گروه زندگی؛ نعیمه موحد:  سقط جنین به چند دلیل عمده اتفاق می افتد. برخی سقط ها خودبه خودی هستند و مادر یا پزشك در بروز آنها نقشی ندارد. این دسته از سقط ها در زیرگروه سقط های درمانی قرار دارند و با مجوز پزشكی اقدام به از بین رفتن جنین فوت شده، می شود. دسته ای دیگر از سقط جنین ها نیز به دلیل نقص جدی نوزاد و یا به خطر افتادن سلامتی مادر انجام می شود كه این دسته نیز ذیل «سقط های درمانی» قرار دارند. گرفتن مجوز برای این سقط ها از نظر شرعی مهم است و همچنین از نظر پزشكی نیز نیازمند طی مسیری است كه در آن مجوز چند پزشك، انجام آزمایشات متعدد و... برای بستری و تجویز دارو لازم است.

اما دسته دیگری از سقط ها هستند كه بدون هیچ دلیل پزشكی و با وجود سالم بودن جنین انجام می شوند. والدین و مباشران سقط این كودكان خود را ملزم به گرفتن آزمایشات مبنی بر نقص یا به خطر افتادن سلامت مادر و جنین نمی دانند و صرفا می خواهند جنین را از بین ببرند. این سقط ها كه بدون مجوز پزشك و بیمارستان و توسط افراد غیرپزشك و یا پزشكان متخلف انجام می شود، به سقط های «زیرزمینی» معروف هستند.

درباره آمار سقط های زیرزمینی اعداد متفاوتی ذكر می شود اما آنچه مهم است این است كه حتی كشتن به ناحق یك بچه نیز همیشه و در همه حال، زیاد است. در این بین برخی تصور می كنند اگر آمار سقط زیرزمینی بالاست و افرادی تمایل دارند فرزند سالم خود را سقط كنند، این موضوع صرفا به خاطر مشكلات اقتصادی است. درحالی كه تحقیقات و پژوهش ها نشان می دهد، متهم ردیف اول سقط های غیرقانونی، خودخواهی والدین آنهاست. كسانی كه كودك خود را می كشند تا صرفا برنامه ذهنی كه برای زندگی خود بنا كرده اند، به هم نخورد.



 

دیگر بچه نمی خواهم!

طبق آنچه در سایت مجله پزشكی قانونی ایران و بر اساس مطالعاتی كه روی جمعی از مادران، با تجربه سقط عمدی انجام شده است، «تعداد كافی فرزندان» مهمترین دلیل سقط های غیرقانونی و عمدی است.

در این مطالعه 40/65 درصد افراد مورد پرسش گفته اند كه چون دیگر فرزندی نمی خواستند، وقتی از بارداری مجدد خود مطلع شده اند، آن را سقط كرده اند.

انگیزه بعدی سقط عمدی در این دسته از مادران مطالعه شده، «فاصله كم با فرزند قبلی» است. 26/37 درصد مادرانی كه فرزند كوچك دارد و هنوز آمادگی ورود فرزند دیگری به زندگیشان را ندارند، جنین خود را از بین می برند تا نظم زندگی و آنچه درباره آن تصویرسازی كرده اند به هم نخورد. و در این بین گویا كمترین اهمیت را جنینی دارد كه حق زندگی و رشد در این دنیا را داشته است.

تازه در اینجا و فقط با 9/89 صدم درصد است كه پای عوامل اقتصادی به ماجرای سقط جنین های عمدی و غیرقانونی اضافه می شود. یعنی از جمعیت مادران موردمطالعه كه مرتكب سقط عمدی شده اند فقط چیزی حدود 10درصد آنها این كار را برای ترس از ابتلا به مشكلات اقتصادی و یا قرار داشتن در وضعیت اقتصادی نامطلوب انجام داده اند.

8/79درصد از این مادران فرزند خود را به خاطر «ترس از عدم سلامت وی»، 7/69 درصد به خاطر «فشار از طرف همسر» و اینكه او تمایلی به داشتن آبچه نداشته است، 5/49درصد به علت« در معرض طلاق و فروپاشی زنذگی مشترك» بودن و 1/09 درصد نیز سقط عمدی را به خطر «بارداری قبل از ازدواج رسمی» انجام داده اند.

سرنوشت مبهم مادرانی كه اقدام به سقط عمدی می كنند

مادری كه بدون مجوز پزشك و بیمارستان، اغلب در شرایطی غیربهداشتی و غیراستاندارد و با حضور كسی كه مشخص نیست تا چه میزان دانش پزشكی دارد و آیا هنوز مجوز طبابت دارد یا نه، اقدام به سقط عمدی می كند، هزاران مشكل بالقوه جسمی را برای خود می خرند.

شاید در باب مشكلات روحی ناشی از بعد از سقط جنین زیاد شنیده باشید؛ اما كمتر می دانیم و می شنویم كه سقط عمدی در 5درصد مادران منجر به مرگ می شود. 20درصد از مادرانی كه اقدام به این امر می كنند، دچار معلولیت هایی از جمله برداشته شدن كامل رحم می شوند. بخشی از مادران نیز برای همیشه توانایی باروری خود را از دست می دهند و دیگر قادر به داشتن فرزند نخواهند بود.



 

از طرف دیگر اقدام خود مادر برای سقط در سنین پایینتر جنین نیز، ممكن است همین عوارض را به دنبال داشته باشد. متاسفانه بازار قاچاق و فروش غیرقانونی داروهای سقط در كشور ما وجود دارد. برخی تصور می كنند سقط جنین در هفته های اولیه تشكیل آن، ضرر چندانی ندارد. درحالی كه اصلا چنین نیست و مادرانی كه با این داروهای غیرقانونی خودشان به اقدام به سقط جنین در هفته های اولیه تشكیل آن می كنند عوارض زیادی از جمله خطر از دست رفتن رحم و ناباروری كامل را متوجه خود می كنند.

علاوه بر مشكلات اقتصادی كه رفع و رجوع آن در موضوع فرزندآوری مهم است، به نظر می رسد جامعه درباره فرزندآوری نیاز به یك انقلاب فرهنگی دارد. عوارض برنامه كنترل جمعیت و شعار «دوبچه كافیست»، هنوز در جامعه پابرجاست و مثال آن نیز دلیل « تعداد كافی فرزندان» است كه از طرف اكثر مادرانی كه اقدام به سقط عمدی می كنند گفته شده است. درحالی كه طبق آمار هم اكنون نرخ فرزندآوری به ازای هر زن در سن باروردی در ایران 1.7فرزند است.

آسان شدن شرایط نگهداری از فرزندان با فاصله سنی كم، به وسیله اصلاح فرهنگ خرید سیسمونی های تجملاتی و یا این تفكر كه فرزندان باید از در رفاه كامل از هر جهت بزرگ بشوند به والدین كمك می كند تا بپذیرند فاصله سنی كم فرزندان تهدیدی علیه زندگی آنها نیست. خرده فرهنگ های رایج و غلط جامعه مثل گناه دانستن فرزندآوری در زمان عقد رسمی و قبل از مراسم ازدواج نیز از جمله كارهایی است كه باید در جهت اصلاح وضعیت و آمار نامناسب گرایش والدین به سقط های عمدی و غیرقانونی در جامعه لحاظ كرد.

انتهای پیام/