به گزارش پایگاه خبری اطلاع رسانی روابط عمومی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، اولین دانش آموخته گفتاردرمانی كشور با مرتبه "استاد تمام" است
دكتر "فریبا یادگاری"، عضو هیات علمی گفتاردرمانی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، كه به تازگی به مرتبه " استاد تمام" نائل آمده، اولین دانش آموخته گفتاردرمانی در كشور می باشد كه این مرتبه علمی را كسب كرده است.



خبرنگار وبدای دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی برای آشنایی بیشتر با دكتر یادگاری و كسب نظرات ایشان كه از دو سال پیش، مسئولیت دبیری بورد تخصصی رشته گفتاردرمانی كشور را نیز به عهده دارد، با او به گفت وگو نشست.

در ابتدای این گفت وگو، از دكتر یادگاری درباره آخرین سوابق علمی و اجرایی شان سئوال شد و وی گفت كه در سال 1390 كه دوره دكترای تخصصی گفتاردرمانی را تكمیل و از تز خودم دفاع كردم، به عنوان مدیر گروه گفتاردرمانی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی به انجام وظیفه پرداختم و حدود هفت سال و نیم مدیر این گروه آموزشی بودم.

وی افزود: از اوایل دهه 90 ، مسئولیت ریاست انجمن علمی گفتاردرمانی ایران، مدیریت اطلاع رسانی پزشكی و منابع علمی دانشگاه، و از اواخر سال گذشته تا كنون نیز برای دومین دوره از مسئولیتم در سمت " مدیر توسعه و ارزیابی تحقیقات دانشگاه "، مشغول به خدمت هستم.

وی درباره فعالیت های برجسته پژوهشی و آموزشی خود اظهار داشت: علاقه اصلی پژوهشی و آموزشی ام در حوزه " اختلالات زبانی اكتسابی به ویژه آفازی " است. و طی سالهای اخیر، تدریس دروس اختلالات اكتسابی زبان، آفازی، عصب روان شناسی زبان، مدل های شناختی گفتار و زبان و روش های تحقیق در آسیب شناسی گفتار و زبان را به عهده داشتم.

دكتر یادگاری همچنین به یكی از تحقیقات خود كه دو سال بطول انجامید، اشاره كرد، كه اجرای طرح پژوهشی "مداخلات خانواده - محور اختلالات ارتباط، زبان، گفتار و بلع كودكان از تولد تا 5 سالگی "، به سفارش دفتر سلامت خانواده، جمعیت و مدارس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی بود.

وی افزود: این طرح تحقیقاتی با مبنای نظری و مدل ICF سازمان جهانی بهداشت و به كمك جمعی از همكاران متخصص اجرا شد و حاصل آن كتاب "مداخلات خانواده - محور " است كه با زبانی ساده و كاربرپسند همراه با تصاویر گرافیكی، برای خانواده ها نوشته شد.

این استاد برجسته گفتاردرمانی، در پاسخ به سئوالی در خصوص رشته گفتاردرمانی و مهمترین مسایل در بكارگیری این تخصص در درمان مددجویان، گفت: "گفتاردرمانی"، رشته ای با كاربردهای بالینی است. كار با مراجعان برای بهبود بخشیدن به مشكلات ارتباط، زبان، گفتار و بلع چالش های خودش را دارد. آموزش و درمان زودهنگام این گونه اختلالات چه در مواردی كه تكاملی هستند و چه برای موارد اكتسابی، می تواند نتایج ارزشمند و معناداری به بار بیاورد.

وی افزود: به لحاظ فشردگی درمان، لازم است كه طول جلسات، تعداد كلی جلسات مورد نیاز، شروع درمان یا مشاوره و سایر عوامل اثر گذار تمهیدات به موقع اتخاذ شود. البته ارجاع به موقع از سوی متخصصان پزشكی می تواند به این موضوع كمك كند. كار بالینی در رشته گفتاردرمانی علاوه بر دانش فنی و تخصص، نیازمند حوصله و صبوری، انسان دوستی و اخلاق مداری است.

از ایشان سئوال شد كه چگونه می تواند مدیریت فعالیت های علمی و اجرایی را بطور همزمان داشته باشد؟ كه پاسخ داد: عضو هیات علمی بودن، كاری تمام وقت است كه علاوه بر تخصص و دانش، نیازمند موتور محركه هیجان است كه در نگرش فرد نسبت به خودش و وظایفش و انگیزه او منعكس می شود.

