عكس تزیینی است به گزارش ایسنا، سلامت اجتماعی؛ عبارت چگونگی ارزیابی یك فرد از عملكردش در برابر اجتماع است. فردی كه از نظر اجتماعی سالم است، اجتماع را به صورت یك مجموعه معنادار، فهم پذیر و بالقوه برای رشد و شكوفایی می داند و احساس تعلق نسبت به جامعه دارد، از طرف جامعه پذیرفته می شود و در پیشرفت آن سهیم است.

یكی از كاركردهای مثبت سرمایه اجتماعی، افزایش سلامت روان افراد است كه با فراهم آوردن حمایت های عاطفی و روانی و كاهش عوامل استرس زا، كاهش حوادث زندگی را به همراه دارد.

با توجه به این كه سرمایه فرهنگی افراد می تواند نقش مهمی در سلامت اجتماعی داشته باشد و می تواند كیفیت زندگی شهروندان را بهبود بخشد، پژوهشگران با انجام مطالعه ای هم بستگی بین سرمایه فرهنگی و سلامت اجتماعی را در بین شهروندان مناطق 22 گانه شهر تهران بررسی كردند.

در این مطاله كه در سال 1398 انجام شد، تعداد 384 نفر از افراد بالای 18 سال ساكن شهر تهران، مورد بررسی قرار گرفتند.

برای جمع آوری داده های مورد نیاز مطالعه از ابزار سرمایه فرهنگی و ابزار سلامت اجتماعی استفاده شد.

سرمایه فرهنگی به سه شكل وجود دارد: 1. سرمایه فرهنگی تجسم یافته كه به ویژگی های دیرپای فكری و جسمی اشاره دارد كه نمی توان آن را به دیگران واگذار كرد. مانند حافظه، مهارت های تجربی و رفتاری، 2. سرمایه فرهنگی عینیت یافته كه به شكل كالاهای فرهنگی وجود دارد و قابل انتقال به دیگران است مثل: رسانه ها، كتاب ها، لغت نامه ها، ادوات و ماشین آلات و 3. سرمایه فرهنگی نهادینه شده كه به كمك ضوابط اجتماعی برای افراد كسب موقعیت می كند. مانند مدرك تحصیلی و آموزش.

سلامت اجتماعی پنج بُعد و شاخص اساسی دارد كه با استفاده از این شاخص ها می توان آن را ارزیابی كرد. این شاخص ها شامل: مشاركت اجتماعی (باوری كه طبق آن فرد خود را عنصر حیاتی جامعه می داند) انسجام اجتماعی (كیفیت روابط در گروه های اجتماعی كه فرد به آن تعلق دارد)، پذیرش اجتماعی (دیدگاه مطلوب نسبت به دیگران)، شكوفایی اجتماعی (اعتقاد به توانایی های بالقوه اجتماع) و انطباق اجتماعی (درك اجتماع به صورت هوشمند، فهم پذیر و پیش بینی شونده است.

بررسی های این مطالعه نشان داد كه حدود 18.5 درصد از پاسخگویان میزان سرمایه فرهنگی خیلی زیاد دارند، حدود 23.2 درصد تا حد زیاد و 26.6 درصد از افراد سرمایه فرهنگی متوسط دارند. حدود 16.9 درصد به میزان كم و 14.8 درصد نیز سرمایه فرهنگی در حد خیلی كم گزارش كردند.

یافته های این مطالعه نشان داد كه بین ابعاد سلامت اجتماعی و سرمایه فرهنگی همبستگی مثبت وجود دارد و این یافته، با نتایج پژوهش های پیشین هم راستا است.

پژوهشگران این مطالعه معتقدند كه برای افزایش سلامت اجتماعی در بین شهروندان تهرانی، توجه به سرمایه فرهنگی و بالا بردن ابعاد سرمایه فرهنگی ضروری است.

نتایج این مطالعه حاكی از این است كه حدود چهل درصد از افراد میزان سرمایه فرهنگی را در حد خیلی زیاد و زیاد گزارش كرده اند. وضعیت سلامت اجتماعی شهروندان تهرانی در حد متوسط است.

بر اساس نتایج به دست آمده؛ محققان این مطالعه معتقدند كه برای افزایش سلامت اجتماعی در بین شهروندان تهرانی، توجه به سرمایه فرهنگی و بالا بردن ابعاد سرمایه فرهنگی ضروری است.

یكی از نتایج قابل توجه در این مطالعه، درصد كم ِشركت كنندگانی بود كه سرمایه فرهنگی و سلامت اجتماعی بسیار بالایی را گزارش كرده بودند. پژوهشگران معتقدند كه این موضوع باید در مطالعات آینده مورد بررسی قرار گیرد.

در انجام این مطالعه محمدحسن پیران قیداری، سیف اله فرزانه، ابوالقاسم حیدرآبادی و ماجده قلی پور؛ پژوهشگران دانشكده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل مشاركت داشتند.

یافته های این مطالعه به صورت مقاله علمی با عنوان «نقش سرمایه فرهنگی در سلامت اجتماعی: مطالعه موردی شهروندان مناطق 22 گانه تهران» در فصل نامه پایش؛ نشریه پژوهشكده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی، منتشر شده است.

انتهای پیام