصیف كرده است. سبك زندگی سالم شامل رفتارهایی است كه سلامت انسان را تضمین می كنند. این رفتارها ابعاد مختلفی از زندگی مانند رژیم غذایی، فعالیت بدنی، حفظ وزن، مصرف الكل و سیگار را در بر می گیرند.

سلیمانی فر افزود: در حالی كه وراثت و محیط زیست نقش مهمی در سلامت انسان بازی می كنند و چندان قابل كنترل نیستند، شیوه زندگی به طور مستقیم بر سلامت فرد تاثیر گذاشته و عاملی است كه هر فرد به راحتی می تواند آن را كنترل كند. انتخاب های صورت گرفته در مورد شیوه زندگی سلامت او را به میزان زیادی تحت تاثیر قرار می دهند. مطالعات نشان داده كه پیروی از سبك زندگی سالم باعث بهبود سلامت عمومی افراد و كاهش خطر بروز بسیاری از بیماری های مزمن مانند بیماری های عروق كرونری قلب، سكته، دیابت و سرطان شده و مانع از وقوع بسیاری از مرگهای زودرس می شود.

این عضو هیات علمی جهاد دانشگاهی علوم پزشكی تهران ادامه داد: سازمان جهانی بهداشت در بیانیه اولین كنفرانس جهانی شیوه زندگی سالم در مسكو عنوان كرد كه در حال حاضر 60 درصد از مرگ و میر جهانی و 80 درصد مرگ و میر كشورهای در حال توسعه به دلیل سبك زندگی ناسالم بوده و این رقم تا سال 2030 به 75 درصد مرگ و میر جهانی می رسد. گروه پژوهشی سبك زندگی سالم جهاد دانشگاهی علوم پزشكی تهران نیز با توجه به اهمیت این حوزه در حفظ و ارتقا سلامت، در شش محور فعالیت جسمانی، تغذیه سالم، مدیریت استرس، منع مصرف مواد مخدر، بهبود كیفیت خواب و حفظ ارتباط و تعامل فردی فعالیت های علمی پژوهشی خود را انجام می دهد.

سلیمانی فر تاكید كرد: آگاهی از راه های ارتقای سلامت و پیشگیری از بیماری ها حق عموم جامعه است و باید تلاش كرد كه به بهانه هفته جهانی پزشكی مبتنی بر سبك زندگی سالم دانش خود را در این زمینه افزایش داده و در رفتارهای روزمره زندگی خود اعمال كنیم تا شاهد تغییرات مثبت در حفظ و ارتقای سلامت خود باشیم.

مدیریت استرس می تواند از بروز بسیاری از بیماری ها پیشگیری كند

دكتر سینا قاسمی، متخصص اعصاب و روان نیز به مقوله سلامت روان پرداخت و به ایسنا گفت: همه ما به خوبی می دانیم كه استرس چه تاثیر بزرگی روی سیستم روانی و جسمی ما دارد. در اطرافمان كسانی را دیده ایم كه حرص خوردن، استرس و اضطراب آنها را چه زود پیر كرده است و بالعكس افرادی كه با مدیریت استرس، یك عمر سالم زندگی كردند. طبق پژوهش ها بیماری های زیادی با استرس مرتبط هستند كه می توان از جمله به بیماریهای قلبی-عروقی، آسم، چاقی، دیابت، سردردها، مشكلات گوارشی اشاره كرد.

قاسمی افزود: امروزه مدیریت استرس جزء اركان شش گانه سبك زندگی سالم است كه می تواند از بروز بسیاری از بیماری ها پیشگیری كند. مدیریت استرس به زبان ساده یعنی یاد بگیریم چطور از تاثیر استرس بر روان و جسم خود پیشگیری كنیم. به طور ساده برای مدیریت استرس در موقعیت های مختلف یكی از تكنیك های زیر به كار می آید؛ از وضعیت دوری كنیم، شرایط را تغییر دهیم، وضعیت را بپذیریم، خودمان را با شرایط وفق دهیم.

ورزش با فعالیت جسمانی فرق دارد

دكتر حسین یاری، متخصص طب فیزیكی و توانبخشی نیز یكی از مؤلفه های اصلی برای پیشگیری از بسیاری از بیماری ها را داشتن انجام فعالیت جسمانی و تحرك دانست و به ایسنا گفت: پژوهش های متعدد هم گروهی 30-50 ساله ای كه در كشورهای توسعه یافته روی گروه های جمعیتی چند ده هزار نفری انجام گرفته موید این مطلب است كه احتمال مرگ و میر به هرعلتی و همچنین ابتلای به دیابت، سرطان، سكته مغزی و ایست قلبی در میان كسانی كه 150 دقیقه در هفته فعالیت جسمانی شدید یا متوسط داشتند، به طور متوسط 33 درصد كمتر از افرادی است كه این میزان تحرك را در طول هفته نداشته اند.

