حجت الاسلام و المسلمین مهدی هادی شامگاه دیروز (9 مردادماه) در كارگاه آموزش حقوق اطفال، كودكان و نوجوانان ویژه مدیران و كاركنان بهزیستی استان زنجان در تشریح اهمیت و ضرورت شناخت وضعیت های مخاطره آمیز، اظهار كرد: قانون حمایت از اطفال و نوجوانان در سال 1399 به تصویب رسید و لازم الاجرا شد كه این قانون نقطه عطفی در تاریخ حقوق كودكان ایران به شمار می رود.

وی افزود: قانون حمایت از اطفال و نوجوانان ظرفیت بالایی دارد كه وجه حمایتی آن نیز بسیار پررنگ بوده و این قانون جدیدترین قانونی است كه در مورد كودكان نوشته شده و دستگاه های مختلف اعم از وزارتخانه ها و سازمان ها را درگیر كرده تا با هم برای بهبود وضعیت كودكان اقدام كنند.

این مسئول با بیان اینكه در قانون حمایت از اطفال و نوجوانان 51 ماده وجود دارد كه ماده 3 مركز ثقل قانون حمایت از اطفال و نوجوانان است، تصریح كرد: مهم ترین ماده قانون حمایت از اطفال و نوجوانان ماده 3 است كه وضعیت مخاطره آمیز را تعریف كرده و مصادیق وضعیت مخاطره آمیز را نیز بیان می كند.

هادی با بیان اینكه در قانون 14 مصداق در 14 بند به عنوان وضعیت های مخاطره آمیز ذكر شده كه برای این وضعیت مخاطره آمیز دو راه حل بیان می شود كه یكی از آن ها بحث مداخلات و یكی بحث حمایت ها است، ادامه داد: قانون مهمی در سال 1399 تصویب شد كه مهم ترین ماده آن ماده 3 است كه بیانگر وضعیت های مخاطره آمیز بوده و در كنار این وضعیت، مهم ترین موضوعی كه با آن مواجه هستیم، وجود نهاد یا سازمانی به نام سازمان بهزیستی و ادارات متناطر در استان ها است.

رئیس پژوهشگاه قوه قضائیه با بیان اینكه به جرأت می توان گفت كه اگر قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و نیز آیین نامه ها و قوانین مختلف مربوط به اطفال و نوجوانان را در نظر بگیریم، در صورت حذف نام سازمان بهزیستی عملاً قانونی برای اجرا وجود ندارد، عنوان كرد: بهزیستی، مهم ترین سازمانی است كه در حمایت از اطفال و نوجوانان نقش ایفا می كند.

وی خاطرنشان كرد: در ماده 6 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، سه تكلیف برای بهزیستی مشخص شده و این سازمان تنها نهادی است كه قانون گذار همه نهادها و وزارتخانه ها را مكلف كرده تا با آن همكاری كنند، زیرا سازمان بهزیستی و نهادهای استانی آن متولی اصلی وضعیت كودكان در شرایط مخاطره آمیز هستند كه این یك جایگاه ویژه است.

انتهای پیام