تهران - ایرنا - عضو هیات امنای انجمن اوتیسم و فوق تخصص روانپزشكی كودك و نوجوان گفت: 75 تا 88 درصد بچه هایی كه در طیف اوتیسم قرار دارند، علامت هایی از این اختلال را در دو سال اول زندگی نشان می دهند.

كتایون رازجویان روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: لازم است نوزادانی كه به دنیا می آیند در همان سال های اول و دوم از طریق منابع مختلف تحت ارزیابی قرار بگیرند تا مطمئن شویم كه مشكلی وجود ندارد.

وی با بیان اینكه دیر حرف زدن، بی توجهی به اسم و نداشتن واكنش هر كدام به تنهایی یكی از علائم اوتیسم است، افزود: نشانه های اوتیسم تا پیش از سه سالگی بروز كرده و اگر والدین و پزشك خوش بینی بیش از حد نداشته باشند زندگی فرد مبتلا با تشخیص به موقع آسان تر می شود.

این فوق تخصص روانپزشكی كودك و نوجوان گفت: متاسفانه بسیاری از بچه ها این تشخیص را به موقع دریافت نمی كنند و در تشخیص تاخیر ایجاد می شود. جالب است كه بسیاری از والدین اعلام می كنند كه قبل از اینكه كودك دو ساله شود به علامت های رفتاری او شك داشته اند اما در مراجعه به پزشك به آن ها گفته شده است كه حساس هستند.

رازجویان درباره آنچه لازم است والدین به آن دقت بیشتری داشته باشند، گفت: به طور كلی انتظار داریم كودكان زیر یك سال سخنان نامفهوم و غرولند (babling) داشته باشند و یك سر و صدایی از خودشان در بیاورند. در كودكان با اختلال اوتیسم معمولا در 9 ماه به بعد صدایی وجود ندارد و ممكن است تا 12 ماهگی هیچ صدا و سخن نامفهومی نداشته باشند.

وی تاكید كرد: همچنین انتظار داریم كودك تا یك و نیم سالگی حدود 50 تا 100 كلمه را بگوید اما كودكان اوتیسم هیچ كلامی را در این سن بیان نمی كنند.

این عضو هیات امنای انجمن اوتیسم گفت: اگر تا دو سالگی كودكان جملات دو كلمه ای نداشته باشند، واقعا یك علامت خطر برای ما محسوب می شود. یك علامت خطر خیلی مهم این است كه كودك ممكن است خیلی از مهارت ها را به دست بیاورد، جمله چند كلمه ای بگوید، ژست و سخنان نامفهوم داشته باشد اما اگر در هر سنی والدین متوجه شوند كه كودك بعد از یك مدت آن مهارت ها را از دست می دهد، علامت خطر محسوب می شود.

رازجویان افزود: یكی دیگر از علامت های مهمی كه باید به آن دقت كرد پاسخ به اسم است. معمولا اگر كودك یك ساله پاسخی به اسم خود ندارد می توان پیش بینی كننده تشخیص دیرتر باشد. كودكان اوتیسم ممكن است كه در تماس چشمی اشكال داشته باشند یا اصلا تماس چشمی نداشته باشند یا ضعیف باشند. اگر پدر و مادر شك كردند حتما باید به پزشك به ویژه روانپزشك كودك و نوجوان مراجعه كنند. والدین باید به افرادی كه سابقه كار و آشنایی با طیف اوتیسم را دارند، مراجعه كنند و ارزیابی شوند.

وی تاكید كرد: به طور قطع با وجود هر یك از این نشانه ها والدین ملزم به مراجعه به پزشك هستند تا كودك غربالگری شده و ارزیابی رشدی، عصبی و فیزیكی انجام شود. اگر موارد مشكوكی وجود داشته باشد و لازم باشد تست های متابولیك و یا تست های ژنتیك بدهند. اگر نتیجه این بررسی ها علائم خطر را برای ما پر كند درمان آغاز خواهد شد.

به گزارش ایرنا، اوتیسم یا درخودماندگی یك اختلال عصبی رشدی با شاخص های نقص در ارتباط اجتماعی، رفتارهای كلیشه ای، مشكلات درك شناختی و خزانه رفتاری، حركتی و كلامی محدود است.

برچسب ها
- اختلال تكاملی نوزادان
- اوتیسم
- سازمان بهزیستی كشور