محمد شاطری در گفت وگو با ایسنا، بیان كرد: بیشترین چیزی كه باعث وابستگی افراد در روابط عاطفی می شود نیازها و كمبودهای درونی فرد است یعنی انسان به میزان خلأهای شخصیتی خود و نوع آن ها به دیگران وابسته شده و برای پر كردن آن ها توقعاتی از رابطه خواهد داشت.
وی افزود: به عنوان مثال فردی كه از ابتدای زندگی احساس بی ارزشی كرده وقتی وارد رابطه می شود دائما از اینكه دوست داشتنی هست یا نه ترس دارد؛ این مسائل سبب وابستگی بیشتر شده همچنین اینگونه افراد وقتی رابطه شان دچار شكست می شود دائما خود را مقصر دانسته و شدت فاجعه را بیش از چیزی كه هست می بینند.
روانشناس بالینی در ربطه با رفتارهای صحیح هنگام مواجهه با شكست در رابطه عاطفی اظهار كرد: قدم اول پذیرش شكست است یعنی فرد قبول كند كه هر رابطه ای در این دنیا محكوم به شكست است حتی اگر خیلی هم عالی باشد مرگ یا بیماری آن را به شكست می رساند.
وی ادامه داد: قدم دوم این است كه وقتی دچار شكست شدیم از انكار آن پرهیز كنیم؛ طبیعی است كه حال فرد بد باشد اما باید بداند چه كند حالش خوب شود. خطر بزرگی كه در این مواقع برای فرد وجود دارد ورود به یك رابطه جدید برای فرار از شكست رابطه قبل است در حالی كه باید اجازه دهد سوگ رابطه قبل بگذرد.
شاطری اضافه كرد: در این دوران طرفین نباید به مكان هایی كه با هم رفته اند، بروند و خاطراتشان را مرور كنند زیرا شاید در ظاهر حس خوبی داشته باشد اما در اصل فرد آزار دیده و فراموشی سخت تر می شود؛ همچنین به هدیه ها و یادگاری های طرف مقابل نیز نباید رجوع كرد و در كل باید از هرچیزی كه گذشته را یادآوری كند را دوری كرد.
وی با بیان اینكه رفتارهایی مانند چك كردن بازدید یا فعالیت طرف مقابل در فضاهای مجازی ناشی از وابستگی است و باید ترك شود ادامه داد: اشتباه دیگری كه طرفین یك رابطه عاطفی پس از شكست انجام می دهند تغییر نوع رابطه از عاشقانه به دوستانه یا همكار و ادامه آن به این شكل است.
روانشناس بالینی اضافه كرد: احتمال مدیریت این نوع رابطه به شكل یك رابطه معمولی بسیار ضعیف است زیرا معمولا شدت علاقه یكی از طرفین بیشتر است و رابطه از پنجاه-پنجاه به نود-ده تبدیل می شود. مجموعه این اقدامات سخت اما امكان پذیر را سندروم جدایی می نامند كه فرد به میزان رعایت آن ها می تواند روان خود را مدیرت كرده و به زندگی معمولی بازگردد.
شاطری در رابطه با متوسط زمانی كه طول می كشد تا فرد پس از شكست به زندگی معمولی برگردد ابراز كرد: انسان بعد از شكست عشقی هیچوقت به زندگی قبل برنمی گردد؛ این حرف اصولا نه برای شكست عشقی بلكه برای هر لحظه از زندگی صدق می كند زیرا هر لحظه برای انسان یك تجربه است كه پس از آن به زندگی قبلی برنمی گردد.
وی تصریح كرد: اگر یك رابطه واقعا هوس های لحظه ای نبوده و عشق باشد اما دچار شكست شود ردی بر قلب انسان می ماند كه از نظر پزشكی اثبات شده است، انگار گوشه ای از قلب دچار نارسایی و مشكلاتی می شوذ اما برگشتن به زندگی عادی به خود فرد و تلاشش بستگی دارد.
شاطری درخصوص اینكه زن ها زودتر به زندگی عادی برمی گردند یا مردها توضیح داد: تفكر غالب این است كه خانم ها به لحاظ ساختار روانی شكننده تر بوده و حساسیت های عاطفی بیشتری دارند كه ممكن است سبب آسیب بیشتر و دیرتر برگشتن آن ها به زندگی معمولی شود اما ما در مركز مشاوره آقایانی مراجعه می كنند كه بسیار بیشتر از خانم ها لطمه دیده اند.
وی در پاسخ به اینكه چه كنیم كه پس از شكست در رابطه عاطفی گرفتار عشق های لحظه ای نشویم بیان كرد: دو مورد وجود دارد كه بر كیفیت یك رابطه بسیار تأثیرگذار است؛ اولین مورد آن شناخت خودمان و مورد دوم شناخت طرف مقابل است.
روانشناس بالینی اضافه كرد: بسیاری از ما خودمان را خوب نمی شناسیم و متوجه كمبودها و نقاط قوتی درونمان نیستیم در حالی كه بسیاری از رفتارهای ما در روابط عاشقانه به رابطه خانوادگی ما برمی گردد بنابراین به میزانی كه خودمان را بشناسیم و متوجه باشیم به چه كسانی علاقه مند می شویم برای شروع یك رابطه بهتر تصمیم می گیریم.
وی افزود: همچنین به میزانی كه به ابزارهای شناخت طرف مقابل مجهز باشیم بهتر می توانیم فرد مورد نظر خود را انتخاب كنیم؛ مشكلی كه اینجا به وجود می آید این است كه همه افراد به راحتی نمی توانند متوجه باطن شخصیت طرف مقابل شوند.
شاطری راه حل مشكل ذكر شده را مراجعه به روانشناس بیان كرد و گفت: روانشناس درس خوانده كه همین كار را انجام دهد بنابراین در ابتدای تشكیل یك رابطه جدی باید به روانشناس مراجعه كرد كه وی تشخیص دهد دو طرف مناسب یكدیگر هستند یانه؟ طبیعی است اینگونه احتمال شكست نیز كاهش می یابد.

انتهای پیام