یاری با اشاره به تعریف فعالیت جسمانی افزود: به هرگونه فعالیتی در بدن كه با انقباض در عضلات اسكلتی همراه است و باعث افزایش میزان مصرف انرژی بدن می شود، فعالیت جسمانی گفته می شود. باید تأكید كنم كه فعالیت جسمانی را نباید با ورزش یا exercises یكی دانست. ورزش نوعی از فعالیت جسمانی است كه برنامه ریزی شده و ساختارمند است، تكرار دارد و یك هدفی مثل فیتنس (همخوانی اندام) و تناسب بیشتر یا اهداف قهرمانی را دنبال می كند. در واقع می توان این نتیجه گیری را كرد كه هر ورزش و exercises یك نوع فعالیت جسمانی است. اما هر فعالیت جسمانی لزوما یك نوع ورزش محسوب نمی شود.

وی درخصوص میزان فعالیت های فیزیكی گروه های مختلف سنی گفت: طبق نتایج تحقیقات انجام شده در دنیا و توصیه سازمان بهداشت جهانی، افراد گروه سنی 5 تا 18 سال باید حداقل 60 دقیقه در روز فعالیت انجام دهند. منظور از فعالیت فیزیكی در این سن بازی هایی مانند گرگم به هوا، دوچرخه سواری، توپ بازی، اسكیت و ... است كه قلب را به تپش وا می دارد و باعث تخلیه انرژی كودكان می گردد؛ بهتر است بخشی از این فعالیت 60 دقیقه ای به صورت هوازی و بخش دیگری از آن فعالیت های قدرتی و زورآزمایی باشد.

افراد 18 تا 65 ساله میانگین هفته ای 150 دقیقه فعالیت جسمانی متوسط داشته باشند

این متخصص طب فیزیكی ادامه داد: به افراد بالغ یا گروه سنی 18 تا 65 سال توصیه می شود كه به طور میانگین هفته ای 150 دقیقه فعالیت جسمانی متوسط یا 75 دقیقه فعالیت جسمانی شدید داشته باشند.

زمانی كه از فعالیت فیزیكی در بالغین صحبت می كنیم منظور این نیست كه افراد حتماً ورزش (exercise) كنند، استخر و باشگاه بروند یا فوتبال و دوچرخه سواری داشته باشند بلكه بسیاری از فعالیت هایی كه به طور روزمره انجام می دهیم، فعالیت فیزیكی محسوب می شوند؛ فقط كافی است انرژی كه برای انجام آن فعالیت صرف می شود به سطح مطلوبی برسد و انجام آن مداوم باشد.

این متخصص طب فیزیكی گفت: همچنین توصیه می شود كه افراد بالای 18 سال حداقل دو روز در هفته ورزش ها و كارهای قدرتی- اعم از ورزش با وزنه یا دستگاه یا بلند كردن اجسام نسبتا سنگین- انجام دهند. همچنین به افراد بالای 65 سال علاوه بر فعالیت های هوازی و قدرتی، توصیه شده بخشی از وقت خود در هفته را به ورزش هایی كه باعث بهبود توانایی تعادلی آنها شده از جمله تای چی و یوگا اختصاص دهند.

وی ادامه داد: توصیه سازمان جهانی بهداشت این است كه هر میزان تحرك داشتن بهتر از بی تحركی است. ایده آل گرایی یا كمال گرایی نباید مانع از تحرك فرد شود. مثلا فرد بگوید من نمی توانم 150 دقیقه ورزش كنم پس هیچ كاری نمی كنم. این مقدار ساعت فعالیت جسمانی می تواند در زمان هایی از حضور ما در خانه، رفت آمد روزمره ما یا اوقات فراغت ما گنجانده شود. اینكه اتومبیل خود را كمی دور تر از محل كار پارك كنیم و هر روز مسیر كوتاهی را پیاده روی كنیم یا به جای پله برقی و آسانسور از پله ها استفاده كنیم، سعی كنیم موقع صحبت با تلفن همراه راه برویم یا موقع كار با رایانه شخصی بایستیم و یا بخشی از اوقات فراغت خود را به فعالیت های پرتحرك- به جای كارهای ایستا و نشسته- اختصاص دهیم فرصت های كوچكی هستند كه ذره ذره می توانند مفید باشند. فراموش نكنیم «اندك فعالیت جسمانی بهتر از بی تحركی است.»

این متخصص طب فیزیك در مورد گروه سبك زندگی جهاد دانشگاهی علوم پزشكی تهران در پایان گفت: گروه سبك زندگی سالم جهاددانشگاهی علوم پزشكی تهران به عنوان اولین گروه تحقیقاتی در زمینه سبك زندگی سالم و مركز تحقیقات مرتبط با آن، به دنبال آن است كه زمینه های افزایش فعالیت فیزیكی را فراهم كند. پیش از این، مراكز تحقیقاتی دیگری در كشور وجود داشته كه بسیار خوب توانستند دستورالعمل فعالیت جسمانی مرتبط با سلامت را تدوین كنند اما متاسفانه در عرصه عمل هنوز كاستی های بسیاری در جامعه وجود دارد و فاصله زیادی تا رسیدن به سطح فعالیت مطلوب در جامعه داریم.

انتهای پیام