تهران - ایرنا - برای بعضی آدم ها ناممكن وجود ندارد. مثل محمدرضا داوری. مردی كه 30 سال مصرف كننده مواد مخدر بود اما یك روز، یك جا و در یك نقطه ورق زندگی او برگشت و تصمیم گرفت ترك كند. حالا 12 سال و یك ماه و 12 روز از پاكی او می گذرد. بقول خودش، بگو: «ماشالله».

محمدرضا داوری عضو یكی از اعضای فعال جمعیت طلوع بی نشان ها است. مردی كه 12 سال و یك ماه و 12 روز اعتیاد خود را ترك كرده اما از روزی كه پاك شد تصمیم بزرگی گرفت. تصمیم گرفت ناجی شود و به افرادی كه مثل خودش گرفتار اعتیاد هستند كمك كند تا ترك كنند. او حالا به یكی از نیروهای زبده و با تجربه طلوع بی نشان ها برای جذب معتادان و كمك به ترك آنها تبدیل شده است.

داوری به گفته خودش هر موادی را امتحان كرده. 30 سال از زندگی اش به خاطر مصرف مواد به تنهایی سپری شد. معتقد است فرد معتاد تنها است. وقتی از خانواده طرد شود، می شود تنهای تنها. وقتی جامعه وی را طرد كند می شود تنهای تنهای تنها و در نهایت به جایی می رسد كه ارتباط روحانی اش با خداوند نیز قطع می شود. آن وقت می شود تنهای تنهای تنهای تنها.

در این شرایط دیگر فرد معتاد چیزی برای از دست دادن ندارد. چون دیگر به جایی وصل نیست.

می گوید: «بعضی ها فكر می كنند سرنوشت هر معتادی كارتن خوابی است. اما هر كارتن خوابی الزاما در خیابان نیست. از نظر ما كارتن خواب همان فرد تنهای تنهای تنهای تنها است. مثل فردی كه گوشه خانه اش رها شده و كسی حاضر نیست سراغش برود و حالش را جویا شود».

اما داوری ایمان دارد مهربانی تنها ریسمانی است كه فرد معتاد را می تواند به زندگی بازگرداند.

می گوید: «برخی كمپ ها و افراد و خانواده ها فكر می كنند با پول یا به زور می توانند فرد معتاد را ترك یا از كارتن خوابی رهایی دهند اما این درست نیست. اما نه با زور و نه با تحقیر و توهین و فحاشی هیچ معتادی ترك نمی كند. حتما باید دلت برای فرد معتاد بسوزد تا بتوانی او را تشویق به ترك مواد كنید».

این فرد بهبود یافته با تجربیاتی كه به دست آورده می داند كه وقتی معتادی ترك نمی كند یا پس از مدتی لغزش كرده و دوباره سمت مواد می رود باید ریشه های این موضوع را بررسی كرد.

«از نظر من خیلی از خانواده ها خودشان مشكل دارند و ناسازگار هستند اما توقع دارد معتاد سازگار رفتار كند. مثل خانواده ای كه پر از تنش و درگیری است و وقتی معتاد به خانواده برمی گردد همه مشكلات را از چشم وی می بینند و انگشت اتهام به سمت وی نشانه می رود. اما واقعیت این است كه خیلی از خانواده ها سعی می كنند فرد معتاد را از سرشان باز كنند یا به خاطر خودشان می خواهند معتاد اصلاح شود تا آنها را مورد آزار و اذیت قرار ندهد اما من به شما می گویم كه با تغییر فرد معتاد، خانواده وی نیز باید نگاهشان را عوض كرده، تغییر كنند. معتاد ترك می كند و به خانه برمی گردد اما خانواده هیچ تغییری نكرده است. بار دیگر همه اشتباهات از نو تكرار می شود. به همین دلیل یكسری كلاس مخصوص خانواده افراد معتاد برگزار می شود كه واجب است خانواده ها در آن شركت كنند تا متوجه شوند با یك فرد آسیب دیده از اعتیاد چگونه رفتار كنند. مثل بیماری كه اگر بلد نباشیم چطور زخم ها و بخیه هایش را پانسمان كنیم ممكن است بدنش دچار عفونت شود».

داوری روزهایی را كه انگ معتاد را به دوش می كشید از خاطر نمی برد. این برایش از همه تنهایی ها سخت تر بود. كسی نبود كه دست یاری به سمتش دراز كند و این انگ و تهمت ها بیش از هر چیزی آزارش می داد.

