وزیر علوم:
یادگیری در عصر كرونا تعطیلی بردار نیست
یك سال از ظهور ویروس كووید 19 گذشته است. ویروسی كه با همه كوچكی­ اش، بزرگترین نظام­ های سیاسی، اقتصادی و درمانی را به طور اساسی به چالش كشیده است. در این میان اما نهادهای مرتبط با آموزش و یادگیری شرایط بسیار ویژه ­ای را تجربه كرده ­اند.

وزیر علوم در پیامی درخصوص كنفرانس آموزش و توسعه منابع انسانی در عصر كرونا گفت: یادگیری در عصر كرونا تعطیلی بردار نیست.
منصور غلامی در پیام خود افزود: یك سال از ظهور ویروس كووید 19 گذشته است. ویروسی كه با همه كوچكی اش، بزرگترین نظام های سیاسی، اقتصادی و درمانی را به طور اساسی به چالش كشیده است. در این میان اما نهادهای مرتبط با آموزش و یادگیری شرایط بسیار ویژه ای را تجربه كرده اند. به طوری كه در برخی از كشورها از جمله كشور خودمان با وجود كاستی های فراوان در زیرساخت های فرهنگی، فنی و مدیریتی گویی ناچار شدیم ره صد ساله را یك شبه بپیماییم.
وی گفت: كمبودهای فراوان در راستای تحقق هدف های آموزشی و پرورشی داشتیم و داریم؛ طراحی های آموزشی متناسب با شرایط؛ راه درازی در پیش داشته و دارد، بدنه و كادر آموزشی قریب به یك میلیون نفری در نهادهای رسمی آموزش اساساً به این سرعت آمادگی لازم را برای ورود به این دنیای جدید نداشته و آموزش های لازم را ندیده بودند. مسائل و نقص های فنی ناشی از بستر اینترنت و پهنای باند و نرم افزارها همه به خودی خود مزید بر علت بود.
به گفته غلامی، با این احوال جریان آموزش و توسعه تعطیل نشد و تا حد زیادی توانست خود را با جریان تغییرات همسو و هماهنگ كند و این همه محقق نمی شد اگر جریان های خلاق و نوآوری و كار جهادی و مسئولانه در جای جای نظام های مرتبط با آموزش و توسعه در سطح كشور در حركت نبود و امروز جای بسی خرسندی است كه یكی از این مبتكران جریان ساز كه سكاندار آموزش و توسعه سرمایه انسانی است و در قالب انجمن علمی آموزش و توسعه فعالیت می كند، علی رغم محدودیت های فراوان، دست از تلاش و تكاپو برنداشته و در تداوم بیش از یك دهه فعالیت مستمر و مؤثر تریبون آموزش و توسعه سرمایه انسانی را برای بسط و پراكنش دانش های كاربردی در جهت توسعه یادگیری در كشور فعال نگه داشته است؛ جا دارد به نمایندگی جامعه علمی كشور پاسدار این گونه تلاش های ارزشمند و اثربخش باشم و برای متولیان آن آرزوی توفیق روزافزون كنم. وزیر علوم اظهار داشت: وقتی به مفاهیم عمیقی همچون آموزش و یادگیری می اندیشیم، آنچه مسلم است و نباید از نظر دور داشت، نیاز به یادگیری است. بر اساس تجربیات و مطالعات متعدد «یادگیری»، بزرگترین قابلیت انسان برای زندگی بهتر است؛ به عبارت دیگر همه موجودات و بویژه انسان تنها با یادگیری است كه می تواند، زیستن و چگونه زیستن را بیاموزد، از مباحث متعدد فكری و فلسفی تا روابط بین فردی و حتی مدیریت بر خویشتن همه و همه نیازمند یادگیری است و در این میان اما آنچه بیش از پیش ملموس است، شایستگی های انسان است برای تولید ثروت؛ برای توفیق در كسب و كار و همراهی