تهیه كننده فیلم كوتاه داستانی " در خود مانده " كه دارای بازیگری از طیف اتیسم است:

گسترش تحقیقات و تربیت نیروی متخصص در زمینه هنردرمانی و توانبخشی افراد دارای معلولیت، لازم است

امیرفرزام دهنوی تهیه كننده فیلم كوتاه "در خود مانده " كه دارای بازیگر هنرمندی از طیف اتیسم است، گفت: با توجه به آمار افراد دارای معلولیت در كشور، باید تربیت نیروی هنردرمانگر، تحقیقات و مطالعات در زمینه هنردرمانی افراد دارای معلولیت، در دانشگاه ها و مراكز آموزش عالی گسترش یابد.

وی پس از اكران روز گذشته این فیلم در موزه سینمای ایران و استقبال گروه های مختلف هنری و حوزه توانبخشی از این فیلم، به خبرنگار وبدای دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی افزود: فیلم " درخود مانده " با هدف فرهنگ سازی درباره چگونگی استفاده از هنردرمانی، موسیقی درمانی و توانبخشی در بهبود علائم كودكان مبتلا به اختلال طیف اتیسم ساخته شده است، و معتقدم كه تاثیرات سینما و تلویزیون بر تغییر نگرش جامعه به افراد دارای معلولیت بسیار مهم است و برای رونق هر چه بیشتر فیلمسازی با موضوعات توانبخشی و هنردرمانی، اقدامات زیربنایی لازم است.

دهنوی در ادامه گفت: اگر در مراكز آموزش عالی و دانشگاه ها، گروه ویژه ای برای ساخت فیلم هایی با رویكرد توانبخشی در حوزه معلولیت ها تشكیل شود، شاهد اتفاقات خوبی در این حوزه خواهیم بود و با توجه به اینكه دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، قطب توانبخشی در كشور است، بسیار پسندیده است كه این دانشگاه از تولید فیلم و پژوهش هایی در این خصوص، حمایت نماید.

وی گفت: كشورهای پیشرفته دنیا به ساخت فیلم در این حوزه اهتمام ویژه دارند. آثار نمایشی و تلویزیونی برای برخی از افراد دارای اختلال و معلولیت مثل طیف اتیسم، سندرم داون و بخصوص ناشنوایان و ... ، مهم ترین ابزار آموزشی محسوب می شود. و این درحالی است كه افراد دارای معلولیت در كشور ما، از كمترین امكانات مانند " زیرنویس برای برنامه های شبكه های مختلف تلویزیون و یا برای فیلم ها در سینماها " برخوردار نیستند.

دهنوی كه فارغ التحصیل رشته مددكاری اجتماعی نیز می باشد، تصریح كرد: آثار نمایشی در آرامش افراد دارای اختلال و معلولیت، حرفه آموزی این افراد كه دارای استعداد هنری هستند، ایجاد اشتغال پایدار برای آنان، فرهنگ سازی و افزایش آگاهی مردم در ارتباط با این افراد مؤثر است. ضمن آنكه آثار نمایشی می تواند توانایی ها و ظرفیت های این افراد را به همگان معرفی كند، و در عین حال، چهره ای پویا و فرهنگی از جامعه عرضه كند. چرا كه شاخص یك جامعه ایده آل در دوره جدید، میزان اهتمام مردم و قوانین به افراد دارای اختلال و معلولیت است و ساخت فیلم در معرفی این ظرفیت، مؤثر است.

تهیه كننده فیلم كوتاه " درخود مانده " اظهار داشت: رسانه های همگانی به دلیل تأثیرگذاری عمیق اجتماعی و فرهنگی، از ارزش ویژه ای برخوردارند، و سینما به عنوان نخستین وسیله ارتباط جمعی كه باعث شكل گیری مخاطبان شده است، به صورت ابزار تقویت و انتقال ارزش های فرهنگی و اندیشه ها شناخته شده است.

وی با تاكید بر ضرورت تلاش رسانه ها در انعكاس تصویری مبتنی بر واقعیت، كه البته روند صعودی طی می كند، افزود: سینما، به عنوان یك منبع بزرگ اطلاعات در مورد معلولیت، نمایش و بازنمایی آن، نقش اساسی در چگونگی موقعیت افراد دارای معلولیت در جامعه و درك و آگاهی جامعه از معلولیت دارد.

