تهران- ایرنا- شیوع ویروس كرونا در قرن بیست و یكم، بعنوان یك نقطه عطف، جهان را به دو بخش قبل و بعد از كرونا تقسیم كرده و در این میان یكی از مهم ترین تغییرات ایجاد شده در زندگی انسان قرن بیست و یكم، فراگیر شدن دوركاری است كه افزایش تورم جهانی هم مزید برعلت شده تا هر رو به شمار متقاضیان دوركاری افزوده شود.

به گزارش ایرنا، شیوع ویروس كرونا تاثیرات بسزایی را بر روی سب زندگی و فعالیت های شغلی در بلندمدت ایجاد كرده است. پاندمی كرونا تنها یك تهدید برای سلامت و جان انسان ها نبود بلكه با تحمیل كردن قرنطینه های شدید بر همه كشورهای جهان، بلای جان صنعت و اقتصاد جهانی شد و تورم شدید، افزایش بی سابقه هزینه های زندگی بویژه افزایش قیمت مواد غذایی و سوخت را بدنبال داشت.

با افزایش هزینه های زندگی، تمایل هم كاركنان وكارفرمایان در نقاط مختلف جهان به دوركاری در زمینه هایی كه امكان آن وجود داشت، افزایش یافت.

پدیده دوركاری به عنوان میراث كرونا برای جهان قرن 21، اگرچه شاید فوایدی به دنبال داشت و در برخی زمینه تجربه ای جدید و كاملا موفق بود اما حضور بیش از حد در خانه یا به عبارتی خانه نشین شدن مردم، خود یكی از مهم ترین آسیب های اجتماعی و روانی ناشی از دوركاری به شمار می رود.

هرچند بسیاری از شركت های مستقر در آسیا از ماه ژوئن (خرداد-تیر) كارمندان خود را به دفاتر فراخوانده اند اما با توجه به شیوع ویروس كرونا، دوركاری به یكی از واقعیت های اجتماعی و زندگی مردم در آسیا تبدیل شده است.

بسیای از شركت ها ساعات كاری انعطاف پذیر برای كارمندان خود طراحی كرده اند تا حداقل نیمی از آنها بتوانند از خانه به فعالیت خود ادامه دهند و بقیه به دفاتر برگردند. به این ترتیب از شلوغی محل كار نیز كاسته می شود.

سازمان بین المللی كار پیشتر در گزارشی با عنوان «دوركاری در دوران كرونا و پساكرونا» نوشت: اگر چه بر اساس گزارش تارنمای آماری «یورو استات» شمار افرادی كه به صورت نیمه وقت و یا تمام وقت دوركاری انجام می دهند در سال های اخیر به تدریج افزایش یافته است اما بی تردید شیوع جهانی این ویروس همچون كاتالیزور موجب تسریع فرآیند به كارگیری و اتخاذ تدابیر دوركاری توسط كارفرمایان شد. به بیان دقیق تر، كووید-19 نشان داد كه كار از منزل، ابزار مهمی در جهت تضمین تداوم فعالیت مشاغل است.



مصادیق دور كاری در جهان

بر اساس این تحقیقات صورت گرفته، كشورهای فنلاند، سوئد، دانمارك، سوییس، استرالیا، بلژیك، آمریكا، انگلیس، سنگاپور، هلند، نیوزلند، كانادا، استونی، كره جنوبی، چین، آلمان، ایرلند، فرانسه، ژاپن، اتریش، اسپانیا، جمهوری چك، آفریقای جنوبی، مالزی، تركیه و لهستان زیربنای مناسبی برای دوركاری دارند و برخی كشورها مثل شیلی، هند، فیلیپین، اندونزی، تایلند، مكزیك، آرژانتین، برزیل، كلمبیا، بلغارستان، پرتغال و یونان هم زیربنای نسبتا ضعیف تری برای دوركاری دارند.

