باوجود افزایش دما و گرمای طاقت فرسای تابستان امسال، مردم ایران قطعی برق را هم تجربه می كنند؛ معضلی كه اگرچه زندگی را برای مردم سخت كرده، اما معلولان به ویژه معلولان بسترگرا و افراد دچار آسیب ضایعه نخاعی را كه برای استفاده از اكثر وسایل توانبخشی شان به برق نیاز دارند را با مشكلات فراوانی مواجه كرده است.
به گزارش ایسنا، در روز های گرم تیرماه امسال بسیاری از مردم قطعی های مكرر برق را در ساعات مختلف، بدون برنامه و اعلام قبلی و یا حتی با برنامه تجربه كرده اند؛ حالا، اما به مشكلات جسمی معلولان از یك سو و تورم و گرانی لوازم توانبخشی از سوی دیگر، مسئله قطعی برق هم اضافه شده و بسترگرا ها و ضایعه نخاعی ها را با مشكلات جدی روبه رو كرده است.

براساس آمار سازمان بهزیستی 27 هزار ضایعه نخاعی تحت پوشش این سازمان قرار دارند كه تقریبا همه آن ها در منازل خود نگهداری می شوند و تنها تعداد كمی در مراكز، نگهداری می شوند. بسیاری از لوازم و تجهیزات موردنیاز این افراد با برق كار می كند و در صورت نبود برق دچار آسیب ها و مشكلات جدی می شوند. به طور مثال بیماران مبتلا به آسیب های نخاعی یا افرادی كه باید در مدت طولانی از ویلچر استفاده كنند، اغلب دچار زخم بستر هستند و پیشگیری از این زخم نیازمند استفاده از تشك های مواج به عنوان یكی از ضروریات زندگی آنهاست. از سوی دیگر نیز معلولانی هستند كه برای ادامه زندگی باید از دستگاه های اكسیژن ساز برقی استفاده كنند.
حال مشخص نیست در صورت ادامه دار بودن قطعی های برق، تكلیف معلولانی كه برای حیات به برق نیاز دارند چه می شود و چه كسی پاسخگوی شرایط ایجاد شده برای آن ها خواهد بود؟. در همین رابطه گفتگو هایی با معاون بهزیستی و همچنین مدیرعامل مركز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران داشته ایم كه به گوشه هایی از این مشكلات اشاره كرده اند.
محمد نفریه، معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی كشور در این راستا، تنها به چند مورد از مشكلات ناشی از قطعی برق معلولان اشاره كرد و گفت: تكنولوژی پیشرفت كرده و همه وسایل توانبخشی برقی شده است، به ویژه اینكه معلولان بسترگرا حتی از تشك بادی و تشك مواج زخم بستر استفاده می كنند تا زخم بستر نگیرند. از سوی دیگر تمام معلولان از دستگاه بالابر استفاده می كنند، زیرا باید برای حمل و نقل، استحمام و نظافت یك مددجوی قطع نخاعی از بالابر استفاده كرد و اكثر این دستگاه ها با موتور برقی كار می كنند. همچنین برخی از معلولان در منازل خود دارای دستگاه تنفس اكسیژن ساز هستند. از سوی دیگر معلولانی كه دچار قطع نخاع كمری هستند باید از آسانسور استفاده كنند.
وی ادامه داد: قطعا قطعی برق به همه مردم سختی وارد می كند، اما این شرایط برای معلولان به دلیل شرایط خاصشان سخت تر است. حتی برای برخی از معلولان كولرگازی حكم وسایل ضروری را دارد؛ به طور متوسط افرادی كه زخم بستر دارند، در گرما زخمشان بهبود پیدا نمی كند و مجبورند از وسایل خنك كننده استفاده كنند.
معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی كشور در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به افرادی كه از دستگاه اكسیژن ساز استفاده می كنند افزود: زمانی كه معلولی وابسته به دستگاه اكسیژن است، دستگاه گران قیمت اكسیژن ساز را خریداری می كند و اگر بخواهند با كپسول، اكسیژن استفاده كنند باید در طول روز از چند كپسول استفاده كنند. هم قیمت كپسول اكسیژن و هم پر كردن این كپسول ها بدنبال شیوع كرونا گران شده كه هزینه ای اضافی برای معلولان ایجاد كرده است.
نفریه در پاسخ به این سوال كه آیا باتوجه به وضعیت قطعی برق تمامی مراكز توانبخشی و نگهداری سازمان بهزیستی دارای ژنراتور هستند؟، اظهار كرد: آسایشگاه های بزرگ دارای ژنراتور هستند، اما آسایشگاه های كوچك مانند خانه های مراقبتی كوچك كه در آن از 10 سالمند یا معلول نگهداری می كنند معلولا ژنراتور ندارند و اگر هم داشته باشند ژنراتور، آسانسور را پوشش نمی دهد.
وی در پاسخ به این سوال كه آیا تاكنون گزارشی از مشكلات ناشی از قطعی برق از سوی مراكز بهزیستی دریافت شده است یا خیر؟ نیز گفت: مراكز ما حرفه ای هستند و حتی با شیوع كرونا هم عملكرد خوبی داشتند.
معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی كشور اظهار كرد: تاكنون گزارشی از این موضوع دریافت نشده است، اما معلولان در مناطقی كه امكاناتشان كمتر است، مشكلاتی دارند.
به گفته وی، در حال حاضر حدود27 هزار نفر از افراد دارای ضایعه نخاعی تحت پوشش سازمان بهزیستی هستند كه تقریبا همه آن ها در منازل نگهداری و تعداد كمی از آن ها در مراكز نگهداری می شوند.
علی ضرابی- مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره مركز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران با بیان اینكه اتفاق جدید قطعی برق به مشكلات معلولین آسیب دیده نخاعی اضافه شده است، در این رابطه می گوید: گرانی لوازم توانبخشی، بهداشتی، هزینه های زندگی، معیشت، تحریم و هزار و یك مشكل دیگر گریبانگیر معلولین به خصوص در شرایط موجود كرونا بوده است و هوای گرم و قطعی برق نیز بر مشكلات معلولین مضاعف و آن ها را دوچندان كرده است.
وی با اشاره به معلولان بسترگرا و افرادی كه دچار ضایعه نخاعی هستند، ادامه می دهد: در این میان معلولانی كه وابسته به ویلچر و دستگاه های الكتریكی هستند و همچنین معلولان نخاعی گردنی و بسترگرا كه از تشك مواج، تخت برقی و ویلچر برقی استفاده می كنند، در نبود برق و استفاده نكردن از این لوازم، رنج و مشقت شان چند برابر می شود؛ به ویژه معلولانی كه باید از تشك های مواج استفاده كنند و اگر از این تشك ها استفاده نكنند زخم بسترشان چندین برابر می شود.
ضرابی با انتقاد از وضعیت قطعی برق در كشور می افزاید: قطعی بدون برنامه ریزی برق آن هم چندین مرتبه در طول روز، معلولان نخاعی را كه بر روی تخت در منزل بستری و دچار زخم بستر های عمیق بوده را دچار مشكلات فراونی كرده و از سوی دیگر قطعی برق بی رویه، افرادی را كه به دستگاه تنفسی وصل هستند را می تواند تا نزدیك مرگ بكشاند.
مدیرعامل مركز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران اعلام می كند كه طی روز های اخیر كه با قطعی برق مواجه بوده ایم، از طرف جامعه معلولان ایران خبر هایی به مركز حمایتی انعكاس داده شده است كه به دلیل قطع شدن مكرر برق، معلولان ضایعه نخاعی به ویژه بیماران بسترگرا به شدت دچار مشكلات فراوانی شده اند به طوریكه این افراد با نبود برق و از كار افتادن تشك های مواج، زخم هایشان وسعت یافته یا با عفونت های شدیدی روبه رو شده اند.