برای حركت چرخ های اقتصادی كشور. وی خاطرنشان كرد: واضح است كه وقتی از سرمایه های انسانی سخن می گوییم، مقصود چكیده دانش ها و تجربیات و ویژگی های منحصر به فرد افراد جامعه است. برای این كه با كاربست آنها جریان تولید و اقتصاد كشور و سازمان های مختلف فعال در آن به سوی ارزش افزایی حركت كند و روشن است كه اصطلاح «سرمایه های انسانی» بیش از بودن؛ با شدن قرابت دارد و این یعنی انسان ها بدون آموزش و به خودی خود سرمایه نیستند بلكه باید یك جریان هدفمند، درست و بهنگام به «سرمایه شدن» انسان ها كمك كند و این جریان همان سازوكارهای آموزش و توسعه است. خواه در نهادهای رسمی آموزشی و پرورشی در سطوح مختلف از پیش دبستان تا مدارس و تحصیلات عالی و خواه در نهادهای غیررسمی آموزش و یادگیری كه در بستر جامعه در قالب مراكز آموزشی درون سازمان های دولتی و خصوصی و صنعتی و خدماتی و ... فعالیت می كنند.
وی در ادامه اظهار داشت: از آنجا كه جریان «سرمایه شدن» انسان ها كاری كلیدی و همیشگی است، كار آموزش افراد برای تبدیل شدن به سرمایه انسانی نیز كاری كلیدی و همیشگی است. لازم است در كنار توسعه یادگیری ها در جهت شكوفایی سرمایه های انسانی به دیگر انواع سرمایه های نامشهود از جمله سرمایه روانشناختی و سرمایه اجتماعی هم بیش از پیش توجه كنیم. بطور مثال در بحث سرمایه روانی كه در برگیرنده مولفه های چهارگانه امید، خوشبینی، خودكارآمدی و تاب آوری است؛ می دانیم كه این مؤلفه ها به تقویت زیرساخت های سرمایه انسانی كمك می كند و در این صورت انتظار می رود ما یك متخصص یا فرد ماهر در یك رشته خاص داشته باشیم كه ضمن تسلط به كار فنی و تخصصی خود، امیدوار هم هست، تاب آوری خوبی هم دارد و در مسیر حركت خودكارآمدی و امید را از دست نمی دهد و این همه قابل یاد دادن و یادگرفتن است.
به گفته غلامی؛ به نظر می رسد در جهانی با چالش های فراوان نظیر كرونا و .... توسعه انسان در ابعاد مختلف فنی، روانی، اجتماعی و معنوی باید در دستور كار باشد تا ضمن پیشبرد اهداف و برنامه های عادی اقتصادی، برآیند انسان های جامعه از سلامت روانی برخوردار باشند و رضایت مندی از زندگانی را در سایه توانایی درست اندیشیدن و درست تحلیل كردن به دست آورند. با تكیه بر سلاح تخصص و مهارت و صلاح اخلاق حرفه ای و سلامت معنوی نقش خود را در این جریان متغیر و پرچالش بیابند و آموختن را همواره اولین وظیفه خود بدانند و تنها در این صورت است كه جریان «شدن» در توسعه سرمایه انسانی محقق می شود. وزیر علوم بیان داشت: هر كس با هر جایگاه و سطحی از دانش و شغل و طبقه اجتماعی كه قرار دارد دمی از آموختن نیاساید؛ چرا كه افروزش و گدازش جان كه اصل و اساس هستی آدمی است تنها با آموختن محقق می شود و توجیه دیگرش كه در ارجمندی جایگاه دانش است و بالطبع این گونه اقدامات و گردهمایی های علمی، مأموریت دارند كه همین آموزه را در گوش ما بخوانند تا هیچ گاه از دانش دور نباشیم و باور كنیم كه مقام دانایی كه مسیری الهی است همواره از مسیر دانش اندوزی و یادگیری می گذرد.