دریافت اطلاعات ...
 
روابط عمومی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی
پنج شنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۳

پیاده روی آهسته می تواند خطر مرگ و میر را درمیان بازماندگان سرطان افزایش دهد
 
پژوهشگران آمریكایی در بررسی جدیدی دریافته اند كه پیاده روی با سرعت كم می تواند یكی از عواملی باشد كه خطر مرگ و میر را در میان بازماندگان سرطان افزایش می دهند.
پیاده روی آهسته می تواند خطر مرگ و میر را درمیان بازماندگان سرطان افزایش دهد به گزارش ایسنا و به نقل از ردیت، پژوهش جدیدی كه به سرپرستی "دانشكده پزشكی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس" (WUSM) و "موسسه ملی سرطان آمریكا" (NCI) انجام شده است، ارتباط میان سرعت آهسته راه رفتن و افزایش خطر مرگ را در میان بازماندگان سرطان نشان می دهد.

اگرچه این پژوهش، آهسته راه رفتن را به عنوان دلیل مرگ و میر به صورت قطعی اثبات نكرده است اما شواهدی در این رابطه وجود دارند. پژوهشگران اكنون قصد دارند كه بررسی های بیشتری را در این مورد انجام دهند تا بفهمند كه آیا فعالیت های بدنی می توانند به بازماندگان سرطان كمك كنند كه توانایی راه رفتن خود را بهبود ببخشند و پس از تشخیص و درمان سرطان، میزان بقا را افزایش دهند.

"الیزابت سالرنو" (Elizabeth Salerno)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: بازماندگان سرطان می توانند بیش از پیش زندگی كنند و این خبر خوبی است اما این موضوع نیز مهم است كه درك خود را در مورد نحوه تاثیر سرعت راه رفتن بر زنده ماندن بازماندگان سرطان بهبود ببخشیم. این موضوع می تواند به ارائه راهبردهای جدید درمانی و توانبخشی كمك كند كه بهبود بیماران را به همراه دارد.

پژوهشگران در این پروژه، بیش از 233 هزار شركت كننده را مورد بررسی قرار دادند كه بین 50 تا 71 سال داشتند. شركت كنندگان به پرسشنامه هایی در مورد سلامت كلی بدن و احتمال ابتلا به معلولیتی كه توانایی راه رفتن را كاهش دهد، پاسخ دادند. شركت كنندگان پس از این ارزیابی، تا چند سال مورد بررسی قرار گرفتند.

بررسی ها نشان داد كه بازماندگان سرطان، 42 درصد بیشتر از گروه سالم حاضر در این پژوهش، پیاده روی آهسته داشتند و میزان معلولیت نیز در آنها 24 درصد بیشتر گزارش شد. در میان بازماندگان سرطان، افرادی كه با كمترین سرعت راه می رفتند، دو برابر بیشتر از كسانی كه سریع راه می رفتند، در معرض خطر مرگ به هر علتی قرار داشتند.

اگرچه سرعت پایین پیاده روی با افزایش خطر مرگ و میر در میان افراد بدون سرطان نیز ارتباط داشت اما میزان این خطر برای بازماندگان سرطان، بیشتر بود. خطر مرگ و میر در آن دسته از بازماندگان سرطان كه به ناتوانی در حركت مبتلا بودند، پنج برابر بیشتر بود.

پژوهشگران خاطرنشان كردند كه بازماندگان سرطان، به مدت پنج سال یا بیشتر پس از تشخیص و درمان سرطان، مشكلاتی در پیاده روی داشتند كه تاثیر بلندمدت و گسترده سرطان های گوناگون را نشان می دهد و فرصتی را برای مداخلات درمانی فراهم می كند كه با هدف بهبود توانایی راه رفتن صورت می گیرند.

سالرنو گفت: هنوز اطلاعات بسیاری در مورد این رابطه پیچیده وجود دارد كه ناشناخته مانده اند اما پژوهش ما، اهمیت بررسی سرعت راه رفتن را در بازماندگان سرطان نشان می دهد.
این پژوهش، در مجله "Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention" به چاپ رسید.

انتهای پیام
منبع خبر:
ایسنا
   تاریخ: ۱۷:۴۰ - ۱۴/۱۲/۱۳۹۹   بازدید: ۱۷۴