می گوید: «به جرات می گویم شاید خیلی ها اوضاعشان از فرد معتاد آشفته تر باشد اما هیچ انگی به آنها زده نمی شود».

مهربانی جواب می دهد

داوری خیلی اتفاقی با انجمن طلوع بی نشان ها آشنا شد و این همان نقطه عطف زندگی اش بود. جایی كه به گفته خودش معتادان قضاوت نمی شوند و دست یاری برای كمك به آنها به سمتشان دراز می شود.

می گوید: «در انجمن طلوع بی نشان ها، ادب، نظم و احترام سه اصل واجبی است كه همه باید آن را در بدو ورود به این انجمن رعایت كنند. در واقع نه تنها تازه واردها بلكه خود اعضای این انجمن نیز به این اصول پایبند هستند. به همین دلیل ناخواسته هر تازه واردی هم كه وارد مجموعه می شود، به این اصول احترام می گذارد.

«چیزی كه همه افراد تحت تاثیر آن قرار می گیرند مهربانی است و اینكه هیچ معتادی قضاوت نمی شود. اینجا به همه عزت و احترام می شود و وقتی به جایگاه انسانی افراد احترام گذاشته شود، فرد تحت تاثیر قرار می گیرد».

اما ارتباط با خدا یكی از روش هایی بود كه زندگی داوری را هم زیر رو كرد.

«خیلی مهم است كه ارتباط فرد با خدا وصل شود زیرا افراد در اثر خلاء معنوی كه دارند، برای پر كردن آن خلاء به هر چیزی روی می آورند. مثل پول، كار، مصرف مواد و... اما در ادامه آنها متوجه می شوند خلاء شان نه تنها با مصرف مواد پر نشده بلكه بیشتر هم شده. به همین دلیل در اینجا ارتباط افراد با خداوند است كه باعث می شود قلب و روح و عقلانیت شان به حدی رشد كند كه هیچ چیز دیگری را جایگزین آن نكنند».

داوری اما بعد از ترك مواد آن هم درحالی كه هیچ كسی فكرش را نمی كرد او مواد را كنار بگذارد تا جایی كه امروز لب به سیگار هم نمی زند، تصمیم گرفت در مجموعه مشغول به كار شود.

می گوید: «اینجا هر كسی مسئول انجام كاری می شود. در واقع به همه پستی داده می شود تا احساس دیده شدن و مورد احترام قرار گرفتن را داشته باشند. همین باعث می شود فرد در پستی كه بر عهده وی محول شده حتی چای ریختن، به درستی و با احترام عمل كند».

امروز اما این بهبودیافته 12 سال از فعالیت كاری خود در مجموعه می گذرد زیرا معتقد است چیزی كه وی را به زندگی بازگرداند مهربانی و توجه و احترام بود.

«معتقدم مهربانی درست و سالم و روی اصول نتیجه بخش است. در این سال ها بارها دیده ام فردی كه به وی مهربانی شده بهتر توانسته مواد را كنار بگذارد و پاك شود تا خانواده ای كه با فرد معتاد دلسوزی های اشتباه یا بدگفتاری و بدرفتاری كرده است. افراد معتاد هم مثل خیلی های دیگر دنبال احترام بدون قضاوت هستند».

«به كسی كه احترام درست بگذارید و جایگاه درستی بدهید، آن فرد در آن پست جایگاهش را پیدا می كند. به همین دلیل امروز اجازه می دهیم بچه های مصرف كننده در انجمن طلوع پستی را داشته باشند تا فرد دیگر با دیدن وی هم ترغیب شود موادش را ترك كند و هم برای به دست اوردن پستی در مجموعه تلاش كند.»

ناجی بسازیم نه شناگر

داوری حضورش در انجمن بارها باعث تشویق معتادان به ترك شده است.

وی در این رابطه خاطره ای از زوجی تعریف می كند كه برای ترك به انجمن طلوع آمده بودند. مرد جوان اصرار داشت همسرش پذیرش شود. وقتی از او پرسیدند چرا خودش برای ترك اقدام نمی كند، می گوید كه پول ندارد. غافل از اینكه پذیرش در مركز رایگان بود و مرد جوان نیز در نهایت در مركز آقایان بستری شد. از آنجایی كه مركز فضا برای نگهداری بچه ها را نیز دارد، زن و شوهر جوان بعدها فرزندانشان را نیز پیش خودشان آوردند.

