«مهدی مومنی»، جامعه شناس و فعال زیست محیطی، در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینكه افراد زباله گرد به دنبال كسب درآمد هستند و یقیناً این فعالیت از سر اضطرار و ناچاری است، اظهار كرد: اگر فرد شغل مناسبی داشته باشد زباله گردی نمی كند هر چند درآمد خوبی داشته باشد. بنابراین شخص فقط هدف خود یعنی كسب پول را دنبال می كند ولی به لحاظ روانی در عذاب است چرا كه هیچ كس حاضر به پذیرش این خفت و خاری و پایین كشیدن عزت نفس خویش از نگاه دیگران نیست حتی می داند بیماری و عفونت ها نیز از این راه سریعتر منتقل می شود.

این جامعه شناس گفت: در اغلب موارد افراد زباله گرد معتاد هستند و چون به آخر خط رسیده اند نگران سلامتی خود نبوده و فقط به دنبال مبلغی می گردند كه از خماری دربیایند.

وی با بیان اینكه شهروندان با دیدن این تصاویر احساس شرم و گناه می كنند، گفت: كسی كه این تصویر را مشاهده می كند احساس شرمندگی می كند و می گوید چطور می توانم به آنها كمك كنم. من چقدر در ایجاد این شرایط مقصر هستم؟ و به تبع احساس خشم و عصبانیت نسبت به سیستم های اقتصادی، مدیریتی، فرهنگی و... در شخص بیننده به وجود می آید.

مومنی ادامه داد: باید سیستم های متولی سلامت به دنبال راه چاره و رفع مشكلات معیشتی باشند چرا كه این دست از مشكلات، مشكل یك فرد نیست و به همین جهت ابعاد جامعه شناختی به خود می گیرد.

وی خاطر نشان كرد: دسته ی دیگری از افراد هستند كه وضعیت اقتصادی مناسبی ندارند اما چون در جامعه آنها را نمی بینیم ذهنمان هم درگیر مشلات آنها نمی شود اما با دیدن كودكان كار، زباله گرد، متكدی، كارتون خواب، معتاد و ... ذهن و روان جامعه درگیر می شود و در ذهن افراد جامعه احساس خشم و عصبانیت و بی عدالتی ایجاد می شود. بنابراین با ایجاد خشم در فرد، احساس می كنیم جامعه پر از تبعیض است و احساس گناه به سراغ فرد می آید كه من لباس گرم می پوشم؛ غذای گرم می خورم اما یكی آن بیرون از سرما می لرزد.

این جامعه شناس با تاكید بر اینكه چنین افرادی بر سلامت روان جامعه تاثیرگذار هستند، افزود: گفته شد غالبا این افراد معتاد هستند و این امكان وجود دارد علاوه بر زباله گردی به سرقت، تخریب اموال عمومی و ... دست بزنند و به عنوان عوامل خطرساز این ترس را ایجاد كند كه شخصی كه در محله ی من چنین رفتار می كند ممكن است برای فرزند من یا اموال نیز ایجاد دردسر كند.

در ادامه مهندس «علی طاهر سارایی» اظهار كرد: این نفرات كه برای كسب درآمد اقدام به زباله گردی می كنند در واقع عمل بازیافت را انجام داده و اتفاقا از حجم زباله ها می كاهند. یعنی علاوه بر اینكه در تبدیل ضایعات به مواد دیگر كمك می كنند از میزان زباله ای كه باید بسوزد نیز كاسته می شود.

معاون نظارت و پایش اداره كل حفاظت محیط زیست استان ایلام گفت: روند جداسازی مواد بازیافتی از زباله ها توسط این افراد اشتباه است چون كه پس از جداسازی مواد بازیافتی از زباله ها، پسماندها در اطراف سطل زباله یا محل تجمع زباله ها پخش شده و علاوه بر زشت كردن محیط به انتقال بیماری و عفونت نیز كمك می كند.

وی تاكید كرد: راه حل داشتن كارخانه بازیافت و جداسازی پسماندهای تر و خشك از همدیگر به شكل صحیح از مبدا است و خانواده ها می توانند در این زمینه كمك كار باشند.

سارایی ادامه داد: اینكه جابجایی زباله ها درون سطل زباله توسط این افراد منجر به سرازیری شیرابه می شود و آن را خطرناك عنوان می كنند اینگونه نیست، چرا كه شیرابه اصلی كه خطرات زیست محیطی دارد از محل انباشت زباله های فراوان به راه می افتد و شیرابه این سطل زباله ها آنقدر نیست كه بگوییم خطر زیادی دارد.

وی با تاكید بر اینكه زباله گردی تهدیدی برای سلامت شهروندان است، گفت: شیرابه ها تولید شده از سطل های زباله در درازمدت بر سلامت تاثیر می گذارد و از جهتی پخش شدن زباله ها در اطراف می تواند از طریق حیواناتی كه از زباله ها تغذیه می كنند بیماری و آلودگی را منتشر كند.

«یوسف بانقلانی»، كارشناس مدیریت شهری شهرداری ایلام، نیز در گفت وگو با ایسنا اظهار كرد: ساعت جمع آوری زباله ها 9 شب اعلام شده و از همان ساعت نیز اقدام به جمع آوری زباله می شود اما به دلیل گستردگی سطح شهر ایلام و اینكه عملیات جمع آوری تا 5 صبح به طول می انجامد موفق به انجام این كار به صورت صددرصدی نمی شویم.

وی افزود: از30 دستگاه حمل زباله، 15 ماشین مكانیزه است كه با 50 نیروی خدماتی اقدام به جمع آوری زباله می شود.

