به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما، همه می دانند كه با افزایش سن شنوایی بدتر می شود. اما همین كه این اتفاق برای شما می افتد كمی غافلگیر می شوید. در برخی جوامع، یكی از هر سه بزرگسال بین 65 تا 74 ساله شنوایی شان را از دست می دهند و تقریبا نیمی از افراد بالای 75 سال دیگر به خوبی نمی شنوند.
شیوه زندگی مانند قرار گرفتن مكرر در معرض صدا های بلندنقش بزرگی در این زمینه بازی می كند. به طور معمول از دست دادن شنوایی وابسته به سن به آرامی شروع می شود و به تدریج به همان اندازه در هر دو گوش پیشرفت می كند.



سر و صدای بلند
اگر شما حتی یك بار به كنسرت رفته باشید، می دانید كه صدای بلند آن فضا سبب زنگ زدن گوش تان شده و برای ساعت ها فشار زیادی بر روی گوش هایتان وارد می آید. این احساس نشانه ای از آسیب دائمی به سلول های گوش درونی است. مطمئنا بعد از گذشت چند روز احساس خواهید كرد كه همه چیز سرجای اول قرار گرفته، اما هرگز نمی توانید این آسیب را درمان كنید. اولین علت قابل پیشگیری از دست دادن شنوایی در بزرگسالان قرار گرفتن در معرض صدا های بلند است.

آسیب شنوایی تجمعی
اگر خودتان را زیاد در معرض سر و صدا های بلند قرار دهید، آسیب گوش تان بیشتر شده و حتی ممكن است در سنین پایین تر دچار مشكلات گوش شوید. استفاده از ماشین چمن زنی بدون محافظ گوش، پایین آوردن پنجره های خودرو و بالا بردن صدای موسیقی همه از دلایل آسیب شنوایی هستند.
افراد مبتلا به دیابت دو برابر بیشتر از افراد دیگر شنوایی شان را از دست می دهند. محققان معتقدند كه دیابت ممكن است به اعصاب و عروق خونی در گوش داخلی آسیب برساند
متاسفانه از دست دادن شنوایی در نوجوانان و جوانان شایع است. اگر می توانید با كسی كه نزدتان نشسته با یك صدای آرام صحبت كنید و یا صدای موسیقی را كاهش دهید و یا اگر در محلی با صدا های بلند كار یا فعالیت می كنید حتما از محافظ گوش استفاده كنید.

تومور
وجود تومور در طول عصب اتصال دهنده مغز به گوش و یا در گوش داخلی، می تواند آسیب قابل توجهی به شنوایی وارد كند، هر چند كه این حالت (وجود تومور در این بخش ها) شایع نیست. به طور معمول این تومور ها در افرادی كه در یك گوش شنوایی شان را از دست داده اند دیده می شود. سرگیجه از نشانه های وجود تومور در این بخش هاست. مراجعه به موقع به یك متخصص می تواند تا حد زیادی از بروز مشكلات جدی تر جلوگیری كند.

فشار بیش از حد در پرده گوش
در حالی كه تجربه افزایش فشار در گوش در هنگام پرواز یا شنا كردن در زیر آب كاملا طبیعی است، اما فشار دردناك و یا بی مقدمه، در حالی كه تغییری در فشار هوا ایجاد نشده، غیر عادی است. تورم گلو یا گوش، شیپور استاش (مجرای شنوایی) كه گوش میانی را به قسمت بالای گلو متصل می كند را باز كرده و از ایجاد توازن در فشار هوا كه توسط پرده گوش انجام می شود، جلوگیری می كند.

ضربه
ضربه به سر موجب آسیب بالقوه غیرقابل برگشت به شنوایی می شود. یك ضربه به گوش، اگر درست و مناسب باشد، می تواند پرده گوش را پاره كند. ضربه سر می تواند استخوان ها در گوش میانی را مختل كرده و اگر ضربه به اندازه كافی شدید باشد، ممكن است به دلیل تخلیه مایع در گوش داخلی، شنوایی به طور كامل از دست برود.

