به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، آمار های روبه افزایش طلاق، روابط نامزدی نافرجام و ارتباط خانوادگی كه در همان ابتدای كار به شكست محكوم می شوند مشخصه تعاملات نسل امروز شده است.

تا چند دهه پیش فرهنگ تعاملات مردم رنگ و بوی دیگری داشت به طوری كه حتی صحبت از جدایی و پایان رابطه كه به یكی از اتفاق های متداول جهان امروز تبدیل شده است بین افراد تابو پنداری می شد، اما چه چیزی سبب شده فرزندان همان نسل در رابطه هایشان با اقبال خوبی مواجه نشوند؟ آیا افرادی كه مصرانه روابط خویش را تحت هر شرایطی حفظ می كردند از تربیت نسلی كه بتواند به روابط پایدار برسد ناكام ماندند؟

عوامل متعددی مانند آموزش، شرایط اقتصادی، سلامت روان، تیپ شخصیتی، قابلیت افراد برای حل مسئله، جهان بینی و تغییرات اجتماع در اینكه سرانجام یك تعامل چه خواهد بود تاثیر دارد. نكته قابل توجه این است كه گرچه پایان یك تعامل بعضا با درد و رنج همراه است، اما این پایان لزوما به معنای شكست نیست و از طرفی هر زندگی مشتركی كه به انتها نرسیده موید موفقیت طرفین ان رابطه نیست چرا كه برخی تعاملات در رنجی بی پایان ادامه پیدا می كنند به این علت كه دو طرف رابطه از تغییر می ترسند و یا اساس شرایط زندگی به آن ها امان تغییر را نمی دهد.



داشتن قصد و دید مشترك به پایداری تعامل كمك می كند سالار گشتاسبی اصل، روانشناس بالینی در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره تفاوت ارتباط و رابطه اظهار كرد: بسیاری از مراجعان از این گلایه می كنند كه با وجود سنگ تمام گذاشتن در رابطه، طرف مقابل را از دست دادند.

این روانشناس بالینی گفت: من در اینجا تفكیكی بین ارتباط و رابطه قائل می شوم تا به مراجعان نشان دهم چرا تلاش های آن ها سرانجام مورد نظر را نداشته است. ارتباط در واقع تعاملی است میان 2 فرد و این تعامل تا زمانی پایدار است كه شخص بتواند از مراوده لذت ببرد (فرد به دنبال رفع مشكل نیست و تا زمانی كه همه چیز خوب است تعامل را ادامه می دهد) اما رابطه زمانی شكل می گیرد كه اشخاص به یكدیگر تعهد می دهند تا در شرایط سخت و آسان در كنار یكدیگر باقی بمانند. زمانی كه نگاه یك شخص به تعامل نگاه ارتباطی و نگاه شخص دیگر نگاه رابطه ای باشد این تعامل هیچ گاه پایدار نخواهد بود. زیرا همانطور كه در توضیحات پیشین نیز به آن اشاره شد برای پایداری تعامل نگاه هر دو شخص باید نگاه رابطه ای به تعامل باشد.



آزادی در بیان عقیده به ایجاد رابطه پایدار كمك می كند این متخصص روانشناسی اظهار كرد: مسئله دیگری كه می تواند متضمن رابطه باشد این است كه هر 2 نفر در بیان نظرات و عقاید خود احساس آزادی داشته باشند. همچنین افراد باید بتوانند انتظارت خود از رابطه را به صراحت بیان كنند، اگر انتظارات در لفافه و غیر صریح بیان شود طبیعتا این برآورده نشدن انتظار ها و انباشت ناكامی ها، ناراحتی عمیقی ایجاد می كند كه سرانجام زمانی سر باز خواهد كرد.

گشتاسبی ادامه داد: نسل امروز دنیا نسل ارتباطی است نه نسل رابطه ای چرا كه در در اكثر كشور ها افراد با یكدیگر در تعامل قرار گرفته و تا زمانی كه احساس لذت و رضایت دارند این مراوده را ادامه می دهند. اما به محض برخورد به اولین مشكل، مشكلی كه شاید 40 سال پیش اصلا مشكل محسوب نمی شد الان اشخاص سریعا تصمیم به تعویض فرد و كات كردن رابطه می گیرند.

