به گزارش همشهری آنلاین به نقل از پایگاه خبری شهر، زینب نصیری درباره لزوم در اولویت قرار دادن افراد دارای معلولیت برای دریافت واكسن كرونا گفت: در سند ملی واكسیناسیون، طبقه بندی مناسبی برای انجام واكسیناسیون گروه های مختلف انجام شده كه این طبقه بندی بر اساس گروه های سنی است. در همین فرایند پیش بینی شده كه بیماران خاص نیز واكسینه شوند.

او با بیان اینكه یكی از گروه هایی كه در سند واكسیناسیون به آنها توجه نشده و با توجه به شرایط خاصی كه دارند باید درباره آنها استثنا قائل شد، افراد دارای معلولیت هستند، افزود: افرادی كه دارای معلولیت ذهنی هستند و خانواده های آنها در این مدتی كه كرونا شایع شده مشكلات بسیاری داشتند، خصوصا كودكانی كه دارای معلولیت ذهنی، اوتیسم و اختلالات شناختی هستند نمی توانند پروتكل های بهداشتی را مانند سایر افراد جامعه یاد بگیرند و شاید امكان استفاده از ماسك و تحمل آن برای كودكان اوتیسم یا گروه های مختلف ذهنی مساله پیچیده ای باشد. بنابراین لازم است كه در سند ملی واكسیناسیون به صورت خاص مورد توجه قرار بگیرند.



افراد دارای معلولیت در اولویت قرار بگیرند نصیری ادامه داد: همچنین افراد دارای معلولیت جسمی حركتی و نابینایان به خاطر محدودیت هایی كه برای تردد در شهر دارند از ابزارهای كمكی مانند ویلچر، واكر و عصا استفاده می كنند كه خود این ابزار نیز می تواند آلودگی را با خود به داخل منازل ببرد. ضمن اینكه بسیاری از این افراد توامان دچار بیماریهای دیگر هستند و سیستم ایمنی ضعیف تری دارند و ممكن است در معرض بیماریهای مختلف قرار بگیرند. بنابراین گروههایی كه دارای معلولیت هستند باید به صورت مجزا در اولویت های واكسیناسیون قرار بگیرند.

مدیر كل سلامت شهرداری تهران گفت: علاوه بر جلساتی كه با سازمان های مردم نهاد در حوزه معلولین داریم، در سطح شهر نیز با كانون معلولین مرتبط هستیم و از مشكلاتی كه گروه های افراد دارای معلولیت با كرونا دارند آگاه هستیم. بنابراین به نظر می رسد این فرایند كه افرادی كه دارای معلولیت هستند نیز در طبقه بندی های سنی واكسینه شوند عادلانه نیست و به دلیل شرایط خاص به صورت ویژه مورد توجه قرار گیرند.

او با اشاره به اینكه كلاس های مدارس به صورت مجازی برگزار و بسیاری از كاركنان دولت دور كار بودند، عنوان كرد: نباید فراموش كنیم كه بخش عمده ای از افراد دارای معلولیت با همه سختی هایی كه برای تردد در شهر و حضور در محل كارشان دارند مجبور به اشتغال و حضور در فضاهای شهری و محیط های مختلف هستند و توجه به موضوع واكسیناسیون این افراد ضرورت داد.

نصیری ادامه داد: در سند واكسیناسیون صرفا افراد دارای معلولیتی كه در مراكز نگهداری، زندگی می شوند مورد توجه قرار می گیرند در حالی كه بخش عمده ای از افراد دارای معلولیت در خانه های خود هستند و عدم واكسیناسیون باعث می شود كه بیش از گذشته در خانه بمانند و نتوانند شرایط عادی زندگی خود را طی كنند و یا اینكه وقتی از خانه خارج می شوند در معرض بیماری قرار بگیرند.

نصیری در ادامه با اشاره به اینكه طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت 10 تا 15 درصد جمعیت در كشورها و كلان شهرها دارای معلولیت هستند، توضیح داد: البته این آمار انواع معلولیت های خفیف تا شدید را در برمی گیرد اما با توجه اینكه در ایران افراد دارای معلولیت پس از تایید در كمیسیون سازمان بهزیستی كشور و دریافت كارت معلولیت، معلول تلقی می شوند این درصد در آمار پایین تر است در صورتی كه در كشور ما با توجه به تجربه جنگ و بالا بودن آمار سوانح، این رقم اگر بیشتر از 10 تا 15 درصد نباشد، كمتر نیست.



جمعیت افراد دارای معلولیت در تهران مدیر كل سلامت شهرداری تهران اضافه كرد: در شهر تهران طبق آخرین آمار، حدود 115 تا 120 هزار نفر فرد دارای معلولیت ثبت شده وجود دارد كه در سازمان بهزیستی دارای پرونده هستند اما اگر بخواهیم با آمار سازمان جهانی بهداشت در نظر بگیریم پیش بینی می شود كه تعداد افراد دارای انواع معلولیت در تهران حداقل یك میلیون نفر باشد.

یكی از مشكلات این حوزه این است كه سیاست گذاران شهری و سایر اركان حاكمیتی در سرشماری گذشته گزارش آمار افراد دارای معلولیت را لحاظ نكردند و امیدوار بودیم كه در سال 1400 سرشماری انجام و برداشتی از تعداد این افراد انجام شود كه البته سرشماری عقب افتاده است. امیدوارم كه این موضوع نیز مورد توجه مسئولین كشوری و مركز آمار قرار بگیرد و در سرشماری بعدی برداشتی از این افراد صورت بگیرد تا آمار پراكندگی این افراد در نقاط و شهرهای مختلف و نوع معلولیت و نیازهای آنها در دسترس باشد.

نصیری در پایان یادآوری كرد: شهرداری تهران تابع سیاستهای ستاد كرونا در سطح ملی و تهران است و از آنجا كه واكسیناسیون بر اساس سند ملی انجام می شود اگر مساله واكسیناسون معلولین در ستاد كرونای تهران حس شود نیز باید تابع ستاد ملی كرونا باشد. بنابراین باید در سند ملی واكسیناسیون این اصلاح اتفاق بیفتد و یكی از وظایف ما در شهرداری به عنوان یك نهاد عمومی، همچنین سازمانهای مردم نهاد به عنوان نهادهایی كه این گروه را نمایندگی می كنند و رسانه به عنوان صدای گروههای مختلف جامعه، این است كه راجع به این موضوع مطالبه داشته باشیم. همچنین باید تلاش كنیم كه بحث واكسیناسیون افراد دارای معلولیت در اولیت قرار بگیرد.