معلولان آسیب دیده نخاعی این روزها مجبور هستند كه برای نیازهای بهداشتی خود و اجابت مزاج به اندازه یك پایه حقوق هزینه كنند؛ گاهی هم ماجرا از این غم انگیزتر می شود و استفاده چندباره از لوازمی كه یك بار مصرف هستند، عفونت های متعدد برایشان به ارمغان می آورد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی ایسكانیوز ، روز جهانی معلولان نزدیك است اما برای كسانی كه زندگی اشان روی یك تخت می گذرد و مجبور هستند كه برای تهیه حداقل نیاز خود هزینه های سرسام آور بپردازند، روز جهانی فقط یادآوری درد است و زخمی كه دوباره سرباز می كند و حجمی از چركابه و خون از آن بیرون می ریزد.

معلولان آسیب دیده نخاعی این روزها مجبور هستند كه برای نیازهای بهداشتی خود و اجابت مزاج به اندازه یك پایه حقوق هزینه كنند؛ گاهی هم ماجرا از این غم انگیزتر می شود و استفاده چندباره از لوازمی كه یك بار مصرف هستند، عفونت های متعدد برایشان به ارمغان می آورد.

زخم بستر و پمادهایی كه تحت پوشش بیمه نیستند مینا ساكن گیلان است، او می گوید كه در طول روز بارها به استفاده از لوازم بهداشتی نیاز پیدا می كند اما هزینه این لوازم افزایش زیادی داشته است. مینا در این باره به ایسكانیوز گفت: گاهی مبتلا به زخم بستر می شویم و باید برای تهیه پمادها و داروهای مورد نیازمان مبالغ زیادی هزینه كنیم؛ این پمادها تحت پوشش بیمه هم نیستند. هر بسته پوشك نزدیك به 210 هزار تومان هزینه دارد، چطور این هزینه را تقبل كنیم؟ هر هفته یك بسته مصرف می شود و در مجموع ماهانه حداقل 600 هزار تومان باید فقط برای خرید پوشك هزینه كنیم كه بهزیستی هم فقط 300 هزار تومان كمك می كند.

او می گوید كه حق پرستاری بهزیستی یك میلیون تومان است اما پرستار چهار میلیون حقوق می خواهد و مادر مینا هم سالخورده شده و توان پرستاری از او را ندارد.

زخم بستر هم دردی به درهایش افزوده و مجبور است كه برای درمان هزینه زیادی بپردازد. او در این باره گفت: پمادهایی كه برای درمان زخم بستر استفاده می كنیم، دو نوع ایرانی و خارجی دارد كه نوع ایرانی عفونت را كامل درمان نمی كند و مجدد دچار مشكل می شویم و هزینه خرید نوع خارجی هم در توانمان نیست. هزینه نوع ایرانی 70 هزار تومان است كه تا 15 روز مورد استفاده قرار می گیرد. معلولان به دلیل هزینه بالای لوازم بهداشتی مجبور به استفاده طولانی تر از آن ها هستند كه زودتر تمام نشود و همین هم عامل زخم بستر می شود.

استفاده طولانی از پوشك و ابتلا به انگل نسرین ساكن البرز است و پدرش را هم از دست داده و با مادری زندگی می كند كه هر دو پایش شكسته است. استفاده طولانی از پوشك باعث شده كه نسرین مبتلا به انگل شود؛ او از مسئولان گلایه داشت و می گفت كه بارها به ریاست جمهوری نامه نوشته و با نماینده های مجلس هم دیدار كرده است اما دریغ از اندكی تغییر!

او به ایسكانیوز گفت: تقریبا هزینه خرید ماهانه لوازم بهداشتی مثل پوشك یك میلیون تومان است. دچار زخم بستر هستم و هفت سال پیش بهزیستی بسته بهداشتی به ما می داد اما چند سالی است كه دیگر تامین این لوازم را تقبل نمی كند. استفاده طولانی از پوشك باعث شده كه مبتلا به انگل شوم و این موضوع را به مددكارم اطلاع دادم اما كاری نكردند. من كارت معلولیت دارم كه اصلا كاربردی ندارد.

بارها برای رئیس جمهور نامه نوشتم نسرین تعریف كرد: من پدرم را از دست داده ام و هر دو پای مادرم هم شكسته است، نیاز به پرستاری دارم كه برای كارهای بهداشتی كمك احوالم باشد؛ پرستار شش میلیون دستمزد خواسته اما با یك میلیونی كه بهزیستی برای حق پرستاری می دهد، من چطور پرستار بگیرم؟ من به ریاست جمهوری نامه نوشته ام و بارها تلاش كردم كه با نماینده های مجلس صحبت كنم و حضوری با آن ها گفت وگو كردم اما نامه من را به بهزیستی كل كرج فرستادند، بهزیستی هم تماس گرفت و برخورد بدی با من داشت. اگر هزینه پوشك، داروهای مورد نیاز، مراجعه به مراكز درمانی و حقوق پرستار را جمع بزنید، متوجه می شوید كه یك معلول نخاعی باید چقدر هزینه كند كه بتواند به زندگی ادامه دهد. من پشتوانه ای ندارم از سوی بهزیستی هم حمایت نمی شوم.

