در حالی كه سن تقویمی بر اساس تاریخ تولد مشخص می شود، محققان طیف وسیعی از شاخص ها را برای تعیین سن بیولوژیكی مشخص كرده اند.

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از ساینس دیلی، مجموع نمره سن بیولوژیكی ارتباط قوی تری با سلامت جسمی و روانی نسبت به شاخص های فردی نشان می دهد.

طبق نتایج یك مطالعه جدید، امتیاز «سن بیولوژیكی» پیش بینی می كند كه مرد بودن، اضافه وزن، سیگاری بودن و افسردگی همگی در سن بیولوژیكی نقش دارند.

پیری را می توان به روش های مختلف اندازه گیری كرد. در حالی كه سن تقویمی با تاریخ تولد اندازه گیری می شود، دانشمندان طیف وسیعی از اندازه گیری ها را برای تعیین سن بیولوژیكی ایجاد كرده اند. این موارد شامل اندازه گیری طول تلومرها (كلاهك های كوچك در انتهای كروموزوم های ما كه با افزایش سن كوتاه می شوند)، تغییرات شیمیایی DNA (اپی ژنتیك) و تغییر در پروتئین ها و متابولیت های بدن ما (اقدامات پروتئومیك و متابولومیك) است.

تیم تحقیق از دانشگاه آمستردام هلند از نمونه خون نزدیك به 3000 نفر كه در مطالعه افسردگی و اضطراب هلند شركت كرده بودند، استفاده كرد. آنها از مدل سازی رایانه ای برای ایجاد شاخص های سن بیولوژیكی فردی بر اساس پنج شاخص معمول استفاده كردند: طول تلومر، اپی ژنتیك، میزان ژن ها، متابولیت ها و پروتئومیك ها. سپس پنج شاخص با عوامل مختلفی مانند جنسیت، فاكتورهای سبك زندگی و اختلالات جسمی و روانی شناخته شده مانند افسردگی مرتبط شدند.

از پنج شاخص سن بیولوژیكی، فقط سه مورد در افراد تأثیر متقابل داشتند، به طوری كه افزایش در یك شاخص به موازات افزایش در شاخص دیگر بود.

محققان پی بردند مرد بودن، داشتن شاخص توده بدنی بالا (BMI)، استعمال دخانیات و داشتن سندرم متابولیك بیشترین ارتباط را با سن بیولوژیكی پیشرفته دارد.

این تیم همچنین تأیید كرد كه افسردگی با روند سریع تر پیری اندازه گیری شده از طریق اپی ژنتیك، سطح ژن ها و پروتئومیك ها در ارتباط است. این نشان می دهد كه سن بیولوژیكی با سلامت روحی و جسمی ارتباط دارد.