به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان, خودبیمارانگاری یا هیپوكندریا (Hypochondriasis)، نامی كه شاید برای اغلب افراد تازگی دارد و معدود افرادی با آن آشنا هستند، اما واقعیت این است كه این روزها كم نیستند افرادی كه به دلیل وسواس فكری فكری ناشی از بیماری كرونا با آن دست و پنجه نرم می كنند.

خودبیمارانگاری یا هیپوكندریا (Hypochondriasis) , اصطلاحی روانشناسی و روانپزشكی است كه برای شخصی به كار می رود كه با وجود برخورداری از سلامت بدنی، همچنان خود را بیمار می داند. این در حالی است كه اگرچه معاینات و بررسی های پزشكی كامل و همه جانبه، هیچ مشكلی را نشان نمی دهند، اما فرد خودبیمارانگار، با اطمینان كامل، به ابتلا به یك بیماری جدّی یا مرگبار معتقد است.

آیا شما جزء آن دسته از افرادی هستید كه از " خود بیمارانگاری " رنج می برید، امّا نمی دانید كه چه كار باید كنید؟ 

فاطمه كوهپایه زاده روانشناس، در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با معضل خودبیمارانگاری و راهكار هایی به منظور مقابله با آن اظهار كرد: مبتلایان به اختلال اضطراب بیماری یا همان خودبیمار انگاری، افرادی هستند كه به طور پیوسته نگرانند كه مبادا به بیماری هولناكی مبتلا باشند یا در آینده به بیماری هولناكی مبتلا شوند. این در حالی است كه شاید، اصلا هیچ نوع علائمی از بیماری در كار نباشد، امّا فرد حالات طبیعی بدن یا علایمی جزئی را نشانه بیماری های هولناك می پندارد و حتی اگر آزمایش های پزشكی او مشكل خاصی را هم نشان ندهد، باز هم فرد خیالش راحت نمی شود، چراكه خود بیمارانگار ها به خاطر سلامتی شان به شدت اضطراب دارند و با بروز هر گونه علائم جزئی فكر می كنند كه این علائم حتما از بیماری هولناكی خبر می دهند.

وی بیان كرد: علائم جسمی حس شده شاید به قدری جزئی باشند كه هیچ تداخلی در زندگی روزمره فرد ایجاد نكنند؛ اما انگار، همین اضطراب بیماری برای سلب آرامش خود بیمار كافی است و فرد با وجود برخورداری از سلامت بدنی، خود را بیمار می داند و اگرچه معاینات و بررسی های پزشكی كامل و چند جانبه هیچ مشكلی را نشان نمی دهند، امّا فرد خودبیمارانگار به طور قوی به ابتلا به یك بیماری جدی یا مرگبار معتقد است.

این روانشناس با اشاره به علائم فرد خودبیمارانگار تصریح كرد: فرد خودبیمارانگار دارای علائمی است كه از آن جمله می توان به مشغولیت ذهنی زیادی كه وی درباره ابتلا به یك بیماری جدّی دارد، اشاره كرد و نگرانی و نشخوار فكری بیش از حدّ این فرد، مورد دیگری است كه به دنبال آن، ممكن است علائم جسمی وجود نداشته باشد و یا  علائم جسمی از حداقل شدت برخوردار باشند، اما فرد به دلیل وسواسیت فكری، آن را برای خود بزرگنمایی می كند كه احتمال دارد با وضعیت موجود تناسب تداشته باشد.

كوهپایه زاده گفت: در این شرایط، فرد دارای سطوح بالایی از اضطراب نسبت به سلامتی خود است؛ به طوری كه در ارتباط با وضعیت سلامتی خود، به راحتی  نگران می شود.

وی ادامه داد: فرد به انجام فعالیت های افراطی در مورد سلامتی خود می پردازد؛ به طوری كه بدن خود را به منظور یافتن نشانه ای از بیماری به طور دائم بررسی می كند یا رفتار های اجتنابی نامتناسب دارد. به طور مثال؛ از رفتن به مطب پزشك اجتناب می كند كه این مشغولیت ذهنی درمورد بیماری باید حداقل شش ماه ادامه داشته باشد.

بیشتر بخوانید:

چگونه اختلال وسواسی خود را درمان كنیم؟

این روانشناس افزود: افراد باید به منظور درمان مشكل خودبیمارانگاری اقداماتی انجام دهند كه روان درمانی به ویژه رفتار درمانی شناختی می تواند روش درمانی موثری باشد، چرا كه رفتار درمانی شناختی، به فرد در یادگیری مهارت های مدیریت اضطراب بیماری كمك می كند و او با این روش درمانی یاد می گیرد نگرانی هایش را از طریق روش هایی دیگر به جز انجام مكرر آزمایش های پزشكی یا پرهیز شدید از مراجعه به پزشك برطرف كند.

كوهپایه زاده بیان كرد: افرادی كه دچار خودبیمارانگاری هستند باید بدانند كه این اقدامات می توانند به  آن هاكمك كنند كه از جست و جو های اینترنتی در مورد بیماری ها دست بردارند و بدانند كه شاید در این جست و جو ها با اطلاعاتی روبرو شوند كه هیچ ربطی به وضعیت خاص آن ها ندارند و فقط باعث سردرگمی و ایجاد اضطراب آن ها شوند و اگر هم علائمی نگران كننده در خود حس می كنند، باید در نوبت بعدی مراجعه به پزشك مطرح كنند.

وی گفت: این افراد باید انجام فعالیت های ورزشی را در برنامه خود قرار دهند و در فعالیت های گروهی شركت كنند و خود را با فعالیت های كاری و همچنین فعالیت های اجتماعی و خانوادگی سرگرم كنند و از مصرف مواد مخدر و روانگردان بپرهیزند و اگر در حال حاضر مصرف كننده هستند باید خود را برای ترك كردن آماده كنند.

این روانشناس ادامه داد: اگرچه خود بیمار انگاری ممكن است فرد مبتلا را حسابی آشفته كند، امّا گاهی اطمینان دادن اطرافیان در مورد بیمار نبودن فرد از لحاظ جسمی هم نه تنها مشكلی را حل نمی كند، بلكه در مواردی بدتر هم می كند كه این موضوع باعث می شود معمولا خانواده فرد مبتلا هم تحت استرس قرار بگیرند. پس اگر شما دچار مشكل خودبیمارانگاری هستید و یا یكی از عزیزانتان از این موضوع رنج می برد با مراجعه به روانشناس و یادگیری راهكار های مقابله با این اختلال می توانید درمان شوید تا عملكردتان مختل نشود و به آرامش برسید.

بیشتر بخوانید:

پایِ عوامل ژنتیكی در بروز وسواس فكری باز شد

انتهای پیام/