به گزارش ایسنا، چاقی یكی از بزرگترین معضلات بهداشتی است كه جهان امروز در ابعاد گوناگون سلامت جسمی و روانی با آن دست و پنجه نرم می كند.

بر مبنای محاسبه نمایه توده بدنی كه نشانگر نسبت وزن به قد افراد یا میزان چاقی هر فرد است، كسانی كه دارای میزان این معیار بالاتر از 40كیلوگرم بر متر مربع باشند، جهت درمان چاقی كاندیدای عمل جراحی محدود كننده دستگاه گوارش هستند.

این گروه از جراحی ها كه موسوم به جراحی "باریاتریك" هستند و طی یكی دو دهه اخیر تكامل زیادی در روش های آن به عمل آمده از طریق ساز و كارهای كاهش خوردن و نیز كاهش جذب مواد غذایی منجر به كاهش وزن افراد می شود. اما سوال اینجاست كه اینگونه عمل های جراحی چه تاثیری در كیفیت زندگی افراد دارند؟

به منظور ارزیابی این تاثیر، مركز تحقیقات پیشگیری و درمان چاقی پژوهشكده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، طی پژوهشی به بررسی آثار تغییرات حاصله در قریب به 500 نفر براساس اطلاعات تن سنجی و آزمایشات بیوشیمی قبل و یكسال پس از جراحی چاقی پرداخت.

دكتر مریم برزین، مجری اصلی طرح، در این خصوص با یادآوری اینكه به منظور گردآوری اطلاعات، علاوه بر اندازه گیری و نتایج آزمایشگاهی از پرسش نامه كیفیت زندگی مرتبط با سلامت استاندارد استفاده شده است، اظهار كرد: میانگین امتیاز نمرات كیفی زندگی در هردو بعد سلامت جسمانی و روانی پس از جراحی باریاتریك به شكل معناداری افزایش یافت.

وی در توضیح چیستی و چگونگی اندازه گیری كیفیت زندگی توضیح داد: براساس روشی كه در این مطالعه از آن بهره گرفته شده شاخصهایی نظیر عملكرد جسمانی، ایفای نقش جسمانی، درد بدنی، سلامت عمومی، انرژی / خستگی، عملكرد اجتماعی، ایفاینقش عاطفی و بهزیستی هیجانی در قالب یك پرسشنامه استاندارد ارزیابی شده است.

بنا بر اعلام پژوهشكده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، این محقق در پایان خاطرنشان كرد: مطالعه مزبور نشان داد كیفیت زندگی یك سال پس از جراحی باریاتریك نسبت به قبل از آن بهبود می یابد. این بهبود در تمام شاخص های كیفیت زندگی بوده و در این میان تفاوتی بین روش های مرسوم جراحی چاقی وجود نداشته است.

انتهای پیام