دیابت
افراد مبتلا به دیابت، دو برابر بیشتر از افراد دیگر شنوایی شان را از دست می دهند. درحالی كه علت دقیق آن ناشناخته است، محققان معتقدند كه دیابت ممكن است به اعصاب و عروق خونی در گوش داخلی آسیب برساند. افراد مبتلا به دیابت می توانند با نظارت دقیق بر قند خون شان جلوی این مشكل را بگیرند.



بیماری های قلبی و كلسترول بالا
بیماری های قلبی، بیماری عروق محیطی، فشار خون بالا و كلسترول بالا نیز ممكن است به گوش و شنوایی آسیب برسانند، زیرا این مشكلات از جریان خون مناسب جلوگیری می كنند.

دارو ها
بیش از 200 نوع دارو در بازار وجود دارند كه می توانند آسیب شنوایی ایجاد كنند. قبل از اینكه این دارو ها را دور بیاندازید به این فكر كنید كه بسیاری از آن ها می توانند شما را از مشكلات تهدید كننده حیات مانند سرطان و عفونت های تهاجمی نجات دهند.
تلاش برای تمیز كردن جرم گوش ممكن است سبب فشرده شدن موم در اطراف پرده گوش شده و مشكل كم شنوایی را بدتر كند
با این حال بسیاری از دارو ها ممكن است موجب سرگیجه شوند، و دوز بالای آسپرین و دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروكسن همچنین می توانند باعث زنگ زدن گوش (وزوز گوش) و از دست دادن شنوایی شوند.

عفونت
عفونت گوش می تواند به طور موقت باعث مشكل شنوایی، درد، تورم و تخلیه مایعات از گوش شود. اگر عفونت مكرر و به اندازه كافی باشد به خصوص برای كودكان، می تواند به طور دائم شنوایی را از آن ها بگیرد.

جرم و چرك گوش
جرم و چرك گوش قابل درمان و پیشگیری است. گوش همه افراد موم تولید می كند، اما در برخی افراد این ماده بیشتر ترشح می شود. اما برای 99 درصد از ما این یك مشكل به حساب نمی آید. جرم و چرك گوش می تواند موجب كم شدن شنوایی شده و یا از شنیدن صدا ها به طور كامل جلوگیری كند. تلاش برای تمیز كردن جرم گوش ممكن است سبب فشرده شدن موم در اطراف پرده گوش شده و مشكل شنوایی را بدتر كند.

از دست دادن ناگهانی شنوایی
كری ناگهانی، یا از دست دادن شنوایی حسی عصبی ناگهانی، بدون هشدار و یا علت مشخصی می آید. یك فرد می تواند در شب با دو گوش با شنوایی طبیعی به رختخواب برود و در صبح با یك گوش ناشنوا از خواب بیدار شود. این مشكل باید به سرعت درمان شود، استروئید های خوراكی ممكن است همه یا بخشی از شنوایی را بازگرداند. با این حال، اگر بدون درمان رها شود، پس از 2 تا 4 هفته ناشنوایی دائمی خواهد شد.

اتواسكلروز
استخوان های شما از جمله استخوان ها در گوش میانی، به طور مداوم خود را بازسازی می كنند. اگر این تغییر اشتباه صورت بگیرد، استخوان در گوش شما بیش از حد سفت شده و دیگر صدا ها را به درستی هدایت نمی كند. سخت شدن استخوانچه های گوش میانی، در زنان میانسال شایع ترین است. این حالت به طور معمول در یك گوش شروع می شود و به طرف دیگر حركت می كند. برخی از افراد مبتلا، همچنین، زنگ، غرش، وزوز، و یا صدای خش خش در گوش را تجربه می كنند.

پرشنوایی یا حساسیت به سر و صدا
شاید ضربه یك مداد یا صدای باز شدن درب یخچال شما را عصبانی كند. اما شما ممكن است به پرشنوایی دچار باشید اگر سر و صدای یك شیر آب در جریان، راه رفتن بر روی برگ، یا كشیدن برگه های كاغذ برایتان دردناك و عذاب آور باشد. در حالی كه بسیاری از مردم به سر و صدا حساسند، اما پر شنوایی نادر است. معلوم نیست كه چه چیزی باعث این بیماری می شود، اما صدا در مغز افراد پرشنوا به طور طبیعی پردازش نمی شود.