به نقل از مدیكال اكسپرس، این تحقیق برای اولین بار، به بررسی مكانیسم ها و رابطه بین نابرابری های اقتصادی و اجتماعی و سلامت شنوایی در زندگی پرداخته است. نتایج تحقیقات گذشته نشان داده است كه افراد مبتلا به كم شنوایی نسبت به سایرین مشكلات دیگر ازجمله موفقیت تحصیلی كمتر، نرخ بیكاری بالاتر و درآمد سالانه كمتری دارند. همچنین این افراد در مقایسه با افراد مسن بدون مشكل كاهش شنوایی، به احتمال زیاد با بیماری و مشكلات سلامتی بیشتری مواجه هستند.

دكتر دالیا تسیمپیدا، محقق این بررسی اظهار كرد: «كاهش شنوایی فرایندی مادام العمر است، اما تنها نتیجه پیری نیست و درك این روند، یك گام اساسی در پرداختن به مشكل جهانی كاهش شنوایی است.»

وی افزود: عوامل مهم تعیین كننده در سلامت شنوایی افراد در طول زندگی و موارد مرتبط با آن كه در این مدل به آن توجه شده است، روش قدرتمندی برای مداخله در این مشكل بزرگ خواهد بود.

تمركز فقط بر روی سن افراد مسن نیست بلكه عوامل موثر در اوایل زندگی است كه در صورت اصلاح می تواند مانع بروز كاهش شنوایی در سنین بالاتر شود. این رویكرد در سلامتی شنیدن می تواند منجر به ایجاد مداخلات مناسب و راهبردهای سلامت عمومی شود كه پیامدهای قابل توجهی در سیاست و عملكرد بهداشت را به دنبال خواهد داشت.

دكتر ماریا پاناگیوتی گفت: در حال حاضر، این مدل برنامه عینی از چندین عامل قابل تغییر در كاهش شنوایی در مراحل مختلف زندگی و تكامل آنها در طول زمان را ارائه می دهد كه تفكر جدیدی در تحقیقات كاهش شنوایی است. چنین ابزاری با توجه به مشكلات كاهش شنوایی بزرگسالان در نابرابری های سلامت شنوایی، توانایی بهبود سلامت جسمی، روحی و اجتماعی افراد موثر خواهد بود.

این بررسی در نشریه Trends in Hearing ارائه شده است.

انتهای پیام