محققان با استفاده از فناوری تصویربرداری پیشرفته، رابطه بین میزان خستگی شناختی با تغییرات ریزساختاری مغز در افراد مبتلا به ام اس را بررسی كردند.



مطالعه ای با استفاده از آخرین تكنیك های تصویربرداری عصبی در مركز Ortenzio انجام شد كه صرفاً به تحقیقات توانبخشی اختصاص دارد.

محققان بنیاد كسلر با استفاده از فناوری تصویربرداری عصبی انتشار پیشرفته ، رابطه بین میزان خستگی شناختی با تغییرات ریزساختاری مغز در افراد مبتلا به مولتیپل اسكلروزیس را بررسی كردند.

یافته های آن ها به پر كردن شكاف در درك كنونی از چگونگی تأثیر آسیب شناسی مغز بر ایجاد خستگی در طول زمان كمك می كند.

این پژوهش در Frontiers in Neurology در مقاله ""ارتباطات ریزساختار ماده سفید و گانگلیون پایه به میزان خستگی شناختی در مولتیپل اسكلروزیس"" گزارش شد و در مركز تصویربرداری عصبی Rocco Ortenzio در بنیاد كسلر (Kessler) انجام شد كه صرفاً به تحقیقات توانبخشی اختصاص دارد.

شركت كنندگان 62 فرد مبتلا به ام اس عود كننده بودند.

همه پرسشنامه های تكمیل شده برای اندازه گیری افسردگی، اضطراب حالت و خستگی انجام شد.

شركت كنندگان تحت یك كار شناختی خسته كننده قرار گرفتند.

محققان علاوه بر اندازه گیری میزان خستگی شناختی ، حجم و عملكرد كل ضایعه مغزی را در طول كار القای خستگی اندازه گیری كردند.

دكتر رومان ، محقق ارشد انجمن ملی ام اس در بنیاد كسلر، می گوید: ما دریافتیم كه میزان شناختی مربوط به دستگاه های ماده سفید است كه بسیاری از آن ها با عقده های قاعده ای یا آنچه ما به عنوان «شبكه خستگی» پیشنهاد كرده ایم مرتبط است.

ماده ی سفید (White matter) به نواحی از دستگاه عصبی مركزی (CNS) گفته می شود كه عمدتاً از آكسون های میلینی كه به آن تنه های عصبی نیز گفته می شود، تشكیل شده است.

زمانی تصور می شد كه این بافت ، یك بافت منفعل است ، در حالی كه اكنون مشخص شده كه بر روی یادگیری ، عملكردهای مغزی، تعدیل توزیع پتانسیل های عمل ، بازپخش و هماهنگی ارتباطات بین نواحی مختلف مغز، مؤثر است.

این یافته ها ما را به درك اینكه چگونه آسیب شناسی مغز بر تجربه در لحظه تأثیر می گذارد ، نزدیك تر می كند.

این مطلب ، برای توسعه مداخلات مؤثر برای مدیریت خستگی ناتوان كننده ام اس و سایر شرایط عصبی اساسی است.

منبع: سایت مدیكال اكسپرس
ترجمه: باشگاه خبرنگاران