وی تصریح كرد: تدریس، تحقیق، منتشر كردن نتایج تحقیق، هدایت پایان نامه های دانشجویی، سوپروایزری فعالیت های بالینی دانشجویان، داوری پروپوزال، پایان نامه و مقاله، كمك در بازنگری یا تدوین برنامه های درسی، ارزشیابی دانشجویان، انجام فعالیت های بالینی و درمان مراجعان، و كارهای اجرایی محوله، فعالیت هایی هستند كه اگر با عشق و علاقه انجام شود و صرفاً به عنوان انجام وظیفه و رفع تكلیف اجرا نشود، هم برای خود فرد و هم برای دانشجویان، لذت بخش و مثمرثمر خواهد بود.

از دبیر بورد تخصصی رشته گفتاردرمانی كشور خواسته شد تا مسیر رشد و موفقیت را برای دانشجویان ترسیم كند، و وی در پاسخ اظهار داشت: زندگی موفق در گرو هدفمندی و تلاش است. تصمیم گیری و هدف گذاری كوتاه مدت و بلندمدت، لازمه دستیابی به توفیق در زندگی است. هر هدف بلندمدتی كه داریم، مثلاً این كه بخواهیم به كارشناس بالینی خبره تبدیل شویم، نیازمند اخذ راهكارهایی برای نیل به این هدف است. مهم این است كه زندگی هدفمند داشته باشیم و برای خودمان جهت مشخص كنیم. در غیر این صورت رفتارهای تصادفی و باری به هر جهت بروز خواهد كرد و نهایتاً عدم رضایتمندی از زندگی را به بار می آورد.

وی افزود: دانشجویانی كه هدفشان رسیدن به مدارج عالی تخصصی است، و تلاش، مطالعه و تحقیق را سرلوحه زندگی خود قرار دهند. مشاهده و استفاده از الگوهای رفتاری موفق هم می تواند بسیار مؤثر باشد. در كتاب "موفقیت ها و شكست ها در درمان لكنت "، درمانگری جمله جالبی دارد كه مضمون آن چنین است: "در زندگی با خودم تصمیم گرفتم از خستگی از پا درآیم، تا آن كه از بیكاری فرسوده شوم ". در نهایت باید تاكید كنم، كسانی كه خسته شدن از كار را بر فرسودگی ناشی از بیكاری ترجیح می دهند، قطعاً آینده سازان این مرز و بوم خواهند بود.

از دكتر یادگاری استاد تمام رشته گفتاردرمانی كشور و عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی سئوال شد كه این دانشگاه چقدر در موفقیت ایشان نقش داشته است؟ و وی پاسخ داد: این دانشگاه مانند یك خانواده صمیمی و حمایتگر است. مسلماً قرار گرفتن در بستر چنین دانشگاهی و محشور شدن با اساتید بزرگ و برجسته و افتخار همكاری با آنان در پیشرفت من تأثیر بسزایی داشته است.

وی افزود: دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، دارای رسالت و مأموریت های ویژه ای است كه خوشبختانه همواره مسئولان و مدیران، اعضای هیات علمی، و اعضای غیر هیات علمی دانشگاه در فضایی همدلانه و با حمایت كامل، باعث ایجاد بستری برای رشد و تعالی همكاران و دانشجویان هستند.

دكتر یادگاری ادامه داد: بویژه دانشجویان این دانشگاه در مقاطع مختلف تحصیلی در چنین فضای حمایت كننده ای، فرصت بهترین پیشرفت ها و دستیابی به مدارج عالی تخصصی را دارند.

وی در پایان این گفت وگو تصریح كرد: مطالعه منظم، كار و پشتكار، اهتمام در انجام پژوهش، نگارش مطالب، دستیاری كردن در امور آموزشی و بالینی و پژوهشی باعث می شود كه دانشجویان همواره در محیط یادگیری و در حال تجربه كردن و آموختن و تعمیق مطالب آموخته شده باشند. آنچه از دانشجویان، متخصصان حرفه ای و شایسته می سازد، كار و فعالیت مداوم در محیطی است كه این بستر را برای آنان فراهم می سازد.

انتهای پیام/

تهیه و تنظیم خبر: نعیمی پور