به گزارش جام جم آنلاین، «زمانی كه مردم درك كنند شنوایی شان مثل اثر انگشت می ماند دیگر برای خرید سمعك به داروخانه ها مراجعه نمی كنند زیرا كه داروخانه یك مدل سمعك دارد كه آن را به همه می دهد در حالی كه وقتی برای هر فردی سمعك تجویز می كنیم 45 دقیقه زمان می برد تا سمعكش را تنظیم كنیم.» این صحبت های یك متخصص علوم شنوایی، سمعك و تعادل است كه در روز جهانی شنوایی شناسی تاكید دارد باید در این زمینه مردم را آگاه و در این باره اطلاع رسانی كرد.

سید ریحانه امینی می گوید: «شلوغی كلانشهرها و شهرها و آلودگی صوتی در این زمینه موجب شده مشكلات شنوایی جوانان به زیر 25 سال برسد به همین دلیل در جوانان و نوجوانان در فركانس های بالا اُفت شنوایی مشاهده می كنیم. همچنین استفاده از هندزفری و هدفون آسیب های شنوایی بسیاری به گوش قشر جوان وارد كرده و تقریبا هر روز مراجعه كننده ای با این مشكل دارم و فكر می كنم بهترین راهكار برای این كار استفاده از هندزفری به جای گوشی موبایل است زیرا موبایل، امواجی تولید می كند كه به مغز آسیب می رساند بنابراین توصیه می شود از هندزفری استفاده شود و حتی المقدور صدای آن را كم كنند. صدا باید ملایم و آهسته باشد و افراد ساعات استفاده از هندزفری را هم كاهش دهند.»

او بیشترین مراجعه افراد برای شنوایی شناسی را مربوط به مشاغلی می داند كه در محیط های پر سر و صدا و كارخانه ها كار می كنند: «بیماری به اسم كم شنوایی ناشی از نویز داریم كه افراد در آن اُفت شنوایی در فركانس های بالا دارند. باید به اداره كار گزارش شود این افراد در محیطی كار می كنند كه در معرض نویز قرار دارند و ساعت كاری شان كاهش پیدا كند در غیر این صورت غیر قانونی محسوب می شود. ارزیابی هم كه سالانه در كارخانه ها انجام می شود بر همین اساس است. كار دیگری هم كه در این زمینه می توان انجام داد ساختن قالب ضد سوت است كه باعث كاهش صدا در گوش می شود. بسیاری از افرادی كه در محیطهای پر صدا كار می كنند یا منزلشان كنار خیابان ها و اتوبان ها است سفارش این قالب ها را می دهند. بسیاری از كارخانه ها هم به دلیل هزینه های بالای آن، چنین قالب هایی را تهیه نمی كنند زیرا هر قالب برای دو گوش كارگر حدود 600 تا 800 هزار تومان هزینه دربر دارد به همین دلیل بسیاری از كارخانه ها ترجیح می دهند از قالب های آماده داروخانه ای كه قیمت ارزانی دارند، استفاده كنند كه كارآیی خوبی هم ندارد.»

بسیاری شنوایی شناسی (اودیولوژی) را به نام شنوایی سنجی می شناسند. این رشته، سال ها قبل در سطح كاردانی تدریس می شد اما حالا تا مقطع دكترا هم در دانشگاه ها تدریس می شود و خدمات وسیعی دارد. به گفته این متخصص علوم شنوایی، كار یك شنوایی شناس فقط نوار گوش گرفتن یا تجویز سمعك نیست بلكه هر كسی كه عدم تعادل یا سرگیجه دارد اول از همه باید به یك شنواشناس مراجعه كند. شنوایی شناسی به سه بخش تشخیصی، صنعتی و توان بخشی تقسیم می شود. شنوایی تشخیصی مربوط به انجام تست های عصبی شنوایی و هر گونه كار تشخیصی است. شنوایی صنعتی كار غربالگری افرادی كه در كارخانه های پر سرو صدا كار می كنند، انجام می دهد و قالب گوش می سازند. شنوایی توان بخشی هم تشخیص كم شنوایی كودكان را به عهده دارد و برای آن سمعك تجویز و به توانبخشی آنان كمك می كند.»