دهنوی ادامه داد: باید تصاویر مبتنی بر واقعیت و صحیح از زندگی و توانمندی های افراد دارای معلولیت كه درگیر كارهای روزمره هستند، نمایش داده شود، و این افراد خود نیز باید برای معرفی توانمندی های خود و اصلاح ذهنیت جامعه، تلاش كنند.

وی تاكید كرد: امروزه در دنیا و طبق استانداردهای جهانی، معلولیت از یك مساله فردی، به یك مساله اجتماعی تبدیل شده است، چرا كه پدیده معلولیت، یك موضوع شخصی، یا نهایتاً مساله وابسته و مرتبط به فقط خانواده آن فرد نیست، اما متاسفانه در جامعه ما، بار سنگین این موضوع تنها بر دوش خانواده گذاشته می شود.

این درمانگر حوزه رفاه و سلامت اجتماعی افزود: مسلما خانواده نمی تواند به تنهایی ازعهده مشكلات و چالش های مربوط به فرد معلول خانواده برآید، در نتیجه، هم خانواده دچار مشكلات عدیده ای می گردد و هم به جای آنكه معلولیت فرد تقلیل یابد، مشكل وی به عنوان ضعف و ناتوانی فردی تلقی می شود و این موضوع كه «تو معلول هستی»، «تو ناتوانی»، «تو باید به دیگری تكیه كنی» به وی القا خواهد شد.

دهنوی بیان كرد: تردیدی نیست كه هرگونه سیاستگذاری جامعه در این خصوص بیانگر نوع بنیان های ذهنی مسئولان و میزان توجه آنان به استانداردهای جهانی در خصوص افراد دارای معلولیت می باشد.

وی تصریح كرد: در مجموع، برای تغییر نگاه جامعه به افراد دارای معلولیت و چگونگی پذیرش آنان ، نیاز به فرهنگ سازی، بویژه از طریق سینما و فیلمسازی است، و نهادهای متولی باید این مهم را سرلوحه سیاست ها و فعالیت های خود قرار دهند.

وی با تاكید بر نقش همه افراد جامعه در تغییر نگاه و فرهنگ سازی در برخورد و ارتباط صحیح با افراد دارای معلولیت، افزود: مسئولیت جمعی افراد جامعه نسبت به فرد دارای معلولیت بر كسی پوشیده نیست و در مسیر ثواب و نوع دوستی، اگر نهاد های فرهنگی جامعه، بخشی از بودجه های جاری خود را به تولید و ساخت فیلم در خصوص فرهنگسازی، هنردرمانی و توانبخشی طیف اتیسم و دیگر اختلالات و معلولیت ها اختصاص بدهند، شاهد جریانات ارزشمندی در سطح جامعه خواهیم بود.

گفتنی است؛ فیلم 15 دقیقه ای « درخود مانده » با موضوع " هنردرمانی و توانبخشی كودكان اتیسم و چالش های خانواده های این كودكان "، دغدغه ها و درگیری های پیچیده خانواده های دارای فرزند مبتلا به اختلال طیف اتیسم را به نمایش در آورده، و كودك بازیگر هنرمند اصلی فیلم، به واقع، دارای اختلال اتیسم می باشد.

این فیلم كوتاه، مقام اول بخش فیلم های كوتاه داستانی جشنواره بین المللی سیمرغ سال گذشته را به دست آورده و فیلمنامه این اثر هم كه حاصل همكاری امیرحسین سرمدی و امیرفرزام دهنوی می باشد، رتبه دوم فیلمنامه در بخش فیلم های كوتاه داستانی جشنواره بین المللی سیمرغ در سال 98 را از آن خود كرد، و یكی از فیلم های راه یافته به بخش نهایی پنجمین جشنواره بین المللی فیلم كوتاه پرواز بود.

این فیلم، به تهیه كنندگی "امیرفرزام دهنوی" دانش آموخته رشته كارگردانی نمایش، به كارگردانی "امیرحسین سرمدی"، با بازی " مانیا علیجانی، محمد انصاری، هانیه غلامی، ندا دیبا، امیرعلی شفیعی و كاوه مقدم "، و با همكاری " پویان شعله ور، رامین ابوالصدق، میلاد موحدی، حجت بابایی، آریو متوقع، شهاب امیری و غزل آلوسی "، ساخته شده است.

انتهای پیام/

تهیه و تنظیم خبر: گلرخ - نعیمی پور