به نقل از سایكولوژی نیوز، آژیرهای هشدار درباره ایمنی كودكان در خانه نشینی با شروع بیماری همه گیر كووید- 19 به صدا درآمد. برخی از خانواده ها بر این باورند كه خانه نشینی باعث شده تا كنار فرزندان وقت بیشتری داشته باشند، اما خانواده هایی بر این باورند كه همه گیری آشفتگی گسترده اقتصادی را به ارمغان آورده است. والدین به طور ناگهانی از شركت در جمع های بزرگ خانوادگی، دوستان و مراكز مراقبتی كودكان و كودكان نیز از مدرسه، دوستان و نظارت معلمان دور شدند.

محققان دریافتند كه معمولا بعد از بلایای طبیعی و ركودهای بزرگ اقتصادی بدرفتاری با كودكان افزایش می یابد. بیماری همه گیر كووید- 19 در ارتباط با بدرفتاری، مشكلات بی سابقه و كم نظیری را نمایان كرده است. این بیماری منجر به افزایش نرخ بیكاری تاریخی شده و از زمان ركود بزرگ (ركود گسترده اقتصادی جهان، یك دهه پیش از آغاز جنگ جهانی دوم) بالاترین نرخ را ثبت كرده است.

بیكاری، عدم امنیت غذایی و استرس مالی خطر بدرفتاری والدین با كودكان را افزایش می دهد. چنین فشار اقتصادی می تواند سلامت روان والدین را تحت فشار قرار دهد و عاملی برای كودك آزاری و بی توجهی بیشتر شود.

استرس به عنوان عاملی برای افزایش خطر كودك آزاری شناخته شده است. همچنین والدینی كه حمایت اجتماعی كمتری می شوند، نسبت به كودكان خود بدرفتاری و بی توجهی بیشتری خواهند داشت.

با تعطیلی مدارس، تغذیه برخی از كودكان با مشكلاتی مواجه شد و افرادی كه وابسته به وعده های غذایی مدرسه بودند، ناگهان در میان مشكلات اقتصادی با این مورد نیز درگیر شدند. والدین با رعایت خانه نشینی هم زمان با مشكلات اقتصادی مقابله می كردند و واكنش آنان نسبت به كودكان با توجه به اختلالات و مشكلاتشان بوده است.

با شیوع بیماری كووید، معلمان، پزشكان و متخصصان بهداشت روان كه بدرفتاری نسبت به كودكان را گزارش می كردند با عدم دسترسی به كودكان مواجه شدند و گزارش های رسمی بهزیستی كودكان در بسیاری از مناطق كاهش یافت و خبرها حاكی از افزایش موارد مراجعه به بیمارستان و بستری ناشی از كودك آزاری بود.

در دو بررسی جدید از اوایل بیماری همه گیر كووید محققان به نتایجی دست یافتند. در بررسی اول با شركت 450 پدر و مادر، محققان دریافتند، والدینی كه نگران امور مالی خود بوده اند، نسبت به گذشته دو برابر بیشتر گزارش كردند كه در این ایام بیشتر اوقات بر سر فرزندان خود فریاد می زنند و آنان را مورد غفلت قرار می دهند.

همچنین، والدینی كه تنهایی بیشتری احساس می كنند، تقریبا سه برابر بیشتر، كودكان را مورد غفلت قرار می دهند و از زمان شیوع بیماری همه گیر، بیش از 2.5 برابر درگیری بیشتر را گزارش كرده اند و والدینی كه نگرانی بیشتری تجربه می كنند، دو تا سه برابر بیشتر احتمال دارد كه بر سر كودكان فریاد زده و آنان را كتك بزنند و از آنان غافل شوند.

بررسی دوم كه بر اساس گزارش 106 مادر در یك مطالعه طولی ثبت شده است، نشان می دهد، مادرانی كه هنگام شیوع این بیماری برخورد، فریاد یا بی توجهی بیشتری نسبت به كودكان داشتند و مادرانی كه آسیب ناشی از تغییر شغل را تجربه كردند با توجه به معیارهای تعیین شده كودك آزاری، بالاترین امتیازها را دریافت كردند.

مادران گزارش كردند: اگر خانواده برای تغذیه كودكان در تلاش باشد با كودكان درگیری بیشتری دارد و مادرانی كه احساس تنهایی بیشتری دارند، برای تربیت كودكان با مشكلات بیشتری مواجه می شوند و گزارش هایی از آسیب، كتك، فریاد و غفلت را ارائه كردند.

نتایج تحقیقات نشان می دهد كه موارد كودك آزاری افزایش و درك صحیح والدین نسبت به كودكان كاهش یافته است. البته مهم است كه گزارش های مادران در همه گیری می تواند با موارد گذشته مقایسه شود و اگر والدینی با این مشكلات مواجه هستند با متخصص مشورت كنند.

انتهای پیام