خون دفع می كردم زیرا مجبور به استفاده چندباره از لوازم بهداشتی بودم 10 سالی می شود كه تصادفی باعث شده كه مهدی از ناحیه نخاع دچار آسیب شود. او با اشاره به هزینه سرسام آور لوازم بهداشتی به ایسكانیوز گفت: لوازمی مانند پوشك، سوند و كیسه سوند استفاده می كنم؛ سوندی كه استفاده می كنیم هر عدد 12 هزار تومان است و هر روز سه تا چهار عدد مورد استفاده قرار می گیرد. كیسه سوند هم دو روز یك بار باید تعویض شود. هر بسته پوشك را هم 300 هزار تومان تهیه می كنیم. با حقوق های كمی كه داریم از پس این هزینه ها برنمی آییم.

او توضیح داد: برای بلند كردنم نیاز به بالابر هست و همسرم توان ندارد كه من را از زمین بلند كند اما امكاناتی ندارم. ما تمام هزینه هایی كه از بهزیستی می گیریم كه شاید با حق پرستاری حدودا دو میلیون شود، برای تهیه لوازم بهداشتی مصرف می كنیم. معلولان مجبور می شوند كه از سوندهای یك بار مصرف برای چند بار استفاده كنند و این كار عفونت های متعددی در آن ها ایجاد می كند. دو ماه پیش خون دفع می كردم زیرا مجبور به استفاده چندباره از لوازم بهداشتی بودم.

هزینه ماهانه خرید لوازم بهداشتی ماهانه پنج تا شش میلیون است پرهام كه ساكن تهران است به ایسانیوز می گوید كه نوع و تعداد لوازم بهداشتی كه معلولان استفاده می كنند، به میزان معلولیت آن ها بستگی دارد و بهزیستی پیش از این بسته لوازم بهداشتی ارائه می داد اما چند سالی است كه این بسته حذف شده و به جای آن حدود 300 هزار تومان كمك هزینه پرداخت می كند. او به مشكل كمبود لوازم بهداشتی هم اشاره كرد و گفت: علاوه بر موضوع گرانی لوازم بهداشتی مشكل دیگری كه وجود دارد این است كه گاهی با كمبود لوازم بهداشتی مواجه هستیم. در طول 24 ساعت شش تا هشت سوند نلاتون مورد استفاده قرار می گیرد كه اگر بخواهید این وسیله را از داروخانه تهیه كنید باید برای هر كدام دو تا سه هزار تومان هزینه بدهید. گاهی وقت ها هم سوند نلاتون سخت پیدا می شود. گرانی و كمبود باعث می شود كه معلولان یك سوند را بشویند و چند بار استفاده كنند و این كار منجر به عفونت اداری در آن ها می شود.

او توضیح داد: زخم بستر هم انواع مختلفی دارد؛ گاهی نیاز به متخصص وجود دارد و گاهی هم باید با تعویض پانسمان و دارو درمان شود. هزینه مراجعه به متخصص و تعویض چندباره پانسمان هم به مشكلات معلولان ضایعه نخاعی افزوده است. برای مثال من 600 هزار تومان فقط برای خرید گاز استریل هزینه كردم. هزینه ماهانه خرید لوازم بهداشتی ماهانه پنج تا شش میلیون است.

آیدا كه معلول آسیب دیده نخاعی گردنی است، به ایسكانیوز گفت: فقط یك قلم از وسایلی كه استفاده می كنم كیسه های كلستومی یا یروستومی هستند كه كیسه كلستومی هر عدد 85 هزار تومان و كیسه یروستومی هر عدد 120 هزار تومان قیمت دارد. تا دو ماه پیش هزینه خرید ماهانه كیسه هایم 800 هزار تومان بود اما اكنون باید سه میلیون تومان هزینه كنم.

پروتزهای گران هم دردی دیگر روی دردهای معلولان است شعله قدم زاده، مدیرعامل انجمن مهر معلولان در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایسكانیوز درباره مشكلات معلولان نخاعی گفت: قیمت برخی پروتزها در این چند ساله به شدت افزایش پیدا كرده است؛ برای مثال یكی از پروتزها در سال 97 با قیمت 60 هزار تومان عرضه می شد اما امروز معلولان همان پروتز كه تولید داخل هم هست و با قیمت دولتی ارائه می شود را با هزینه چهار میلیون خریداری می كنند.

او افزود: معلولان ضایعه نخاعی از وسایل بهداشتی مانند پوشك استفاده می كنند كه در ماه حداقل 600 هزار تومان باید هزینه كنند. بهزیستی مبلغی را كمك می كند اما این میزان پاسخگوی نیاز معلولان نیست. قبلا برخی لوازم بهداشتی را بهزیستی تامین می كرد اما امروز همان هم قطع شده است.

قدم زاده بیان كرد: برخی لوازم بهداشتی كه معلولان ضایعه نخاعی استفاده می كنند، یك بار مصرف است اما گاهی معلولان مجبور می شوند كه به دلیل هزینه های بسیار زیاد از این وسایل برای چند بار استفاده كنند كه عوارضی مانند بیماری های عفونی را به دنبال دارد.

او اضافه كرد: یكی از وسایل مورد نیاز تشك مواج است كه هزینه بسیار بالایی دارد و بهزیستی هم تنها به تعداد محدودی تشك می دهد. ویلچر هم كه قیمت بسیار زیادی دارد و با پول خرید یك ویلچر به قیمت چهار سال پیش امروز تنها می توان یك چرخ خرید!

انتهای پیام /