امینی به ناآگاهی افراد و بدبینی نسبت به سمعك اشاره می كند: «آنانی كه از سمعك استفاده كرده اند به دلیل سوت های آن، خاطره خوشی از سمعك ندارند زیرا سمعك شان درست تنظیم نشده بوده. برخی هم فكر می كنند همین كه نیاز به سمعك داشته باشند می توانند آن را از یك داروخانه یا یكی از مغازه های خیابان سه راه جمهوری تهیه كنند در حالی كه سمعك نیاز به تنظیم دقیق دارد تا گوش را اذیت نكند و این كار را یك شنوایی شناس انجام می دهد. شنوایی شناسی و تنظیم سمعك یك علم است و مردم باید نسبت به این موضوع آگاه باشند. سمعك یك بلندگو نیست كه صدایش كم یا زیاد شود. سمعك باید با توجه به شنوایی گوش هر فرد تنظیم شود. متاسفانه یكسری سمعك های قاچاق با قیمت ارزان وارد كشور می شود و چون بسیاری به واسطه ارزان بودن، آن را تهیه می كنند دچار مشكل می شوند و زمانی كه به ما مراجعه می كنند، متوجه می شوند این نوع سمعك اصلا مناسب گوش شان نیست. بیماری داشتم كه سمعك 15 میلیون تومانی به گوشش بود اما به دلیل آنكه خوب تنظیم نشده بود، گوشش اذیت می شد. از طرفی بسیاری بعد از احساس سرگیجه، به جای مراجعه به شنوایی شناس به دكتر مغز و اعصاب مراجعه می كنند و بعد از ماه ها و سال ها درمان بی فایده نزد ما می آیند كه مشكل شان بر طرف می شود. كمتر كسی به ذهنش می رسد كه سرگیجه ممكن است مربوط به گوش و شنوایی هم باشد. همه این موارد از ناآگاهی مردم نشات می گیرد.»

او توصیه می كند: «مسئله شنوایی از بدو تولد نوزاد قابل شناسایی است بنابراین مادران باید بدانند كه نوزادشان را به محض آنكه متولد شد نزد یك شنوایی شناس ببرند. گاهی اوقات مادران، فرزندانشان را در سن دو سالگی نزد ما می آورند و می گویند كودكشان صحبت نمی كند و ما بعد از بررسی های لازم متوجه می شویم كودك مشكل كم شنوایی مادرزادی دارد و زمانی به ما مراجعه كرده كه خیلی دیر است. كودكان زمان طلایی برای شنوایی شناسی دارند و برای انجام تست اصلا نیازی به همكاری كودك نیست و در خواب هم می توان معاینه را انجام داد. منفی بودن جواب تست شنوایی لزوما مربوط به كم شنوایی كودك نمی شود و می تواند دلایل متفاوتی داشته باشد و نیاز به تست های معینی دارد. برخی از كودكانی كه ناشنوا هستند هم نیاز به كاشت حلزون دارند و باید مراقبت ها را از 6 ماهگی شروع به كار كرد تا در سه سالگی كاشت حلزون انجام شود و كودك بتواند صحبت كند. كودكی كه خوب بشنود می تواند خوب هم صحبت كند. اخیرا مردم در زمینه شنوایی و ناشنوایی نسبت به قبل آگاه تر شده اند زیرا انجام تست شنوایی در بیمارستان ها و بعد از تولد نوزاد ضروری شده اما برخی از والدین به نتایج تست بی توجهی می كنند و وقتی به آنان گفته می شود بعد از یك سال كودكشان را بیاورند توجه نمی كنند. برخی والدین هم می گویند بچه با صدای در یا دست زدن ما واكنش نشان می داد به همین دلیل فكر نمی كردیم كه مشكل داشته باشد در صورتی كه همه این موارد می تواند به دلیل ارتعاش صدا باشد. همه نوزادان باید تا قبل از یك ماهگی تست شنوایی شده باشند.»

