به گزارش ایسنا، دكتر حسین سلیمی در دومین نشست كشوری مددكاران اجتماعی مراكز مشاوره دانشگاه ها گفت: در زمینه حرفه و رشته مددكاری اجتماعی دو نكته قابل ذكر است. اول اینكه، در دانش های مختلف عصر مدرن از جمله دانش مددكاری، پارادوكس هایی وجود دارد كه موجب بالندگی آن شده است. در واقع امر پارادوكسیكال ممكن است با پدیده های متضادی در درون خود مواجه شود كه آن را رو به جلو پیش ببرد.
وی در ادامه بیان كرد: در عصر مدرن وقتی انسان با پدیده های گسترده مواجه شد دانش حرفه ای مددكاری را ایجاد كرد. مددكاری از توانمندسازی افراد و مداخله در بحران حرف می زند. اما سوالی كه پیش می آید این است چگونه و چطور این اتفاق می افتد.
رئیس دانشگاه علامه طباطبایی خاطرنشان كرد: گاهی اوقات مفاهیم كلاسیك دانش مدرن تبدیل به قید و بندهایی برای افراد می شود. به همین جهت دائماً نیازمند بازاندیشی در علوم مختلف از جمله مددكاری هستیم. به عنوان مثال در كشور آلمان، مددكاری اجتماعی در دانشگاه های فنی و حرفه ای آموزش داده می شود. چون نگاه حرفه ای به آن وجود دارد. آنها به این نتیجه رسیده اند كه آموزش و كنش باید به گونه ای پیوند بخورد كه دانش مددكاری تبدیل به قید و بند برای آن نشود.
دكتر سلیمی اظهار كرد: در عرصه مددكاری نباید بین رشته های مختلف دیوار بكشیم و نباید از كنش و فهم بین رشته ای محروم بمانیم. امروز پیچیدگی شرایط اجتماعی به خصوص در دانشگاه ها ما را مجبور می كند كه رشته ها و تخصص مختلف را به صورت فهم بین رشته ای درك كنیم.
رئیس دانشگاه علامه طباطبایی تصریح كرد: امیدوارم این نشست ها زمینه فعالیت های بین رشته ای در عرصه اندیشه و عمل را فراهم كنند. دانشگاه های كشور در حوزه های مختلف از جمله مددكاری، روانشناسی، مشاوره و زمینه های مختلف علوم اجتماعی پیش رفته اند و به تدریج مركز مراجعه دستگاه های دولتی و مردم قرار گرفته اند.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علامه طباطبایی، وی در ادامه ابراز امیدواری كرد: امیدوارم در این نشست با انتقال تجربیات بین مددكاران و استادان حوزه های مختلف بتوانیم پارادوكس های رشته مددكاری را به زمینه ای برای رشد این رشته تبدیل و تاثیر بیشتری در عرصه اجتماعی داشته باشیم.
در ادامه این نشست دكتر مجید صفاری نیا، مدیر دفتر مشاوره و سلامت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با اشاره به زمینه های رشد و توسعه مددكاری در دنیا بیان كرد: نخستین عامل، رشد و گسترش شهرنشینی بود. با افزایش مهاجرت به شهرها و گسترش شهرهای بدون ساختار نیاز به این حرفه احساس شد.
وی ادامه داد: توسعه صنعت و همچنین جنگ های جهانی اول و دوم و تبعات آنها از جمله آوارگی، بی خانمانی و... عامل دیگر رشد و توسعه این حرفه شد.
دكتر صفاری نیا، تاكید كرد: تقریباً تمام این موارد از جمله جنگ، حاشیه نشینی، مهاجرت و... را در ایران داشته ایم. حال با این شرایط وضعیت رشته مددكاری در كشور ما چگونه است؟ دولت ها و حكمرانی در كشور تا چه حد از این حرفه استقبال كرده است.
مدیر دفتر مشاوره و سلامت وزارت علوم با اشاره به «حِرَف یاورانه» گفت: مددكاران اجتماعی با نوع دوستی، همدلی و هم حسی همراه هستند. جامعه پذیری همراه با خودشیفتگی در آنها پایین است. مسئولیت پذیری در مددكاران بسیار بالاست. آنها خودشان را جای طرف مقابل می گذارند و از نگاه آنها مجموعه این موارد تشكیل دهنده حِرَف یاورانه است.
انتهای پیام