نشریه استریت تایمز نیز پیشتر در گزارشی به چالش كشورهای آسیایی در حوزه دوركاری پرداخته و نوشت، هرچند بسیاری از شركت های مستقر در آسیا از ماه ژوئن (تیر ماه) كارمندان خود را به دفاتر محل كار فراخوانده اند اما با توجه به شیوع ویروس كرونا، دوركاری به یكی از وجوه كاری در آسیا تبدیل شده است.

88 درصد شركت های بزرگ ژاپنی با دوركاری سازگار شده اند. در این كشور حتی با وجود آنكه قرنطینه از ماه ژوئن لغو شده اما شركت های تولید كننده تجهیزات الكترونیكی مانند فوجیتسو، هیتاچی، شركت های ساختمانی گروپ لیكسیل و حتی شهرداری توكیو دوركاری را به عنوان یك هنجار جدید اجرا می كنند. این در حالی است كه فقط 46 درصد شركت های كوچك و متوسط ژاپنی روند دوركاری را برای كارمندانشان اجرا می كنند.

در هند 85 درصد كارمندان بخش فناوری اطلاعات از خانه به فعالیت مشغول هستند. شركت سرویس های مشاوره تاتا (بزرگترین كارفرمای حوزه فناوری اطلاعات درهند) اشاره كرده حدود سه چهارم از 500 هزار نیروی انسانی این شركت تا 2025 میلادی به دوركاری ادامه می دهند

باید در نظر داشت فرهنگ كاری میان مردم آسیا به ارتباط رودرو وابسته است، بنابراین ادامه فعالیت به شیوه عادی و حضوری نیز چندان عجیب نیست.

همچنین بر اساس جدیدترین نظرسنجی صورت گرفته در سنگاپور، از هر 5 كارگر در این كشور دو نفر خواستار دوركاری هستند.

به گزارش پایگاه خبری «استریتس تایمز» سنگاپور، دست كم 80 درصد از 1000 كارگر شركت كننده در این نظرسنجی گفته اند خواستار ایجاد انعطاف بیشتر در ساعات كاری خود هستند و 41 درصد می گویند اگر در ساعات كاری آنها انعطاف لازم از نظر ساعات كاری وجود نداشته باشند، از پذیرش آن فرصت شغلی خودداری می كنند.

همچنین 27 درصد از افراد شركت كننده در این نظرسنجی می گویند اگر انعطاف لازم از نظر ساعات كار و مكان شغل آنها وجود نداشته باشند، استعفا می دهند.

بر اساس این گزارش بیش از 52 درصد از افراد شركت كننده در این نظرسنجی خواستار دوركاری شده اند. نتایج این نظرسنجی همچنین نشان می دهد بیش از 41 درصد از كاركنان در سنگاپور می گویند ترجیح می دهند بیكار شوند اما رضایت شغلی داشته باشند.



فرصتها و چالش های دوركاری در جهان

افزایش تورم ، افزایش بهای سوخت و به تبع آن، بالا رفتن هزینه های ترددو حمل و نقل، تمایل بسیاری از شركت ها و كار فرمایان به تبدیل كردن ساختمان ها و دفاتر محل كار كاركنان خود به حداقل اندازه ممكن باهدف كاهش هزینه ها، تمایل مردم به عدم گذراندن زمان طولانی در مسیر رفت و برگشت به محل كار، تمایل زنان شاغل به حضور بیشتر در خانه و تقویت ارتباط عاطفی میان مادران شاغل و فرزندانشان كه در شرایط عادی، نمی توانند آن گونه كه باید از كودكانشان مراقبت كنند، تمایل برخی دولت به كاهش تردد مردم با هدف كاسته شدن از ترافیك های پرحجم و آلوده كننده و ... تنها برخی از موارد استقبال از دوركاری میان مردم در بسیاری از نقاط جهان شده است هر چند بسیاری از كارشناسان، انتقادهایی به ترویج بیش از حد دوركاری و به ویژه تاثیر نه چندان مطلوب دوركاری در حوزه آموزش(مجازی شدن مدارس و دانشگاه ها) دارند.

با وجود نمونه هایی از عملی شدن دوركاری در آسیا، اما این روند در بخش هایی از آسیا با چالش روبرو شده است.