وی افزود: نسل امروز این زحمت را به خود نمی دهد كه برای حل مشكل ایجاد شده زمان صرف كرده و به دنبال راه حل باشد. یكی از علت های این رویكرد افراد این است كه آن ها از ابتدای تعامل قصد خود را از این مراوده مشخص نمی كنند، متاسفانه در جامعه ما این مسئله كه افراد قصد خود را از رابطه صراحتا بیان كنند جا نیفتاده است و همین امر موجب ایجاد مشكلات متعدد بعدی خواهد شد.



برای موفقیت در رابطه باید خلاق بود این روانشناس گفت: مشخصه مشهود بسیاری از تعامل های امروزی این است كه افراد به قصد پر كردن خلا های روحی و عاطفی وارد تعامل های كوتاه مدت می شوند.

گشتاسبی در پاسخ به این سوال كه چرا افراد به ایجاد ارتباط های كوتاه مدت تمایل بیشتری نشان می دهند گفت: بر قراری و حفظ رابطه به بردباری، همت، تلاش، خلاقیت، آموزش و زمان بیشتری نیاز دارد، اما پایان دادن تعامل و تعویض فرد در جهان امروز به راحتی اتفاق می افتد.

وی گفت: در جهان گذشته شبكه های اجتماعی وجود نداشت، فرهنگ جامعه شكل دیگری بود و افراد دسترسی محدود تری داشتند لذا اگر مردم در تعامل به مشكل و یا حتی بن بست بر خورد می كردند با هر شرایطی تعامل خود را حفظ می كردند می توان گفت مردم جهان قدیم در گوشه ای گیر افتاده بودند.



نسلی كه تفریحش گل كوچك بود می دانست چطور صبر كند این متخصص روانشناسی بیان كرد: در گذشته ای كه لوازم تفریحی مردم دو شبكه تلویزیون در ساعاتی محدود، الك دولك، گل كوچك و هفت سنگ بود مجبور به صبر كردن بوده و آن را آموخته بودند.

گشتاسبی تصریح كرد: اما هیچ كدام از این حالت ها، نه حالت جهان دیروز و نه رویكرد نسل امروز درست نیست، سالم ترین حالت تعامل رعایت حدی وسط میان این 2 حالت است. ایران بین سنت گرایی و مدرنیته در نوسان است و هر جامعه ای برای گذار از این مرحله قربانیان بسیار می دهد؛ این شكل افراطی از روابط زودگذر از آسیب های دوران دفاعی گذار است.



بدون شناخت خود نمی توان تعامل خوبی با فرد دیگر داشت همانطور كه ادامه دادن یك تعامل صرفا به جهت ناتوانی از تغییر یا ترس از قضاوت دیگران رفتاری ناسالم است كه تبعات آن گریبانگیر فرزندان نیز خواهد شد، ارتباطات سطحی و گذرا و عادت به تعویض روابط نیز رفتاری ناسالم به شمار می رود كه آینده زندگی فرد را تحت تاثیرات جدی قرار خواهد داد.

هر انسان درون خود جهانی ناشناخته دارد و این بدیهی است كه تعامل 2 جهان كشف نشده با یكدیگر برای رسیدن به مقصدی مشترك باید مسیری را طی كند كه از سختی تهی نیست امابه نظر می رسد اولین گام طی این مسیر شناخت فرد از خود و رسیدن به قصدی مشترك با فرد دیگر است، زیرا شخصی كه خود را به خوبی نشناخته نمی تواند دیگری را بشناسد و روابطی كه با مقاصد پنهان شكل گرفته یا انتظارات از رابطه با هزاران كنایه بیان می شود محكوم به ناكامی خواهد بود.

بیشتر بخوانید:

- با همسر ایرادگیر و غرغرو چه رفتاری كنیم؟