وی ادامه می دهد: مددجویانی كه در مراكز توانبخشی در مركز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران حاضر می شوند، بیشتر سیستم های فیزیوتراپی و كاردرمانی آن ها وابسته به برق بوده و در نبود برق و از كار افتادن تهویه و وسایل سرمایشی، استفاده از این دستگاه ها برایشان موثر نیست.
آن ها در مواجهه با این اوضاع، از ادامه امور توانبخشی خود ناامید می شوند. از سوی دیگر نیز معلولانی وجود دارند كه دچار مشكلات كلیوی هستند و در طول هفته باید چندین بار به طور مرتب (در زمان مشخصی كه بیمارستان ها درنظر می گیرند) دیالیز شوند؛ حال اگر این افراد در محل زندگی خود از آسانسور استفاده كنند، ممكن است به دلیل قطع برق و عدم استفاده از آسانسور و دیر رسیدن یا نرسیدن به بخش دیالیز بحران جدی و خطرناك برای این افراد به وجود آید و حتی امكان سكته قلبی و افزایش سموم در بدن آن ها وجود دارد كه دیگر جای هیچ جبران درمانی برای آن ها نیست.
مدیرعامل مركز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران از سوی دیگر به مشكلات تردد معلولان در زمان قطعی برق می پردازد و تصریح می كند: بسیاری از معلولان ویلچرنشین كه در مجتمع و آپارتمان های مسكونی كه دارای آسانسور بوده و برای ورود و خروج از آن استفاده می كنند و معلولینی كه به مراكز درمانی و توانبخشی رجوع می كنند و یا برای كار های اشتغال یا آموزش باید از منزل خارج شوند در زمان قطع برق از لحاظ روحی به شدت آسیب می بینند. معلولان آسیب دیده نخاعی كه تعدادی از آن ها نیز از ویلچر برقی استفاده می كنند با قطعی برق و استفاده از آسانسور و شارژ نبودن ویلچر دچار مشكلات تردد در محل زندگی خود شده اند.
وی همچنین تاكید می كند: تعداد زیادی از معلولان نخاعی نیز در فضا های مجازی به صورت خوداشتغالی مشغول به كار هستند كه این نوع كار ها را با سختی زیاد به دست آورده و شاید مدت ها در حال آموزش و بدست آوردن مهارت بوده اند و باید بتوانند در حل نیاز های اقتصادی خود نیز گره گشا باشند كه متاسفانه قطعی برق به این گروه هم آسیب فراوانی وارد كرده است.
وی با طرح پرسشی از مسئولان مبنی بر اینكه آیا نباید چند ماه زودتر برای موضوع برق پیش بینی می شد؟ ادامه می دهد: آیا وزارت نیرو نباید بداند كه در تابستان با كمبود برق مواجه خواهند شد؟ مسئولان گاهی در خواب خرگوشی فرو رفته و زمانی كه بیدار می شوند شاهد وضعیت بحرانی بوده و آن زمان دیگر امكان حل مشكل وجود ندارد.
ضرابی می افزاید: در خبر ها می شنویم كه مسئولان مدام از مردم درخواست صرفه جویی در مصرف آب، برق، رعایت فاصله اجتماعی، رعایت بهداشت را دارند؛ اگر همه این ها وظیفه معلولین و مردم است، وظیفه دولت چیست؟.
مدیرعامل مركز حمایت از معلولین ضایعات نخاعی ایران كه خود نیز دچار معلولیت ضایعه نخاعی و دیالیز است، با انتقاد از وضعیت قطعی برق می گوید: من معلول آسیب دیده نخاعی دیالیزی چه گناهی مرتكب شده ام؟ چقدر باید رنج بیماری، رنج كرونا، رنج كمبودها، رنج تورم و گرانی افسار گسیخته رو ببینم؟ كاش مسئولان نیز به وظایف خود به خوبی عمل می كردند.