«بعد از مدتی مرد جوان مرا شناخت. قضیه از این قرار بود كه من سال ها پیش در اداره ای كار می كردم و این آقا هم آنجا سرباز بود. به من گفت: یادم هست شما خیلی حالتان خراب بود و فكر می كردم با آن حال خراب از اعتیاد تا الان باید مرده باشید. باورش نمی شد من همان داوری باشم كه 30 سال مصرف كننده انواع موادمخدر بود اما وقتی دید 12 سال است ترك كرده ام و به روال عادی زندگی بازگشته ام، طوری كه حتی سیگار هم دود نمی كنم، انگیزه اش برای ترك بیشتر شد. آن آقا به من گفت اگر تو با آن حالت توانستی ترك كنی حتما من و همسرم هم می توانیم. این اتفاق هم افتاد».

حالا مرد جوان و همسرش هر دو ترك كرده و در خانه ای مستقل همراه فرزندانشان زندگی می كنند.

«مرد جوان سر كار می رود و زندگی خوبی دارند. زندگی بدون مصرف مواد».

می گوید: «اینجا هیچ كسی دنبال این نیست كه فقط فرد معتاد را ترك بدهد و از او شناگر بسازد. بلكه دنبال این هستیم از افراد معتاد نجات غریق بسازیم زیرا هر فرد ناجی می تواند صدها فرد دیگر را نجات بدهد و به نظرم امروز این شهر بیش از هر وقت دیگری به ناجی نیاز دارد».

كانالی برای نفس كشیدن زندگی

داوری امروز یكی از داوطلبانی است كه به گفته خودش هم مواد را كنار گذاشته و هم ناجی شده.

«امروز و پس از سال ها خودشناسی و خداشناسی به این باور رسیده ام خداوند كانالی برای تنفس در اختیار من گذاشته و امروز فهمیده ام كه این كانال مختص به تنفس و نفس كشیدن زندگی است. پس حیف نیست كانالی كه به این زیبایی سیستم بدن را به هم ربط می دهد با دود و دم به آن آسیب بزنم؟ من همه آن سال هایی كه مصرف كننده بودم در جهالت به سر می بردم و خوشحالم امروز راهم را پیدا كرده ام».

وی معتقد است بیشتر مشكلات انسان ها ریشه در قطع ارتباط با خداوند دارد.

می گوید: «اگر رابطه ات را با خداوند وصل كنید همه مشكلاتتان حل می شود. اكنون من به این مرحله از زندگی رسیده ام و زندگی را زندگی می كنم. سعی می كنم مهربانی را رواج بدهم و به هر فردی كه سر راه زندگیم قرار گرفت، همان طور كه به خودم كمك شد، كمك كنم».

«شاید باور نكنید اما زندگی قشنگ تر از زندگی خودم نمی بینم زیرا هیچ چیزی مانع رابطه من با خداوند نمی شود. علاقه ای به مادیات ندارم و معتقدم روزی هر فردی را خدا می رساند.

می گوید: «زندگی یك روز است. هیچ فردی از فردای خود خبر ندارد. به همین دلیل اگر امروز دو قاشق غذا بیشتر از ظرفیت بدنم مصرف كنم در قبال آن مسئولم و باید روزی جوابگو باشم. من به اندازه یك روز نیازهایم را برآورده می كنم. اگر پول دارم كه 100 كیلو برنج بخرم، پس فرد پولداری هم هست كه می تواند 100 خانه بخرد. آن وقت می دانید چه اتفاقی می افتد؟ 99 نفر باید در عذاب مستاجری به سر ببرند. پس باید حواسمان به نوع زندگی مان باشد. ما یك روز پاسخگوی همه اشتباهاتمان خواهیم بود».

به گفته این فرد بهبودیافته آدم ها باید حواسشان باشد كه از یكدیگر سوء استفاده نكنند به ویژه از فرد معتاد.

می گوید: «یك عده جسمشان بیمار است و عده ای روانشان. اما افراد معتاد تنها كسانی هستند كه جسم و روحشان بیمار است و نیاز به كمك و یاری دارند. پس آنها را درك و تلاش كنیم این افراد را به زندگی بازگردانیم».

از: فاطمه شیری

برچسب ها
- آسیب های اجتماعی
- معتادان متجاهر
- دانش اعتیاد
- مراكز ترك اعتیاد
- ساماندهی معتادان متجاهر
- اعتیاد
- پیشگیری از اعتیاد
پروندهٔ خبری
- معضل اعتیاد و ضرورت به روزرسانی قوانین سلبی