به گزارش ایسنا و به نقل از ساینمگ، پژوهشگران "دانشگاه آكسفورد"(University of Oxford)، یك پروتز جدید دست ساخته اند كه با نیروی حاصل از تنفس كاربر كنترل می شود.

این دستگاه سبك وزن و ساده می تواند جایگزینی برای پروتزهای دارای سیم باشد كه ابتدا در اوایل قرن نوزدهم توسعه یافتند. این پروتز به ویژه برای افرادی كه خیلی جوان هستند یا به هر دلیلی نمی توانند از یك سیستم ناخوشایند دارای سیم استفاده كنند، مناسب است.

پروفسور "جرون برگمان"(Jeroen Bergmann)، استاد بخش علوم مهندسی دانشگاه آكسفورد و از پژوهشگران این پروژه گفت: دستگاه تنفسی ما، یك گزینه جدید را ارائه می دهد كه می تواند بدون محدود كردن حركات بدن كاربر استفاده شود. این یكی از نخستین روش های طراحی جدید برای كنترل یك پروتز مبتنی بر نیروی بدن به شمار می رود كه از زمان ظهور سیستم مبتنی بر سیم در بیش از دو قرن پیش ارائه شده است.

اگرچه چندین گزینه متفاوت پروتز وجود دارند اما در توسعه روش های جدید كنترل دستگاه های مبتنی بر بدن، پیشرفت كمی در مقایسه با پروتزهای پیچیده مبتنی بر نیروی بیرونی حاصل شده است.

پركاربردترین پروتز اندام فوقانی، سیستم مبتنی بر سیم است كه به دلیل هزینه های نصب و نگهداری حرفه ای، حفظ آن در محیط هایی با منابع كم، بسیار پرهزینه است.

این روش جدید، یك دستگاه جایگزین مبتنی بر انرژی بدن را برای كاربران ساكن در شرایطی ارائه می كند كه هزینه، نگهداری، راحتی و سهولت استفاده، از ملاحظات اولیه در آنها به شمار می روند.

كاربران با تنظیم تنفس خود، نیروی یك توربین كوچك را تامین می كنند كه می تواند حركات انگشت مصنوعی را به دقت كنترل كند. حجم هوای مورد نیاز برای تغذیه دستگاه، قابل دستیابی است و چرخ دنده نیز سرعت عمل را تعیین می كند.

این دستگاه به سیم نیازی ندارد، سبك وزن است و می تواند برای كودكان و نوجوانانی مناسب باشد كه هنوز در حال رشد هستند. در مقایسه با سایر پروتزها، كمترین میزان نگهداری و آموزش مورد نیاز است كه به سهولت استفاده از آن كمك می كند.

پژوهشگران برای اصلاح و توسعه این سیستم، با یك موسسه خیریه انگلیسی موسوم به "لیمبو"(LimbBo) همكاری می كنند.

"جین هویت"(Jane Hewitt)، از مسئولان لیمبو گفت: یكی از اهداف ما در بنیاد لیمبو این است كه اطمینان حاصل كنیم كه فرزندان ما به هر وسیله ای كه به زندگی روزمره آنها كمك می كند، دسترسی داشته باشند. هیچ كدام از تفاوت های دو اندام، مشابه نیستند و آنچه به یك كودك كمك می كند، ممكن است برای دیگری مناسب نباشد. در حال حاضر، گزینه هایی در مورد پروتز وجود دارند اما هنوز هم كودكانی هستند كه به روش كاملا متفاوتی نیاز دارند. فقدان مفصل آرنج در بسیاری از آنها، دسترسی به وسایل مصنوعی را به شدت محدود می كند. بنابراین، ما از فرصت همكاری با پروفسور برگمان برای بررسی روش های مختلف استقبال كردیم. این یك پیشرفت هیجان انگیز برای فرزندان بسیاری از ما به شمار می رود.

وی افزود: ما از این پژوهش به عنوان رویكردی كاملا متفاوت برای توانمند ساختن فرزندان در برخورداری از كمك یك پروتز مانند این نمونه استقبال می كنیم. عنصر انتخاب مهم است و ما از هر طرح تحقیق و توسعه ای كه این امكان را فراهم كند، به طور كامل حمایت خواهیم كرد. ما باور داریم كه گروه دانشگاه آكسفورد به واسطه مشاركت دادن ما در این بحث ها، واقعا بهترین ها را برای فرزندان ما می خواهد.

سخنگوی یك سازمان غیردولتی مستقر در هند موسوم به "موبیلیتی ایندیا"(Mobility India) كه با این گروه پژوهشی در مورد آزمایش كاربر همكاری می كند، گفت: پروتز تنفسی این قابلیت را دارد كه گزینه های پروتز را برای كودكان و نوجوانان، به ویژه در هند و سایر كشورهای در حال توسعه كه فاقد فناوری مناسب هستند، گسترش دهد.

این پژوهش، در مجله "Prosthesis" به چاپ رسید.

انتهای پیام