به عنوان مثال زیربنای دیجیتال در كشورهایی مانند اندونزی و فیلیپین از تغییر یكباره به دوركاری پشتیبانی نمی كند زیرا این كشورها با چالشهایی مانند ضعیف بودنسیگنال تلفن، موبایل و اینترنت روبرو هستند.

این در حالیست كه به باور بسیاری از كارشناسان، دوركاری سبب ایجاد تحول در زیرساخت ها و خدمات شهری در بسیاری از كشورها شده است.

به عبارت دیگر، مراكز فیزیكی كاری به تدریج در حال از دست دادن اهمیت خود هستند ومدیران شهری به جذب هر چه بیشتر كاركنان دیجیتالی روی می آورند تا از این طریق، به بهبود كیفیت زندگی شهری به واسطه بهره وری از تكنولوژی های روز دنیا كمك كنند.

مدیران در شهرهای هوشمند جهان بر كاربرد روزافزون ابزارها، سنسورها و سیستم های هوشمند متمركز می شوند و به طور همزمان، از تكنولوژی ها و اطلاعات پیشرفته روز دنیا برای پیاده سازی تصمیم ها و نوآوری های خود در راستای افزایش رفاه تمام ساكنان بهره می گیرند. به نظر می رسد افرادی كه پس از شیوع بیماری كووید -19 به دوركاری روی آورده اند، از وضعیت كنونی كاری خود احساس خرسندی می كنند و این در حالی است كه مدیران شهرهای هوشمند نیز مزایایی نظیر تسهیل یكپارچگی جوامع محلی، زمینه سازی برای انجام فعالیت های كاری به شیوه ای سرگرم كننده، تأمین سیستم های مراقبت سلامت مناسب، افزایش قابلیت دسترسی به اطلاعات و در نهایت، ارائه خدمات دیجیتالی بهتر را برای كاركنان راه دور خود فراهم آورده اند.

به هر روی، آنچه در بعد از شیوع كرونا به واقعیتی غیر قابل انكار تبدیل شده این است كه این اتفاق جهانی، مفهوم كار كردن را تغییر داده است و تاثیرات ناشی از آن در جوامع برای سال ها بر جای خواهد ماند. البته این به معنای از بین رفتن دفاتر كاری نیست. تجربیات نشان می دهد كه دوركاری به نفع اكثر كسب وكارها است و احتمالا بیشتر افراد به دوركاری در آینده روی خواهند آورد.

همچنین این روش كار جدید برای هر فرد یا كسب وكاری مناسب نیست. در این وضعیت، عده ای از كارمندان دوركار، پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته درحالی كه بعضی از كارمندان اصلا دوركاری را نمی پسندند و به هیاهو و روابط انسانی موجود در محل كار عادت دارند. گروهی از كسب وكارها خود را با شرایط جدید به آسانی وفق داده اند اما مشاغلی كه بیشتر در زمینه مشتری مداری و فروش فعالیت دارند به دلیل عدم وجود ارتباط مستقیم، انرژی لازم برای ادامه فعالیت را نخواهند داشت. در آینده، بیشتر افراد تمایل به ماندن در خانه و دوركاری خواهند داشت. دفاتر هر چند در شكل جدید، شاید كوچك تر یا انعطاف پذیرتر از فضای گذشته فعالیت خواهند كرد و كسب وكارها تركیب عالی از همكاری مجازی و حقیقی خواهد بود.

فرهنگ كاری میان مردم آسیا كه عموما مردمی خونگرم شناخته می شوند، به ارتباط رودررو و روابط نزدیك اجتماعی و انسانی وابسته است، بنابراین ادامه فعالیت به شیوه عادی، نیز چندان عجیب نیست. در هرحال بسیاری از كارشناسان معتقدند دوركاری یا كار از خانه روشی موثر است كه به شركت ها كمك می كند با همه گیری مقابله كنند.

برچسب ها
- اینترنت
- دور كاری
- محدودیت های كرونا