دریافت اطلاعات ...
 
روابط عمومی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی
یکشنبه ۸ مهر ۱۴۰۳

قهرمانی در تراز جهانی، بزرگترین هدف خانواده خوب
 
بعد از تولد فرزند متوجه می شود بچه ای كه به دنیا آمده است، از ناحیه پا مشكل دارد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ بعد از شنیدن خبر بی هوش شود و به كما می رود. تحمل واقعیت برایش سخت است. میترا همه مراحل پزشكی را كه یك زن باردار باید انجام دهد طی كرده بود و در آزمایش ها هیچ نشانه ای از ناقص بودن فرزند هم دیده نشد. اما بعد از زایمان متوجه می شود كه نوزاد پا ندارد!

{$sepehr_media_7244800_400_300}
توصیف دوباره همه این لحظات برای این مادر بسیار سخت و غیرقابل توصیف است. او می گوید؛ بعد از زایمان تا 6 ماه نمی خواستم كسی من و فرزندم را ببیند؛ برای همین بچه را به هیچ كس نشان نمی دادم. اما یك خواب باعث شد تا به خودم بیایم! آن خواب برایم مثل تلنگر بود. به خودم گفتم من هیچ كاره ام! خدا داده است و باید برای این بچه مادری كنم.
میترا در حالی كه اشك در چشمانش حلقه زده بود ادامه داد: فكر كردن به این موضوع بود كه باعث شد با خودم كنار بیایم؛ با نگاه ها با پچ پچ ها و نیش و كنایه ها كنار آمدم و پذیرفتم كه من فرزندی دارم كه با این نقص به دنیا آمده است. حالا باید همه توانم را برای بزرگ كردنش بكار بگیرم. همسرم محسن هم همراهم بود. می خواستیم این بچه را به خوبی بزرگ كنیم. با هر سختی كه بود پروتز برای پاهایش گرفتیم و كمك كردیم تا محمد مهدی بایستد.
محسن نیز در حالی كه هنوز هم قبول كردن شرایط خاص محمد مهدی برایش سخت است؛ گفت: محمد مهدی 2 ساله بود كه شمال كنار دریا رفتیم و یك لحظه دیدم كه این بچه نیست! در ساحل به دنبالش گشتم در كمال تعجب و ناباوری دیدم كه زیر آب در حال شنا كردن است. باورم نمی شد، ولی محمدمهدی داشت شنا می كرد!
به تهران كه برگشتیم او را به كلاس شنا بردم. ابتدا مربی حاضر به آموزش دادن بچه ای كه پا نداشت نبود، من هم گفتم اجازه بدهید یك بار در آب شنا كند! همین كه شنا كردن محمد مهدی را دید، پذیرفت كه به او آموزش دهد.
حالا محمد مهدی 7 ساله است. او سنگ نوردی می كند؛ شناگر حرفه ای هست و با پنجه های آهنی می دود. مادرش میترا به همه قول مدال پارالمپیك را داده است. او می گوید: مطمئنم كه محمد مهدی می تواند روزی پرچم ایران را بالا ببرد.
محمد مهدی هم باور دارد كه می تواند قهرمان شود. او با لحنی كودكانه وسط حرف های پدر و مادرش دوید و گفت: می خواهم قهرمان شوم؛ دوست دارم پرچم ایران را بالا ببرم برای همین هم درس می خوانم و هم ورزش می كنم تا موفق شوم.
قهرمانی در پارالمپیك بزرگترین هدف این خانواده خوب است؛ هدفی بسیار دور كه با امیدواری و تلاش این خانواده برایشان بسیار نزدیك است.
   تاریخ: ۱۲:۰۲ - ۲۳/۰۸/۱۴۰۰   بازدید: ۱۵۸