كارشناس مدیریت شهری شهرداری ایلام با عنوان اینكه سرانه تولید زباله به ازای هر فرد 800 گرم است، خاطر نشان كرد: جمعیت شهر ایلام 193 هزار نفر است كه بیش از 155 تن زباله تولید می شود علاوه براین رقم، زباله های روستاهای هفت چشمه، بانقلان، چالسرا، بخش فاطمیه، مهدی آباد، شهرك قدس، سرطاف، بخش سیوان نیز وارد سایت زباله ایلام می شود همچنین شهر سرابله به دلیل نداشتن سایت زباله، زباله های جمع آوری شده را به سایت ایلام منتقل می كند كه با این توصیفات روزانه بین 200 تا 230 تن زباله وارد سایت زباله ایلام می شود.

وی با بیان اینكه برای راه اندازی یك خط تولید در كارخانه نیاز به ورود 200 تن زباله در روز است، ادامه داد: مراحل مقدماتی راه اندازی كارخانه بازیافت در ایلام فراهم شده است. مهم ترین مولفه ی احداث كارخانه تعیین زمین و واگذاری آن است كه پس از 5 سال، 5 هكتار زمین اختصاص داده شد و به دنبال جذب سرمایه گذاری هستیم تا علاوه بر آورده توسط سرمایه گذار همچنین وام مورد نیاز به طرح اضافه شود.

وی اضافه كرد: در صورت مشخص شدن سرمایه گذار 2 سال فرایند ساخت و تجهیز كارخانه به طول خواهد انجامید كه هم سودآوری دارد و هم ایجاد اشتغال به صورت مستقیم و غیرمستقیم خواهد داشت.

بانقلانی با اشاره به اینكه بازیافت و تفكیك زباله موجب دفع حداقلی زباله می شود، تصریح كرد: برای رسیدن به این مرحله نیازمند فرهنگ سازی و آموزش شهروندان هستیم كه در گام نخست آموزش تفكیك زباله از مبدا یعنی آشپزخانه داده می شود كه مادر خانواده در زمان مصرف مواد تر و خشك را از هم جدا می كند و پله دوم تفكیك زباله در مقصد یعنی كارخانه بازیافت صورت می گیرد كه در حال حاضر در سایت زباله ایلام به شیوه سنتی این كار انجام می شود و در زمان عبور زباله ها از روی نوار نقاله، توسط كارگران مواد از هم تفكیك می شوند ولی حجم زیادی باز زباله باقی می ماند. اما در كارخانه های بازیافت كه این تفكیك به وسیله ماشین آلات انجام می شود تنها چیزی كه به عنوان زباله باقی خواهد ماند چوب ، چرم و پارچه است و زباله های تر برخلاف شیوه سنتی تبدیل به كود و كمپوست می شود كه محصولی مناسب در حوزه كشاورزی است.

وی در ادامه بر منحصر به فرد بودن سایت زباله ایلام به دلیل قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی مناسب تاكید كرد و گفت: سایت زباله در 15 كیلومتری شهر ایلام و به دور از حوزه ی آبریز سد قرار گرفته و از دیگرویژگی های این سایت، قرار گرفتن در بین چند دره است كه نیاز به هزینه های چون عایق بندی و ... ندارد. در وضعیت فعلی كه بازیافت زباله كامل صورت نمی گیرد زباله ها را با نخاله های گودبرداری قاطی كرده تا به این شكل درصد قابل توجهی از شیرابه گرفته شود. در مرحله بعد كه زباله ها از لبه ی پرتگاه سرریز می شوند روی هم سنگینی كرده و با این روند آلودگی های زیست محیطی به حداقل می رسد.

بانقلانی در مورد زباله گردها گفت: اكثر افرادی كه مشغول جمع آوری مواد بازیافتی در سطح شهر ایلام هستند غیربومی بوده و بیشتر از استان های همجوار به اینجا آمده اند. بیشتر آنها معتاد متجاهر بوده و چون نیاز به پول دارند به این فعل كه سودآوری بالایی دارد؛ دست می زنند و چون شهرداری ابزاری برای برخورد با این افراد ندارد نمی توانیم با آنها برخورد كنیم.

وی در ادامه به یكی از طرح های عام المنفعه كه به شهرداری جهت اجرا داده شده است، اشاره كرد و گفت: در این طرح برای افراد زباله گرد مكان برای سكونت با اتاق های مجزا، امكان استحمام، غذای گرم و پزشك مقیم در نظر گرفته شده است كه كارآفرین با جمع آوری این افراد ابتدا به آنها آموزش می دهد كه چگونه مواد بازیافتی مورد نیاز را از باكس های شهرداری جدا كند؛ به اموال شهری خسارت وارد نكند؛ زباله ها را بدون پخش و پلا كردن تفكیك كند؛ تا چه قسمتی از باكس ها را جداسازی كنند كه سلامتی آنها حفظ شود و در نهایت مواد بازیافتی را به كدام مركز جمع آوری تحویل دهند كه با نرخ مصوب از آنها خریداری كنند.

بانقلانی اضافه كرد: این طرح به شورای شهر جهت بررسی و تصویب داده شده است تا پس از آن به فرمانداری ارجاع داده شود و در صورت تصویب به اجرا دربیاید در این طرح كه به خوبی در اهواز اجرا شده و بازخوردهای خوبی هم داشته است علاوه بر اینكه این افراد مكانی برای سكونت خواهند داشت و مقداری از آسیب های اجتماعی كاهش پیدا خواهد كرد، سلامتی این افراد تامین می شود و به صورت مصوب درآمد نیز خواهند داشت و دیگر شاهد چنین صحنه های ناراحت كننده ی نخواهیم بود كه فردی تا كمر در زباله خم شده باشد و روزی فرزندان را در میان زباله های مردم جستجو كند.

انتهای پیام