این متخصص سمعك و تعادل همچنین درباره شنوایی شناسی در سالمندان توضیح می دهد: «باید شنوایی شناسی از سن 60 سالگی به بعد شروع شود. بهتر است افرادی كه سابقه كم شنوایی در خانواده داشته اند از سن 50 سالگی به متخصص شنوایی شناسی مراجعه كنند. آلزایمر اولین عوارض كم شنوایی در سالمندان است چون مغز غیر فعال می شود و قسمت شنوایی به بخش مربوط به حافظه نزدیك است. وقتی به كسی گفته می شود كم شنوایی دارد نباید 10 سال بعد برای گرفتن سمعك مراجعه كند زیرا درك شنوایی فرد پایین می آید و دیگر نمی توان كمكی به او كرد. یكی از معضلات كاری ما در ایران جبهه گرفتن افراد برای دریافت سمعك است در حالی كه سمعك های امروزی قابل دید نیستند، كوچك شده اند و مشكلات گذشته مثل سوت كشیدن را ندارند.»

به گفته امینی بهترین سمعك های دنیا در ایران هم موجود است به همین دلیل نیاز به سفارش سمعك از كشورهای دیگر نیست. سمعك ها از آمریكا، سوئیس، دانمارك، آلمان و كانادا وارد می شوند. گرچه مدتی تحریم ها روی واردات سمعك تاثیرگذار بود و واردات آن كم شد اما در حال حاضر این موضوع كاهش پیدا كرده و بیشتر سمعك های موجود در ایران دانماركی و آلمانی هستند. برخی از سالمندانی كه مراجعه می كنند می گویند فرزندشان خارج از ایران زندگی می كند و می توانند برایشان سمعك بفرستند در حالی كه اصلا نیاز به چنین كاری نیست و نمی توان از گارانتی سمعك هایی كه وارد می شوند، استفاده كرد و همان سمعك ها با ارز دولتی در كشور خودمان موجود است. فقط امیدوارم قیمت این سمعك ها با ارز دولتی ثابت بماند. قیمت هر سمعك با ارز دولتی از مبلغ 5 میلیون تومان شروع می شود و اگر قرار باشد بیمار آن را با دلار 30 هزار تومان تهیه كند، قدرت خریدش كاهش پیدا می كند. اگر تحریم ها را در نظر نگیریم، بهترین سمعك ها در ایران هم قابل تهیه هستند.»

او كه 15 سال در این زمینه علوم شنوایی سابقه كاری دارد درباره آمار كم شنوایی در ایران می گوید: «در همه گروه های سنی در ایران، شیوع ناشنوایی و كم شنوایی 5.3 درصد است. در سال های اخیر كم شنوایی و ناشنوایی رشد فزاینده ای داشته است چرا كه عوامل خطر كم شنوایی و ناشنوایی روز به روز در حال افزایش است و یكی از مهمترین عوامل آن افزایش سالمندی است. از آنجایی كه كشور ما هم از كشورهایی است كه رشد جمعیت سالمندی در آن بسیار زیاد است كم شنوایی و ناشنوایی رشد چشمگیری در آن پیدا كرده است. در ایران شیوع كم شنوایی دو طرفه در نوزادان تازه متولد شده 2.7 درصد است كه اصطلاحا كم شنوایی ناتوان كننده دارند و این عدد بسیار بزرگی محسوب می شود و معادل 3500 نوزاد كم شنوا در ماه و 10 نوزاد در روز است. به دلیل آنكه ناشنوایی و كم شنوایی بار زیادی را به افراد تحمیل می كند، عوارض زیادی هم برای آنان به همراه دارد.»

منبع: ایسنا